Γιάννης Πάζιος
Μυρίζω στο μέσον της θάλασσας το άρωμα της νιότης μου
Και μετρώ στους παφλασμούς της, τις αντιθέσεις της ζωής μου
Την οργισμένη ένταση, μα και τη γαλήνη
Τη προσμονή, μα και την απογοήτευση
Τη μελαγχολία, μα και την ευχαρίστηση
Τη μοναξιά, μα και τον έρωτα
Και όπως το φεγγάρι αγκαλιάζει το Αιγαίο
Βλέπω τη σκοτεινή, μα και τη φωτεινή μου πλευρά να αναδύεται αποκαλύπτοντας μου πως
Είναι το μονοπάτι της ίδιας της ζωής η αίσθηση της θάλασσας γύρω σου…
