Ο νόμος είναι σαφής. Κάθε ενήλικας άνω των 18. Γιατί πιο πριν τους θεωρούμε ανώριμους. Παλιά τα ίδια λέγανε για τις γυναίκες ή σε άλλες χώρες για τους μαύρους. Το δικαίωμα στην ψήφο ακουθεί μια δυαδική λογική κάπως περίεργη. Ή είσαι άξιος ψήφου ή όχι. Και απ’τη στιγμή που είσαι η ψήφος σου μετράει το ίδιο με κάθε άλλου. Ξαφνικά, μόλις σβήσεις 18 κεράκια “το έχεις”.
Βέβαια πολλοί γκρινιάζουν. Για τους υπερήλικες καμιά φορά ότι “είναι πια ξεκούτηδες” ή “υπερβολικά συντηρητικοί” ή “αυτός θα ψηφίζει ΚΚΕ μέχρι να πεθάνει γιατί ζει ακόμα τον εμφύλιο”. Το δίπλωμα οδήγησης, το παίρνεις και αυτό στα 18 αλλά μετά τα 65 πρέπει να σε εξετάζουν για να συνεχίσεις να οδηγείς. Στην ψήφο, τυφλοί, κουτσοί και παράλυτοι κάπως καταφέρνουν να φτάνουν στα εκλογικά κέντρα κάθε φορά. “Βάλε εσύ παιδάκι μου”, λένε στον εκλογικό αντιπρόσωπο, “βάλε αυτό που σου λέω”…
Εγώ λοιπόν προτείνω να μην ψηφίζει κανείς μας. Καλύτερα να ψηφίζει το κινητό μας. Όταν λέμε smart phone δεν αστειευόμαστε. Μιλάμε για συσκευή αρκετά έξυπνη για να μας νικάει στο σκάκι. Ξέρει καλύτερη ορθογραφία από εμάς (ειδικά από τους εθνικιστές που γράφουν παντού ανορθόγραφα) και έχει σύνδεση με τον παγκόσμιο ιστό. Παρακολουθεί καθημερινά τις ειδήσεις. Ακόμα και όταν εμείς δεν προλαβαίνουμε. Μπορεί – με την βοήθεια του Google – να αναλύει εκατομμύρια βιβλία περί πολιτικής και άλλων θεμάτων.
Όχι δεν αστειεύομαι καθόλου. Θα μπορούσε κάλλιστα να φτιαχτεί τεχνητή νοημοσύνη παραμετροποιημένη στην προσωπική πολιτική θέση του καθενός μας. Να του λέμε όταν διαβάζουμε ένα βιβλίο ή ένα άρθρο, ακόμα και ένα σχόλιο στο Facebook ή το Twitter κατά πόσο συμφωνούμε με όσα βλέπουμε. Με την ίδια λογική που το Google καταφέρνει να “ξέρει” το αποτέλεσμα που θέλουμε και να μας το σερβίρει συνήθως πρώτο. Με τους ίδιους έξυπνους αλγόριθμούς που προτείνει το Amazon τι θέλουμε να αγοράσουμε θα μπορούσε να μας λέει πιο κόμμα μας ταιριάζει καλύτερα. Να κρίνει πιο είναι πιο συμβατό με τα συμφέροντά μας. Και πολλά ακόμα.
Η συζήτηση περί τεχνητής νοημοσύνης είναι βέβαια φιλοσοφική. Αλλά σε έναν κόσμο στον οποίο πλέον βασιζόμαστε καθημερινά στην τεχνητή νοημοσύνη των συσκευών γύρω μας, είναι αξιοπερίεργο ότι δεν τους επιτρέπουμε πιο ενεργό ρόλο στην πολιτική. Ποιος φοβάται να κοιταχτεί στον καθρέφτη;