Είσαι γόνος πλούσιας οικογένειας. Εισοδηματίας βασικά. Με κάτι πρέπει να ασχοληθείς γιατί αλλιώς δεν περνάει η μέρα. Τι θα λες άλλωστε στους φίλους σου ή τα παιδιά σου ότι κάνεις;
Καλώς ήρθατε στα media.
Σκηνοθέτης, παραγωγός, ηθοποιός…διαλέξτε και πάρτε. Άλλοθι είναι. Θα έχετε ανά πάσα στιγμή ένα project που δουλεύετε, έτσι γενικά και αόριστα. Κάτι κουλτουριάρικο. Κάντε ντοκιμαντέρ για τον δίκαιο αγώνα του τυφλού Ταλιμπάν που αυτοεξορίστηκε στις νήσους του Πάσχα. Δυο χρόνια θα το συζητάτε, θα πάτε τρεις εβδομάδες εκεί και θα μας λέτε μετά για δέκα χρόνια πόσο εκπληκτική εμπειρία ήταν όλο αυτό.
Στην Αγγλία τους λένε «media darlings».
Οι Έλληνες εισοδηματίες των media δούλευαν συχνά στην ΕΡΤ. Ή, δούλευαν την ΕΡΤ. Είχαν τελοσπάντων μια καρέκλα εκεί μέσα ή κάποιο κονέ. Έπαιζε κάθε Πέμπτη στις 3 το πρωί σε επανάληψη, κάτι που είχαν φτιάξει κάποτε. Ή το Σάββατο στις 4 το απόγευμα που δεν παρακολουθεί κανείς, έκαναν κάθε τόσο μια εκπομπή σε συχνότητα που ποτέ δεν θυμάται κανείς. Αν δεν ήταν στην ΕΡΤ, κυνηγούσαν τις επιχορηγήσεις. Εισοδηματίες μεν, αλλά το παίζουν κουλτουροφτωχαδάκια.
Από αυτούς που ντύνονται σαν άστεγοι, αλλά κυκλοφορούν με Mercedes B class (είναι πιο ασφαλής λέει ο μπαμπάς) και γυρνάνε στο σπίτι τους στο Ψυχικό μετά από Σαββατοκύριακο σε ένα από τα εξοχικά τους στο νησί. Όταν έρθει η ώρα να ζητήσουν λεφτά από κάποιο μεσογειακό πρόγραμμα για την ανάδειξη των προβλημάτων των κουτσών Αλγερινών καμηλών, ξεδιπλώνουν μια μαεστρία όμοια των ζητιάνων στον ηλεκτρικό.
O λόγος που προτιμάνε τα media οι ουσιαστικά αργόσχολοι αυτοί εισοδηματίες, είναι επειδή έτσι μπορούν να βλέπουν κάθε τόσο άλλες διασημότητες. Να πηγαίνουν σε κάνα φεστιβάλ Κωλοπετεινίτσας όταν παίζει η ταινία τους, να πηδήξουν ή να τους πηδήξει κάποια διασημότητα. Αυτό κι αν θα το συζητάνε με τις φίλες/φίλους τους για καιρό μετά!
Πολιτικά δεν εκδηλώνονται ανοιχτά. Προφανώς είναι κατά των «φασιστικών επιλογών» και οποιουδήποτε κόμματος μπορεί να λέγεται «δεξιό». Από την άλλη, δυσκολεύονται να πούνε ανοιχτά ότι θα ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ ή ΠΑΣΟΚ. Το ένα βρωμάει, το άλλο ζέχνει, κουλτουριάρηδες είμαστε υπεράνω όλων. Στο Παρίσι που πηγαίνουν κάνα δίμηνο το χρόνο στο διαμερισματάκι τους, τα συζητάνε όλα αυτά με τους απογόνους του Μπουρντιέ, μέχρι να νιώσουν ότι το έχουν καταλάβει σφαιρικά το θέμα.
Αυτοί οι άνθρωποι είναι έξαλλοι βέβαια με το κλείσιμο της ΕΡΤ. Αλλά όχι σαν τους υπόλοιπους.
Ανησυχούν για την επιχορήγηση του επόμενου ντοκιμαντέρ τους γιατί η ΕΡΤ πάντα κάτι έσταζε τελικά ή έστω το πρόβαλλε στις 2 το πρωί και μπορούσαν να κάνουν σχετική προβολή στους φίλους τους στο Facebook, να δικαιολογήσουν την ύπαρξή τους κάπως. Δεν πήγανε στις διαδηλώσεις στο ραδιομέγαρο όμως, γιατί έχουν να τελειώσουν το σενάριο της ταινίας που ετοιμάζουν αυτόν τον καιρό…
Τα ελληνικά ΜΜΕ προφανέστατα δεν είναι ένας νορμάλ επαγγελματικός κλάδος. Και σε άλλες χώρες υπάρχουν τέτοια πλουσιόπαιδα αλλά δεν κάθονται τα media που δουλεύουν σε τέτοιο σάπιο πολιτικό σκηνικό όπου επιχειρηματίες εκβιάζουν κυβερνήσεις με κανάλια και μετά ανταμείβονται με δημόσια κονδύλια. Η συνταγή δεν είναι μόνο ελληνική αλλά εδώ έχουμε την δικιά μας σάλτσα.
ΥΓ Όταν πρωτοανέβασα αυτό το άρθρο με πήραν τηλέφωνο τρεις (3) διαφορετικοί φίλοι και μου ζήτησαν να το κατεβάσω γιατί νόμιζαν ότι τους κάρφωνα δημοσίως. Δηλαδή ότι τους φωτογράφιζα με το κείμενο αυτό όλους. Έκτοτε έχουν προστεθεί στη λίστα “σωστών” δραστηριοτήτων για αργόσχολους εισοδηματίες και η προστασία των ζώων ή/και φιλανθρωπίες/ΜΚΟ για πρόσφυγες. Και βέβαια με τον χώρο του αθλητισμού επίσης, οπουδήποτε έχει feel good, σταριλίκια, δημόσια έκθεση κλπ.
Comments are closed.