Υπάρχει ημέρα και για μας, που μάλιστα την γιορτάζουμε παγκόσμια μετά την επιτυχία που είχε στη Φινλανδία. Το είδα και έκανα πως δήθεν δεν το πίστευα. Η ημέρα της αποτυχίας, Day for Failure την είπανε. Μαζεύονται λέει όλοι του Ελσίνκι οι μεθυσμένοι μασουλώντας ζελέ από αίμα ταράνδου και αφηγούνται τις ιστορίες αποτυχίας τους με σκοπό να διδαχθούν οι υπόλοιποι και παράλληλα οι άχρηστοι της διπλανής πόρτας να ξεπλύνουν από πάνω τους το στίγμα του “πόσο μαλάκας είσαι.”
Κάθε 13 Οκτωβρίου, κάνουμε μια σημείωση μη τυχόν και το ξεχάσουμε, ώσπου να καθιερωθεί ο 13ος μήνας, να ολοκληρωθεί σημειολογικά το γεγονός, να πιάσουμε φουλ δεκατριάρι μαζί με άλλα 7 δισεκατομμύρια γκαντεμάιστερ.
Εδώ ανήκεις εσύ φίλε μου, ναι εσύ, που κάνεις το γύρο του σούπερ μάρκετ με το ξεχαρβαλωμένο καρότσι με την τρελή ρόδα και τρέμεις σα να σε βρήκε το Αλτζχάιμερ. Κι εσύ ταλαίπωρε, που μόλις κάνεις να καλέσεις το ασανσέρ το “τραβάνε” στον τελευταίο όροφο.
Οι Φινλανδοί ως λαός γενικά είναι πολύ συμπαθείς, κυρίως αν βρίσκονται στην πατρίδα τους. Οταν δεν φτυαρίζουν χιόνια, δεν πίνουν οτιδήποτε με πάνω από 60 βαθμούς αλκοόλ, έχουν γάμησέ τα ιδέες. Τα προβλήματα τα εμφανίζουν στην περίπτωση που αποφασίσουν να ταξιδέψουν σε άλλη χώρα και όσοι τους έχουν συναντήσει, ξέρουν για τi Γκραν Κάνυον υπάρχει ανάμεσά μας στην επικοινωνία.
Μετά το σύντομο μάθημα όπου έλυσα εμπεριστατωμένα την απορία “Τί είναι ο Φινλανδός, μην είν’το Nokia;” πληροφορώ πως φέτος συμμετέχουμε επίσημα ως χώρα στις εκδηλώσεις, δικαιωματικότατα αφού τα έχουμε κάνει τόσο σκατένια από την εποχή πριν ακόμη η πρώτη αμοιβάδα αποφασίσει να γίνει άνθρωπος.
Θα προχωρήσω την ιδέα, προτείνοντας εθνικούς προκριματικούς, σε πανελλήνια δίκτυο. Ναι, όπως γίνεται στη Γιουροβίζιον, απλά θα βάψουμε γκρι από πάνω το ροζ σκηνικό κι έτοιμο το κόνσεπτ. Η ιδέα να χρησιμοποιηθεί η Βουλή απορρίπτεται ως μικροπρεπής.
Για την παρουσίαση οι υποψήφιοι πολλοί και δεν θέλω να αδικήσω κανέναν. Ο Αρναούτογλου ποζάρει ως φαβορί. Τον σκέφτομαι ντουέτο με Τσιμτσιλή να δέσει το εύηχο. Η Στεφανίδου σίγουρα στα παρασκήνια, δε το συζητώ που της δίνω το ελεύθερο να έχει μαζί της τον Ευαγγελάτο, να ξεσκεπάσει το όργιο σπατάλης την επόμενη μέρα. Βέβαια υπάρχει η χρυσή εφεδρεία του Φουρθιώτη. Δεν ανησυχώ καθόλου για το θέμα αυτό μέχρι να φτάσουμε στην τελευταία στιγμή, που σιγά μην έχει λυθεί.
Κλείνοντας αυτό το θέμα, δηλώνω ως πρόεδρος της διοργάνωσης που πρόλαβα και το είπα πρώτος, όλες οι προτάσεις είναι ευπρόσδεκτες. Προβλέπεται επίσης ειδικός χώρος όπου θα εξεταστούν κυρίως δια της στενής σωματικής επαφής οι ενδιαφερόμενοι και ενδιαφερόμενες για μια θέση στην κριτική επιτροπή. Θα τηρηθεί σειρά καλογυμνασμένης προτεραιότητος ενώ συγχρόνως η προθυμία θα εκτιμηθεί ως πρόσθετο προσόν.
Ξεκαθαρίζω, πως σκοπός μας είναι να προβληθούν νέοι άνθρωποι, κάτι που αυτόματα και αυτονόητα αποκλείει, πρωθυπουργούς, υπουργούς, πολιτευόμενους κι όλη τους τη φάρα. Θέλουμε τον απλό Έλληνα, αυτόν για παράδειγμα που ποτέ του δεν κατάφερε να φάει μια Halls χωρίς καθόλου από το γύρω-γύρω χαρτάκι. Εδώ θα βρει νόημα ο υπάλληλος που τόσα χρόνια δεν γνωρίζει που βρίσκεται η υπηρεσία που διορίστηκε.
Έχουμε συμπτωματικά μεριμνήσει ειδική κατηγορία για wannabe celebrities, δημοσιογράφους, αρτίστες. Αυθόρμητα βάλαμε μέσα τους σώνει και ντε συγγραφείς, δημοσιογράφους, μοντέλα κι εξίσου κουτουρού συνεχίζουμε. Αναμένουμε κοσμοπλημμύρα οπότε όσοι διαθέτουν κάποιο μέσον να το βάλουν να δουλέψει.
Μετά την αυτοδιαπόμπευσή του, ο νικητής προτείνω στην διοργανωτική επιτροπή να εξασφαλίζει απεριόριστη πρόσβαση σε ταράτσα πολυόροφου κτιρίου. Το τι θα κάνει εκεί είναι αποκλειστική ευθύνη του ντροπαιόχου, αν θέλει μπορεί να πάει πετώντας μέχρι την Φινλανδία.