Αυτό που σίγουρα λείπει από την Ελλάδα είναι η αρνητική διαφήμιση. (Εδώ μια ανάλυση του θέματος εκτός πολιτικής σκηνής για mainstream διαφήμιση. ) Δεν γίνεται σε κανένα προϊόν και ως τώρα κανένας πολιτικός στην χώρα μας δεν το έχει τολμήσει. Κάτι κουλτουριάρηδες επικοινωνιολόγοι ονομάζουν “αρνητική” διαφήμιση που θα θεωρούσαν ευγενική στις ΗΠΑ! Ειδικά σε περιπτώσεις (όπως στον Δήμο Θεσσαλονίκης) όπου μπορούν όλοι εκτός του Γκιουλέκα να δείξουν αυτό που βλέπουν ως τα χάλια της πόλης εύκολα είναι ανεξήγητο. Πλάνα εκνευρισμού, σκουπιδιών, μόλυνσης…δεν χρειάζεται καν σλόγκαν. “Αυτή είναι η Θεσσαλονίκη που μας αξίζει;” ή κάτι αντίστοιχα ουδέτερο. H αρνητική διαφήμιση δουλεύει γιατί εντυπώνεται πιο έντονα στην μνήμη. Ακόμα καλύτερα όταν απλά δημιουργεί αρνητικές εντυπώσεις που καταφέρνει να συνδέσει με μια κατάσταση ή έναν υποψήφιο σε συναισθηματικό επίπεδο. Στην Ελλάδα, επειδή η έμφαση είναι στο κόμμα και όχι στον υποψήφιο (διαβάστε εδώ για την προσπάθεια να απεμπλακούν από τα κόμματα οι υποψήφιοι σε άλλες χώρες) ίσως θεωρείται λιγότερο αποτελεσματική. Κάνει εντύπωση η κριτική του Μπουτάρη στον Παπανδρέου μεν, είναι όμως απόλυτα λογική σύμφωνα με τα σύγχρονα πολιτικά κριτήρια. Ποντάρει ότι θα ψηφίσουν το άτομο Μπουτάρη και όχι το κόμμα ΠΑ.ΣΟ.Κ ή οτιδήποτε άλλο.
“Ενας 40χρονος οικογενειάρχης σε απόγνωση, «βουτηγμένος» στους λογαριασμούς και στις πιστωτικές κάρτες του, αντικρίζει την ανασφάλεια του σήμερα πίσω από τα κατεβασμένα ρολά των μαγαζιών και ατενίζει με αβεβαιότητα το μέλλον περπατώντας προβληματισμένος ανάμεσα στο πλήθος, ώσπου… ” Σύμφωνα με το ΒΗΜΑ έγινε πιο θετικό το βίντεο που τελικά παίχτηκε. Κακώς. Τα αρνητικά μηνύματα έχουν βέβαια συχνά ως αποτέλεσμα την αύξηση του κυνισμού και μικρότερη προσέλευση στις κάλπες. Αλλά ειδικά οι μικρότεροι υποψήφιοι ή όσοι δεν είναι ήδη δήμαρχοι μπορούν να βρούνε πολλούς τρόπους να χρησιμοποιήσουν την απογοήτευση του κόσμου υπέρ τους. Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=32&artId=364795&dt=04/11/2010#ixzz14JBvmnuU Έχει βέβαια κινδύνους. Ο πιο σημαντικός είναι να συνδεθείς με το αρνητικό μήνυμα εσύ που το εκπέμπεις! H ανάγκη για καλό branding αντί για διαφήμιση είναι έντονη. Μην πασάρετε στις διαφημιστικές όλο το πακέτο.
Είναι βέβαια δύσκολο, κοιτώντας επιστημονικά το θέμα, να αποδείξει κανείς τις επιπτώσεις της διαφήμισης. Πόσο μάλλον της αρνητικής διαφήμισης σε πολιτικές καμπάνιες. Μια αξιόλογη προσπάθεια πειραματικής ανάλυσης του φαινόμενου αναλύεται εκτενώς εδώ. 4% πτώση στην πρόθεση να πάει κανείς να ψηφίσει τουλάχιστον. Στις επερχόμενες εκλογές είναι πολύ πιο πολύπλοκο το θέμα γιατί συνδυάζονται και οι περιφερειακές. Δηλαδή μπορεί να ψηφίσει κανείς πολιτικά εκεί αλλά “τοπικά” στις άλλες.
“Στην Ελλάδα, λοιπόν, τα κόμματα έχουν άπλετο χρόνο για να περάσουν το κεντρικό μήνυμά τους μέσω των ΜΜΕ και γι΄ αυτό ιδιαίτερα σε αυτές τις εκλογές η διαφήμιση δεν παίζει σημαντικό ρόλο. «Φέτος ο αρνητισμός υπάρχει μέσα στο αφήγημα της πολιτικής δράσης», παρατηρεί ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Πειραιά. «Άλλωστε, υπάρχει πάρα πολύς αρνητισμός από τα δελτία ειδήσεων». Όμως και οι ίδιοι οι πολιτικοί εκφέρουν έναν λόγο με έντονα αρνητική φόρτιση. Σύμφωνα με τα πρώτα στοιχεία μιας έρευνας που διεξάγεται αυτήν την περίοδο, ο πολιτικός λόγος των υποψηφίων της Νέας Δημοκρατίας είναι πολύ πιο αρνητικός από τον αντίστοιχο των υποψηφίων των άλλων κομμάτων, οι οποίοι δεν παραλείπουν και τις αισιόδοξες αναφορές στο μέλλον.” Ήταν τα ΝΕΑ για τις περυσινές εκλογές.
Αλλά τώρα έχουμε τα blogs και τα social media. Προέκυψε ξαφνικά ένα (ανώνυμο) για το θέμα των παράνομων υπαίθριων αφισών του Γκιουλέκα. Βέβαια βλέποντας στο Aino όλη μαζί την ροή της δημοσιοποίησης ενός θέματος στα διάφορα media εντοπίζουμε ότι 30 Οκτωβρίου έγινε η δημοσιοποίηση στο blog αλλά πριν 2 ώρες αυτό το tweet:
Το θέμα δεν είναι να λύσουμε σαν ντετέκτιβ πως προτιμάει ο κάθε υποψήφιος να απλώσει αρνητικά μηνύματα για τους άλλους υποψήφιους. Άλλωστε τις ίδιες μέρες με το ανώνυμο blog βγήκε και στο κανονικό site της Πρωτοβουλίας σχετικό θέμα. Το ενδιαφέρον είναι ότι δεν προσπαθεί κανείς να χρησιμοποιήσει τέτοια υλικά ή θέματα σε τηλεοπτική διαφήμιση. Ειδικά όταν βλέπουν ότι το κοινό είναι αρκετά φανατισμένο στο θέμα:
Ενδιαφέρουσα βέβαια και η τελευταία με την απάντηση του Καμίνη. Αυτές οι άτιμες οι διαφημιστικές, όλο πρωτοβουλίες παίρνουν και κάνουν παρανομίες. Φανταστείτε αύριο αν γίνει δήμαρχος τι θα λέει για όσα γίνονται!
Τόσο εύκολο είναι να συνδέσεις κάτι αρνητικό με έναν υποψήφιο. Όπως το έκανα μόλις τώρα. Πόσοι θα μάθουν το αρνητικό μήνυμα με τους υπάρχοντες μηχανισμούς; Χωρίς τηλεόραση;
