….τους παλιους και τους νέους: όλοι
μου φαίνονται επιπόλαιοι καί ρηχές θάλασσες.
Δε σκέφτηκαν άρκετά τά βάθη: γι αυτό δε βυθίστηκε τό αίσθημά τους ως τους βυθούς.
Λίγη ασέλγεια και λίγη -πλήξη: αυτό υπήρξε πάντα ο καλύτερος στοχασμός τους.
Φευγαλέα σαν πνοή φαντάσματα μου φαίνονται όλες οι συγχορδίες τής άρπας τους· τι έμαθαν ως τα τώρα από τον πυρετό των ήχων! —
Ούτε και που μου φαίνοντα αρκετά καθαροί: θολώνουν όλα τους τα νερά, για να φαίνονται βαθιά..
(Βρείτε το διάσημο βιβλίο από το οποίο είναι το απόσπασμα!)