Η παρέα με τις γρανίτες

One Reply to “Η παρέα με τις γρανίτες”

1. Καλημέρα,λατρεύω πολύ την δραστηριότητά σας και γιατί αγαπάω τα παιδιά σα τη ζωή μου,αλλά και γιατί είμαι απίστευτα φυσιολάτρης.Για πολλά χρόνια πήγαινα στο κυνήγι με το πατέρα μου (εγώ απλά παρέα έκανα,δεν είχα ποτέ θήραμα!)σε πολλά βουνά της Θεσσαλίας κι ήταν τα πιο ωραία χρόνια,μιλάμε πριν 15 χρόνια,πριν φύγει απ’τη ζωή απ’την επάρατο το 2004.Επίσης είχα τα παιδιά μου,στρατιωτικοί τώρα,32 γιος και 29 κόρη,στον Ναυτοπροσκοπισμό Βόλου από το Δημοτικό μέχρι 18χρ.και πήγαινα κι εγώ στις “προσκοπικές πυρές”σε υπέροχα μέρη της Μαγνησίας.Κάνετε πολύ ωραία δουλειά και τώρα που τα παιδιά μου κάναν τη δική τους οικογένεια,έχω πολύ ελεύθερο χρόνο να συμμετάσχω ή να βοηθώ στα παιδιά στην κατασκήνωση αλλά και στο μαγείρεμα,επειδή έω μεγάλη πείρα στην ελληνική κουζίνα,όντας κιόλας σεφ σε εστιατόριο για 2χρ,παλιότερα (αδιόριστη καθηγ.Γαλλικών γαρ,είχα πολλές άλλες δουλειές όπως κι αυτήν).Αναμένω απάντηση αν είναι δυνατόν.Αν δε την πάρω στη διεύθυνση που είναι γραμμένη κάτω,γράψτε μου στην:[email protected]υχαριστώ πολύ.

Comments are closed.