Ένας πενηντάρης με καραφλίτσα ατένιζε το ποτάμι. Από αποτυχημένος πολιτικός, μεθύστακας και γυναικάς γυρνούσε στην πόλη του κατακτητής και πλούσιος. Παρέμενε γυναικάς και δεν έπινε πια τόσο αλλά τους άλλους τίτλους είχαν βαλθεί να τους του αφαιρέσουν. Και ήταν ώρα να δώσει λύση στην οικονομική κρίση που την μάστιζε. Τα δάνεια είχαν εκτοξευτεί και ο περισσότερος κόσμος ήταν σε απόγνωση. (Εδώ η περιγραφή της παρόμοιας κατάστασης που αντιμετώπισε επιτυχώς ο Σόλων στην Αθήνα.) Δεν είχε ουσιαστικά κάτι να αποφασίσει. Ήταν άνθρωπος των πράξεων.
Την άλλη μέρα, με τους επίλεκτους του στρατού του να τον ακολουθούν, σταμάτησε στην μέση του ποταμού και είπε «ο κύβος ερίφθη». Όχι «άντε τι να κάνουμε, ότι είναι να γίνει θα γίνει». Ούτε «τώρα το αποφάσισα, δεν μπορώ να το ξεκάνω». Σαν αθλητής που απολαμβάνει το παιχνίδι, σαν να φωνάζει «play ball” με όλη την χαρά του ανθρώπου της δράσης.
Σημείωση: μια από τις πρώτες του πράξεις αφού καταδίωξε και σκότωσε τους προδότες ήταν να εκμηδενίσει τους τόκους των χρεών. History will teach us nothing.
