Επιμέλεια – απόδοση: Απόστολος Καζάκος
Παραδοσιακά, οι Bajau, μια φυλή στη Βόρνεο η οποία κατοικεί σε μικρά πλεούμενα, ταξιδεύει μέρα νύχτα ακολουθώντας τα ρεύματα με μοναδικά υπάρχοντά τους τα σύνεργα για το ψάρεμα. Αυτός ο τρόπος ζωής είναι η αιτία που τους αποκαλούν “τσιγγάνους της θάλασσας”. Κάποιοι, παλιότερα, ζούσαν στα κρυφά, και πολλοί ακόμη ζούνε στη μέση του πουθενά, σε επιπλέοντα χωριά χτισμένα σε κοραλλιογενείς υφάλους.
Σήμερα, πολλοί βρίσκονται στα παράλια μικρών νησιών, αλλά παρόλα αυτά εξακολουθούν να αναπτύσσουν την γνώση που έχουν για τους ωκεανούς, ενώ παράλληλα εμπορεύονται τις ψαριές τους.
Ο Réhahn, ένας Γάλλος φωτογράφος, πέρασε μερικές μέρες με τους τσιγγάνους της θάλασσας. Θα διατηρήσει για πάντα στην καρδιά του το αίσθημα της γαλήνης και της ηρεμίας που αναδύεται από αυτούς τους τόπους, αυτούς τους ανθρώπους με τους οποίους δεν έχουμε απολύτως κανένα κοινό στοιχείο και επιβιώνουν στους μικρούς παραδείσους τους χάρη στο νερό και μόνο για το νερό.
Οι Bajau, οι νομάδες της θάλασσας, δεν αναγνωρίζονται και ούτε γίνονται αποδεκτοί σε καμία από τις γειτονικές χώρες.
Είναι επιλογή ζωής: να ζούνε στον Παράδεισο, το δικό τους μικρό Παράδεισο.
Ολόκληρη η φυλή είναι αναλφάβητη.
Οι Bajau δεν γνωρίζουν την ηλικία τους.
‘Εχουν μια αόριστη αντίληψη του χρόνου. Τα ρολόγια δεν τους αφορούν, μόνο το τώρα μετράει.
Ανεξαρτήτως ηλικίας, ο καθένας έχει τη θέση του και βοηθάει στο ψάρεμα.
Οι γυναίκες γεννούν σε καλύβες σαν αυτές. Η πλειοψηφία των Bajau γεννιούνται, ζουν και πεθαίνουν στη γη τους.
Τα μικρότερα παιδιά είναι διαρκώς πάνω βάρκες μαθαίνοντας να κολυμπούν και να καταδύονται, ενώ όσα έχουν φτάσει την ηλικία των 8 χρόνων απασχολούνται με το ψάρεμα.
