“Θέλω τον μπαμπά.”
Η γυναίκα προσπάθησε να αλλάξει θέμα αλλά το παιδί επανέλαβε το αίτημα.
“Θέλω τον μπαμπά. Τώρα!”
Ήταν σα να λέει “θέλω να μιλήσω στον διευθυντή”. Δεν επιδέχεται άλλη καθυστέρηση η κατάσταση. Η γυναίκα ήταν καυτό γκομενάκι. Ίσως λόγω εμμηνόπαυσης βέβαια να είχε πιο υψηλή θερμοκρασία. Έβγαλε από την τσέπη ένα κινητό τηλέφωνο και το έδωσε στο παιδί. Κάτι είπαν και το συμβάν έληξε. Όταν διαφημίζουν ότι κάποιος θα γίνει πλούσιος γρήγορα και εύκολα πάντα εννοούν ότι αυτοί που διαφημίζουν θα γίνουν πλούσιοι στην πλάτη των άλλων που νομίζουν ότι θα γίνουν. Το παιδί ηρέμησε και έβγαλε ένα παζλ από την τσάντα. Μπορείς να κάνεις φυσιολογικό το γαλακτομπούρεκο για ορεκτικό αν το σερβίρεις συχνά σε κυριλέ εστιατόρια. Και ενώ όλοι ξεσκίζονται να μην κοιτάμε το κινητό όταν οδηγάμε, κανείς δεν έχει πρόβλημα να φτιάχνουμε παζλ.
Η γυναίκα του έδωσε κάτι σιχαμένο να πιεί. Υποθέτω ότι ήταν σιχαμένο γιατί δεν ήταν αγοραστό, σε μακρύ πλαστικό ποτήρι ήταν και είχε και κομματάκια. Το παιδί το “ήπιε” χύνοντάς το στην πλαϊνή τσέπη του αυτοκινήτου όταν δεν κοιτούσε η μάνα του. Μετά η γυναίκα το γύρισε στο ψευτοφιλικό που μου την σπάει και έκανε επίθεση φιλίας στο παιδί: “Α, άκου αγάπη μου ένα όνειρο που είδα χθες!” Το παιδί “άκουγε” μετρώντας τα δόντια του με την γλώσσα για να περάσει η ώρα. Μερικές γυναίκες ονειρεύονται γάμο με τον πρίγκιπα των ονείρων τους. Αυτή ποθούσε μια νέα ηλεκτρική σκούπα 2000Watt τελείως αθόρυβη και ζητούσε από τον γυναικολόγο να την κοιτάει στα μάτια κατά την διάρκεια της εξέτασης. Στο αεροπλάνο πάντα έκλεινε θέση ώστε να είναι στην έξοδο κινδύνου γιατί γούσταρε να ασκεί εξουσία. Και τώρα με όλη αυτήν την τηλεκπαίδευση είχε γυρίσει μπούμερανγκ, το παιδί την είχε κλειδώσει στην κουζίνα χθες λέγοντας ότι “έτσι κάνουμε τους δάσκαλους εμείς στο σχολείο”.
Ξεκόλλησε η κίνηση, έχασα επαφή. “Μην παίρνεις τόσο σοβαρά την ζωή. Όλα θα πάρουν τον δρόμο τους” ακούστηκε μια παιδική φωνή από το δικό μου αυτοκίνητο. Είχα ξεχάσει ότι ήταν και το δικό μου μέσα μαζί μου τόση ώρα. Θεωρώ πιθανό ότι στον κήπο της Εδέμ, πριν στείλει φίδι ο Θεός είχε πει σε ένα χαριτωμένο τέτοιο παιδάκι να πάει με το μήλο. Αλλά το παιδί τον γείωσε βέβαια. Στο δικό μου μια φορά μόνο εξιστόρησα όνειρο, ήταν που ένιωθα σαν φύλλο που έπεφτε από το δέντρο. Γέλασε τόσο πολύ που δεν του είπα μετά τη συνέχεια που άνοιξε Πύλη στο Υπερπέραν και με πήραν εξωγήινοι. Αν ήταν αλήθεια και έχω μυστικά χαρίσματα τώρα, καλά να πάθει, θα του έρθει απότομα όταν αρχίσω να πετάω laser από τα μάτια μια μέρα. Τότε θα τα βρεί αγγούρια. Ή θα του γίνουν πεπόνια. Τελοσπάντων φτάνει τόσος ρατσισμός με τα λαχανικά και τα φρούτα στις παρομοιώσεις.
“Μπαμπά να ξέρεις η αστρολογία είναι τελείως βλακεία.”
Δεν πρόλαβα να φουντώσω με υπερηφάνεια γιατί συνέχισε:
“Εγώ που είμαι βροντόσαυρος ποτέ δεν με πετυχαίνουν οι αστρολόγοι στις προβλέψεις τους.”
Θεέ μου δώσε μου υπομονή να δέχομαι ότι δεν μπορώ να αλλάξω και το κουράγιο να πυρπολώ χωρίς οίκτο όλους τους μαλάκες γύρω μου.
(Ο Αλέκος Γκονζαλεζίδης δεν έχει επίσημα παιδιά -που να ξέρει- ούτε τα αφήνει ποτέ στο αυτοκίνητό του. Ούτε καν κοντά στο αυτοκίνητό του. Πιο συχνά πάνε σκύλοι και του κατουράνε τα λάστιχα. Αλλά οι σκύλοι αν πεις “ουστ!” φεύγουν συνήθως κι αν τους πατήσεις τσαντισμένος συνήθως δεν βρίσκεις τον μπελά σου.)