Μπαίνουμε στη μηχανή του χρόνου και ξανασυναντάμε αγαπημένες παιδικές σειρές που αγαπήσαμε!!
Ένα αφιέρωμα για να θυμούνται οι “παλιοί” και να μαθαίνουν οι “νεώτεροι”.
Είστε έτοιμοι για ένα ταξίδι νοσταλγίας;
Προσδεθείτε. Ξεκινάμε…
1.Pink Panther.
Ήταν πάνθηρας και ήταν Ρόζ. Τον επέλεξα για έναρξη γιατί όλοι τον αγαπήσαμε μη μου πείτε…και όλοι φάγαμε και εκείνο το ξυλάκι παγωτό με την πατούσα του και τη γεύση φράουλα!!! Σρλουπ!
2. Κάπου κάπως κάποτε
Για να τραγουδήσουμε όλοι μαζί…
3. Μια φορά και έναν καιρό ήταν ο άνθρωπος.
Ειλικρινά τώρα. Τι αισθάνεστε όταν ακούτε το τραγούδι έναρξης; Δεν κάνει πιο έντονο το ταξίδι σας στο όμορφο παρελθόν;
4. Ο παραμυθάς
Πόσα παιδιά δε νόμιζαν ότι ο παραμυθάς πετάει στα αλήθεια. Όμορφο. Απλό και αληθινό.
5. Τα στρουμφάκια
Εδώ τα λόγια είναι περιττά. Ένας και ένας όλοι τους. Τα τραγούδια τους μεγάλωσαν γενιές και γενιές (μεταξύ μας την αδυναμία που είχα και έχω στο Μελένιο δε λέγεται).
6. Φρουτοπία
Ο Πικος Απίκος που έψαχνε το Μανώλη το Μανάβη. Ήταν όλοι εκεί, ο Βρασίδας το κρεμμύδι, ο Αιμίλιος το μήλο, η Μάτα η ντομάτα, ο Λάμπρος το ραδίκι του βουνού…..
Όλοι νόμιζαν ότι είχε δολοφονηθεί, εκείνος όμως είχε κερδίσει το λαχείο και την έκανε για διακοπές. Σωστόοοοςςς! Σιγά μην τους το έλεγε κιόλας.
Για πάμε όλοι μαζί εμπρός…”Είναι μία, μόνο μια, ονειρεμένη φρουτοπία” τρα λα λα
7. Κάντυ- Κάντυ
Και εδώ φτάνουμε στην ξανθιά σγουρομάλλα Κάντυ Κάντυ. Όλοι την λάτρευαν. Και εμείς τα κοριτσάκια. Ο έρωτας της με τον Άντονυ και το άδοξο τέλος τους πολύ μας στενοχώρησε. Δε λέω. Αλλά εκείνη όλα τα ξέχασε στην αγκαλιά του Τέρυ. Τι να λέμε τώρα…..
8. Sport Billy
Αυτό το βαλιτσάκι πια. Μόνο εγώ έλειπα από εκεί μέσα.
9. Φρου- Φρου
Μιλούσε ακατάπαυστα. Το κοκκινομάλλικο ανθρωπάκι μας κρατούσε συντροφιά κάποια Σάββατα. Και ας μας εκνεύριζε κάποιες φορές. Εμείς το αγαπούσαμε.
10. Χάιντι
Η μικρή χαρούμενη Χάιντι ζούσε ελεύθερη στις Άλπεις με τον παππού της. Εγώ πάντως απορουσα. Εκείνο το μαλλί της αν το μάκραινε λιγάκι πολύ θα της πήγαινε.
11.Του κουτιού τα παραμύθια.
Το τραγούδι έναρξης είναι όλα τα λεφτά. Δε νομιζω να διαφωνείτε!
Ο Ρούχλας, ο Σεβαστιανός, η Μελιά και ο Φιόγκος έλεγαν ιστορίες – όχι για αγρίους- στην Παρασκευούλα και εμάς βέβαια.
12. Νιλς Χόλγκενσον
Εκείνο το ξανθό αγοράκι που ταξίδευε μαζί με τις αγριόπαπιες. Τι άλλο να σχολιάσει κανείς!
Μεταξύ μας πολύ τον ζήλευα!
