giati den tous antexw? Γιατί κάθε φορά που οι φίλοι μου λένε να βγούμε, εγώ δεν θέλω;
Η ζωή δεν είναι τραγούδι της Χαρούλας Αλεξίου φίλε μου! Ο πιο πιθανός λόγος είναι επειδή οι φίλοι σου είναι ηλίθιοι. Μπορεί επίσης να είναι βαρετοί. Έλα, πες το δυνατά. “Οι φίλοι μου είναι όλοι γελοίοι!” Μετά πιάσε έναν έναν με τα κουσούρια τους. Σαν να είναι μπροστά σου. Χωρίς ενδοιασμούς. Σαν να έχετε πάει όλοι σε ένα ερημικό καλύβι δίπλα στη θάλασσα. Ελεύθερα. Κάνε το!
“Μαριάννα δεν σε αντέχω γιατί είσαι πουτάνα. ΠΟΥ-ΤΑ-ΝΑ. Δεν θα ξεχάσω εκείνη την φορά που με παράτησες στην πενταήμερη και φιλιόσουν επί δέκα λεπτά με το γκαρσόνι.”
Έτσι, έτσι, χώσε τα, μπράβο!
“Κώστα χέσε μας! Δεν μας νοιάζει πόσα λεφτά βγάζεις. Πάρε την 911 και βάλε την στον κώλο σου βουτυρομπεμπέ.”
Καλά τα πας. Μη σταματάς!
“Ντίνα αμάν πια. Είσαι ψηλή και με κομπλεξάρεις. Μας έχεις πρήξει με τα παιδιά σου. ΟΚ, είναι όμορφα αλλά θέλω να τα σφάξω από τη ζήλια μου που δεν έχω κι εγώ!”
Εξαιρετικά. Να τονίσω ότι η Ντίνα, η Μαριάννα και ο Κώστας είναι υποθετικά παραδείγματα. Καμία σχέση με δικούς μου φίλους και δικά μου απωθημένα. Απλά ήθελα να σου δείξω πως γίνεται η θεραπευτική διαδικασία.
