ΟΚ, δεν το έχω. Έχετε δει στον ΑΒ τις υπαλλήλους να κυκλοφορούν με καροτσάκια και να τα γεμίζουν; Το φορτηγό που τα παραδίδει; Η εταιρεία έχει όλη την υποδομή έτοιμη. Ξέρει από την κάρτα μου ακριβώς τι παραγγέλνω συνήθως. Κι όμως έχει ένα γελοίο σύστημα παραγγελιών ακόμα και στην ιστοσελίδα της.
Προφανώς δεν είναι τεράστια η αγορά. Ακόμα και στις ΗΠΑ ή την Αγγλία δεν είναι ευρέως διαδεδομένο. Λίγο καλύτερα όμως λειτουργούν όσα σουπερμάρκετ το κάνουν σαν επέκταση των φυσιολογικών τους δραστηριοτήτων. Και υπάρχουν πολλές περιπτώσεις που βολεύει. Διεθνώς έχουν δει ξαφνική και έντονη χρήση από νέους γονείς ή περιπτώσεις όπου κάποιος ηλικιωμένος χτυπάει και δεν μπορεί να μετακινηθεί εύκολα. Αλλά μόλις μπορέσει κάποιος να ξαναβγεί, ε, όλο και κάποιο σουπερμάρκετ είναι εκεί μπροστά του πάλι.
Και ο χρόνος που χάνουμε; Η βενζίνη του πήγαινε έλα; Ερευνητές στο Ελσίνκι το υπολόγισαν στο 43% φτηνότερο συνολικά.
Υπάρχει διεθνώς εμπειρία. Πολλοί καταναλωτές εκνευρίζονται δυσανάλογα όταν έρχονται διαφορετικά πράγματα από αυτά που έχουν παραγγείλει. Τα λαχανικά δεν μπορείς να τα δεις πριν τα διαλέξεις. Αλλά με ελάχιστη υποδομή, ειδικά όταν ξέρουν τι παραγγέλνω συχνά, θα μπορούν να πέφτουν 99%. Μέχρι και να μαντεύουν με μεγάλη ακρίβεια πότε θα χρειαστώ κάτι. Θα μου γλιτώνουν ακόμα και τον μπελά να σκέφτομαι τι θέλω!
Μελέτη της Peabod δείχνει ότι σχεδόν 7 στους 10 κατοίκους αστικών περιοχών ενδιαφέρονται. Και είναι σίγουρα κοινό που ενδιαφέρει τα σουπερμάρκετ. Το κόστος για υλοποίηση για όσα σουπερμάρκετ είναι ήδη μηχανογραφημένα σωστά ελάχιστο. Υπάρχουν κατηγορίες προϊόντων (εκτός φαγητών) οι οποίες μπορούν να αναπτυχθούν πολύ ακόμα. Ακόμα και στα ποτέ (ανάλογα με το νομικό πλαίσιο) μπορεί να αναπτυχθεί πολύ.
Αναμένουμε λοιπόν.