Η σύσταση μιας επιτροπής δεν είναι μικρό πράγμα. Όχι μόνο σε θέμα κόστους αλλά – κυρίως – για όσα λέει για το πολιτικό μας σύστημα.
1. Με τι κριτήρια αποφάσισε το υπουργείο ότι απαιτείται επιτροπή για την ομοιοπαθητική; Αφού δεν υπάρχουν επιστημονικές αποδείξεις! Αν είναι το γεγονός ότι πολλοί άνθρωποι έχουν παραπλανηθεί από την ομοιοπαθητική στην χώρα μας, τότε απαιτώ αντίστοιχη επιτροπή και για την αστρολογία που έχει ακόμα περισσότερους υποστηρικτές!
2. Ποιος και πως θα αξιολογήσει το «πόρισμα» των ομοιοπαθητικών που επιλέξατε; Αφού οι ίδιοι (ιδιαίτερα με τον Κο Κύβελλο που συμμετέχει στην επιτροπή το έχουμε συζητήσει δημοσίως εκτενώς) δεν δέχονται τα αξιώματα της Ιατρικής και της επιστημονικής μεθόδου! Θεωρούν ότι η ομοιοπαθητική δεν μπορεί να αξιολογηθεί!”
3. Πριν στραφούμε σε επιτροπές ομοιοπαθητικών, έγινε καταρχάς έρευνα με τα (πολλά) δημόσια διαθέσιμα στοιχεία από άλλες χώρες και παρόμοιες επιτροπές; Πως καταλήξανε στην Αγγλία ή τις ΗΠΑ ακόμα και στην απαγόρευση της διαφήμισης των ομοιοπαθητικών γιατί η λέξη “θεραπεία” δίπλα στους τσαρλατανισμούς τους αποδεικνύεται ότι είναι παραπλανητική; Ακόμα και οι Ελβετοί, τους οποίους οι εδώ ομοιοπαθητικοί προμοτάρουν ως υπόδειγμα, καταλήξανε μετά από μακροχρόνιες έρευνες ότι δεν έχει καμία θεραπευτική δράση η ομοιοπαθητική και ακόμα και μετά από σχετικό δημοψήφισμα, μόνο λίγες θεραπείες και δοκιμαστικά ως το 2017 (οπότε και θα αξιολογηθούν και θα ξανακοπούν) πέρασαν.
4. Σκέφτηκε κανείς στο υπουργείο επικοινωνιακά το θέμα; Οι υποστηρικτές της ομοιοπαθητικής πολλές φορές έχουν δείξει ότι διαστρέφουν τα στοιχεία για να φανεί ότι η ομοιοπαθητική είναι “σε άνοδο”. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η περίπτωση του καθηγητή Περικλή Μπούρκα στην οποία άλλα είπε ο άνθρωπος και άλλα κυκλοφορούνε (ακόμα) ως “αποδείξεις από το Πολυτεχνείο υπέρ της ομοιοπαθητικής”. Και μόνο που συγκάλεσαν την επιτροπή είναι σαν να δίνουν στους ομοιοπαθητικούς αναγνώριση.
5. Σκέφτηκε κανείς την υλοποίηση; Τα δυναμοποιημένα φάρμακα σύμφωνα με τους ίδιους τους ομοιοπαθητικούς, δεν υπάρχει κανένα όργανο στον κόσμο που να μπορεί να τα μετρήσει. Δηλαδή είτε κάνεις “σωστά” (δεν υπάρχει πρωτόκολλο) ή “λάθος” την διαδικασία, κανείς δεν μπορεί να ξέρει ή να ελέγξει οτιδήποτε. Διαβάστε τι ομολογεί μια φαρμακοποιός σχετικά. Εδώ το Κράτος δεν βγάζει άκρη πως να βρει λεφτά για τα πραγματικά φάρμακα και συζητάμε πως θα βάλουμε placebo στο εθνικό σύστημα υγείας;
Οι επιτροπές πολλές φορές χρησιμοποιούνται για πολιτικάντικους σκοπούς. Στην προκειμένη για να δείξει μάλλον μια ψευτοΑριστερή κυβέρνηση ότι έχει ευαισθησία σε τέτοια θέματα. Στην πράξη κανένας σοβαρός γιατρός ή επιστήμονας δεν θα συμφωνήσει να πάρουν ουσιαστική θέση στο σύστημα υγείας μας αυτά τα μαντζούνια. Αλλά ήδη η ζημιά έχει γίνει. Το υπουργείο πρέπει άμεσα και αποφασιστικά να τερματίσει τις εργασίες της επιτροπής τσαρλατάνων ομοιοπαθητικών ή – ακόμα καλύτερα – να δώσει την ευκαιρία σε σοβαρούς επιστήμονες να την κατακεραυνώσουν δημοσίως για να λήξει μια και καλή το θέμα στην Ελλάδα.
