Γιατί καμιά φορά χάνομαι. Μέσα στο δαίδαλο της φήμης μου, για παράδειγμα. Καθένας μας έχει τη φήμη του, φήμη ηλίθια και εκπληκτική. Η δική μου, στη δημιουργία της οποίας συνέβαλαν τόσο τό Παρίσι όσο και η επαρχία, τόσο οι βλάκες όσο και οι καλλιτέχνες, οι ποιητές αλλά και οί άνθρωποι της καλής κοινωνίας, είναι τόσο ποικιλόμορφη, τόσο περίπλοκη, τόσο συνοπτική και μπερδεμένη ταυτόχρονα, ώστε χάνομαι εκεί μέσα. ‘Όχι μόνο με παραμορφώνει, αλλά άνασυνθέτει για μένα ένα άλλο πρόσωπο* όταν θέλω νά άναγνωρίσω τον εαυτό μου σ’ αύτό το νέο πρόσωπο, δεν έχω παρά να σκεφτώ αύτή τήν υπερηφάνεια που είναι το ελάττωμα και το προτέρημά μου.
Απόσπασμα από το βιβλίο “Η αύρα της Σανέλ” του Paul Morand, εκδόσεις ΑΓΡΑ. Περισσότερα αποσπάσματα εδώ.