Γράφει η Shiny Eyes
“Υπάρχουν πλάσματα τόσο καθαρά που μας γαληνεύουν, χωρίς να μιλούν, χωρίς να κάνουν τίποτα εξαιρετικό. Μόνο με το βλέμμα, με το χαμόγελο, τη λάμψη που έρχεται από μέσα τους. Αν βρεθεί στο δρόμο σας ένα τέτοιο πλάσμα μπορεί να νιώσετε να καθρεφτίζονται πάνω σας εκφράσεις προσώπου και σώματος. “
Όμορφα τα γράφεις γλυκιά μου Μάρω, αλλά νομίζω πως αυτά τα γοητευτικά καθρεφτίσματα κινούνται μόνο στη σφαίρα της φαντασίας σου.
Σιγά να μη περιμένω να καθρεφτιστεί η έκφραση του προσώπου μου σε κάποιον άλλον και το αντίστροφο. Τόσα χρόνια δεν έχω καταφέρει πιο απλά πράγματα και γι αυτό πονάω καμιά φορά.
Εκείνη τη στιγμή της αυθεντικής και ειλικρινούς, παθιασμένης, ερωτικής εμπειρίας, θυμήθηκα τα λόγια της Μάρως Βαμβουνάκη, αλλά και τα δικά μου πικρόχολα σχόλια.
Πράγματι, είδα να καθρεφτίζεται το γέλιο μου, η γαληνεμένη ματιά μου, το δάγκωμα των χειλιών μου από ηδονή, όχι μόνο στον απέναντι καθρέφτη, αλλά στο πρόσωπό του.
Μέχρι εκείνη τη στιγμή είχα καταλάβει ότι “μιλούν” τα μάτια, “μιλούν” όμως και τα κορμιά όταν συντονίζονται με ακρίβεια.
Κάποια λόγια μπερδεμένα στην αρχή ακούγονταν σαν ψίθυρος μαζί με ερωτικές κραυγές.
Ονειρεύομαι, δεν μπορεί να μου συμβαίνει αυτό που νοιώθω!
Μάτια μου, απόλαυσέ το. Το καταλαβαίνω ότι δεν το έχεις ξαναζήσει.
Είσαι το δώρο μου!
Κι εσύ το δικό μου!
Όταν με αγγίζεις νοιώθω ν`ανθίζω σα λουλούδι.
Αισθάνομαι την κάψα του καλοκαιριού στο κορμί σου.
Είναι τόσο εύκολο να απομακρύνονται οι αστραπές και τα μαύρα σύννεφα από τη ζωή μας;
Ξέχνα τα όλα. Είμαστε οι δυο μας τώρα. Τίποτα άλλο πριν και μετά.
Είναι κρίμα να λησμονήσουμε, να προσπεράσουμε αυτή τη στιγμή.
Θα την κρατήσουμε σαν φωτογραφία στη μνήμη μας. Κοίταξε μας στον καθρέφτη. Τι βλέπεις;
Πάθος, ομορφιά, γαλήνη, πόθο, ευτυχία, ηδονή, ζωντάνια, αρμονία. Εσύ;
Εσένα και μου φτάνει.
Αυτή η ασπρόμαυρη φωτογραφία μας θα μας θυμίζει ποιοί μπορέσαμε να είμαστε, έστω και λίγες ώρες, που μπορέσαμε να φτάσουμε έστω και λίγες στιγμές.
Σύμφωνοι.
Θα σου θυμίζω σε κάθε ευκαιρία αυτή τη φωτογραφία μας, όσα χρόνια και να περάσουν.
Να μου θυμίζεις και το όνομά σου για να μη σε μπερδέψω…
Κάθαρμα, σε μισώωωωω!