13. Μάγια Μέλισσα
Η μικρή η μελισσούλα που είχε κλέψει τις καρδιές όλων.
14. Ο θυσαυρός της Βάγιας.
Μυστήριο, αγωνία….μια παρέα εφήβων ξεκίνησε το ταξίδι της εξερεύνησης. Και εμείς μαζί τους…
15. Ο γύρος του κόσμου σε 80 μέρες.
Ο Φιλέας Φογκ αποφάσισε να κάνει τη σκέψη πραγματικότητα. Ο Ιούλιος Βερν σε cartoon!!!
16. Πινόκιο
Το ξύλινο ανθρωπάκι που όταν έλεγε ψέμματα μεγάλωνε η μύτη του. Δεν ξερω για εσάς αλλά εμένα κάποιες φορές μου έσπαγε τα νεύρα. Μα όλα να τα πιστεύει πια….
17. ThunderCats
Εμπρός ομολογείστε το..μεταξύ μας θα μείνει…πόσοι απο εσάς έχετε φωνάξει ολο περηφάνεια…Thuder Thunder ThunderCaaaatsss
18. Αστυνόμος Σαϊνης
Αυτός ο λίγο χαζούλης, λίγο πολυμήχανος, λίγο στον κόσμο του. Πάντα η ανηψιά του τον ξελάσπωνε και πάντα αυτός έπαιρνε τα εύσημα.
Και μη μου πείτε ότι έστω μια φορά στη ζωή σας δεν έχετε αναφωνήσει : εμπρός καλό μου αυτοκίνητο, χέρι…μπλα μπλα μπλα..δε θα σας πιστέψω!
Πολύ θα ήθελα να δω πάντως το πρόσωπο εκείνου που όλη την ώρα χάιδευε μια γάτα και κάθε φορά που άκουγε το όνομα του Σαϊνη έβγαζε μπιμπίκια.
19. Τα κινέζικα παραμύθια (που κάτι μου λέει οτι ήταν γιαπωνέζικα).
Τα είδαμε, τα αγαπήσαμε, τα λατρέψαμε. Τα κινέζικα (;) παραμύθια με τους ήρωες με τα τεράστια μάτια ( σχήμα οξύμωρο ε;) και κάθε φορά που φώναζαν το στόμα τους γινόταν ίδιο με το κεφάλι τους ή κάπως έτσι τελος πάντων.
20. Μικροί κύριοι και μικρές κυρίες
Πώς θα ήταν άραγε μια κοινωνία όπου όλοι θα είχαν ένα όνομα σύμφωνα με το χαραχτήρα τους;
Ταμπέλα; Κατηγοριοποίηση ή μήπως απλά ένα χαραχτηριστικό;
Για του λόγου το αληθές :
21. Tao Tao
Αυτό το μικρό, όμορφο στρουμπουλό Πάντα δεν πιστεύω να το έχετε ξεχάσει.
22. Ο κακός ο λύκος και τα 3α γουρουνάκια.
Ανεξάντλητες οι σειρές που έκαναν την παιδική μας ηλικία πιό ομορφη…είμαι σίγουρη ότι έχω αφήσει αρκετές απ’ έξω (νομίζω ότι πρέπει να φτιάξω και άλλο αφιέρωμα).
Το φινάλε που κρατάω δεν ειναι σειρά αλλά το γνωστό μας παραμύθι ο κακός ο λυκος και τα γουρουνάκια.
Όχι τίποτα άλλο αλλά ως “προβατάκι” πολύ το ευχαριστιέμαι για το πώς την πάτησε ο λύκος.
Και ήλθε η ώρα να σας χαιρετήσω με μια έκπληξη!!!
Είμαι σίγουρη ότι κάτι θα σας θυμίζει.
Ναι το σήμα της Αθλητικής Κυριακής που σήμανε την ώρα να πάμε για ύπνο (για τους περισσότερους τουλάχιστον).
Μα καλά όλοι οι γονείς εκείνης της εποχής συνεννοημένοι ήταν;
Απορώ!
Και το σύντομο ταξίδι στο υπέροχο παιδικό μας παρελθόν έλαβε τέλος.
Σας φιλώ και να θυμάστε..το παιδί που είναι μέσα σας και τα μάτια σας! 😉
Α.Μ.