Οι ώρες ησυχίας, οι στιγμές που αναλογίζεσαι την ημέρα σου, τι έκανες, τι έχεις για την επομένη.
Αγαπημένη μουσική, σε παρασύρει, αφήνεσαι… Εκεί στα μαύρα μεσάνυχτα “αρμενίζεις” στο παρόν, στο παρελθόν, στο μέλλον. “… ma che storia fantastica e’ la vita…”. ( Τι φανταστική Ιστορία η Ζωή)
Πηγαίνεις στα δάση της ψυχής σου πριν γίνουν έρημος. Θύμησες… σε μονοπάτια άγνωστα, σε χτυποκάρδια, σε αγωνίες, σε “κυνήγια” επιβεβαίωσης. Ένα σφίξιμο σε πιάνει, ένα σφίξιμο… γλυκό. Γλυκό…; Δεν ξέρω, ίσως ναι, ίσως όχι. “… Marco che a ballare sembra un cavallo…” (ο Μάρκο όταν χορεύει μοιάζει με άλογο)
Αγαπημένη μουσική, κλεισμένα μέσα της τα καλύτερα χρόνια, στιγμές, όνειρα.
Αλήθεια, ναι, αλήθεια και πως αγάπησες το Τάνγκο, ένα μυστήριο που ποτέ δεν έλυσες, σκέψεις και αναμνήσεις σε millonga. “… Querer …” (να αγαπάς)
Πηγαίνεις… μάλλον πετάς πάνω από όλα αυτά, μαζί με το “σφίξιμο”. Τώρα τα δάση “κάηκαν”. Το “άγνωστο” δεν είναι άγνωστο πια, έχασε την μαγεία. Γνωρίζεις κάθε γωνιά του κόσμου… του κόσμου σου. Χάθηκαν τα χτυποκάρδια, οι αγωνίες , τα “κυνήγια” επιβεβαίωσης . “… tutto da vincere, tutto da perdere…” (όλα για τη νίκη , όλα για την ήττα )
Η ιστορία δεν έχει κρυψώνες, η ιστορία είναι παντού, η ιστορία είμαστε εμείς. Κανείς δεν εξαιρείται, η ιστορία είμαστε εμείς, η ιστορία είναι: ή τα χάνω όλα ή τα κερδίζω όλα.
Αγαπημένη μουσική στης νύχτας τις ώρες. “… Έστηνα πάντα την τύχη μου στα ραντεβού μας εγώ κι οι στίχοι μου δεν είχαμε ποτέ το νου μας…” Και να ‘μαστε τώρα εδώ, “τακτοποιημένοι”, ευχαριστημένοι, απογοητευμένοι! Ικανοποιημένοι λοιπόν, για στάσου, για στάσου… από τι; “…You Don’t Fool Me…” Τι έχω να κάνω αύριο ; Ξυπνητήρι στον αυτόματο , κάθε πρωί… χρόνων συνήθεια . “… η αγάπη ζει στα μικροπράγματα…” Καφές, μερικά τσιγάρα, ξανά καφές .
Αγαπημένη μουσική της νύχτας. “… Θα καλοπιάνω τις τύψεις με ένα καινούριο μου λάθος θα αφήνω ψέμα να μοιάζει με πάθος…” Κάποτε ούτε που σου πέρναγε απ’ το μυαλό… αύριο τι κάνω; Μακάρι η μέρα να είχε παραπάνω ώρες και η νύχτα “μέρα” ήταν… κάποτε. “… at this point of my life…” Έρχεται και η λογική… πολύ μπάσταρδο “πράμα” αυτή η λογική. Στήνεις σενάρια και αυτή η “χαμένη” στα χαλά σε δευτερόλεπτα, ρε τι χαμένο “πράμα” είναι μαντάρα στα κάνει… λογική !!! “… η ζωή… τρία γράμματα…” .
Γλυκιά της νύχτας μουσική. Τίποτα δεν χάνεται, τίποτα δεν μένει στη ροή την αδυσώπητη του χρόνου, δεν υπάρχει κέρδος μονάχα απώλεια. Και τι δεν θα έδινα να ξανακάνω τα ίδια λάθη να ξαναζήσω τα ίδια πάθη. Libertango…της ψυχής τρέλα στου κορμιού τα μέρη… tangos sensual… Querer! Μουσική στις μικρές ώρες… Memories… she is smiling alone… και τώρα μιλώ σε σένα, ναι σε σένα άπιαστο, άμορφο πλασματάκι που έχεις χαθεί… Εσύ. Εσύ που έχεις καιρό να έρθεις στη σκέψη και μπορεί να σε ξέχασα και εγώ. Σ΄ αγάπησα ξέρεις και ίσως ακόμα να σε ζητώ, άγνωστη, άμορφη εικόνα μιας ύπαρξης που αν και δεν ξέρω, θα αναγνώριζα αμέσως. Στης νύχτας τις ώρες… στις δικές σου ώρες . “I’ll drive all night…” χαμόγελο…ναι… κάποτε το έκανες κι αυτό… τόσο όμορφο !!! “Ιδιαζόντως”… μα πόσα είναι, πόσα τραγούδια, πόσες μουσικές, πόσες στιγμές… πόση Ζωή.
“Time to say GoodBye” … καληνύχτα ή μάλλον καλό ξημέρωμα… η λογική που λέγαμε .-
