Ο έρωτας διασχίζει τείχη, βουνά και θάλασσες.
Προσπερνάει κάθε εμπόδιο που συναντάει στο διάβα του.
Καμιά φορά όμως τον παρασέρνει η ορμή του και γκρεμίζει ακόμα κι αυτά που αγωνίζεται να κατακτήσει.
Η ροή του είναι χειμαρρώδης, ορμητική, διεκδικητική, χωρίς εκπτώσεις και συμβιβασμούς.
Η ασίγαστη φλόγα του καίει κάθε πιθαμή του κορμιού και της ψυχής.
Η διαφορά ανάμεσα στο είναι και στο φαίνεσθαι είναι δυσδιάκριτη αλλά καθοριστική.
Στον ενδιάμεσο χώρο βρίσκεται η μαγεία.
Η μαγεία των ανθρώπων, του έρωτα, της μυσταγωγίας της ένωσης τους σε ένα ατέρμονο χορό αισθήσεων, όπου το παρόν γίνεται μέλλον και το παρελθόν μετατρέπεται σε παρόν.
Μια υπερφυσική δύναμη καθοδηγεί τη μαγεία και την ανυψώνει σε ψυχική έκσταση.
Όμως όταν η αρχή γίνεται το τέλος και το τέλος η αρχή, όλα ανατρέπονται.
Πολλές φορές οι άνθρωποι που δεν μπορούν να χειριστούν αυτό το αχαλίνωτο, ορμητικό συναίσθημα αυτοκαταστρέφονται εκούσια.
Πολλές φορές κι ακούσια.
Το σκοτάδι υπερκαλύπτει το φως και το καμπανάκι κινδύνου χτυπάει ανησυχητικά μέσα στα αυτιά τους.
Όμως δεν είναι σε θέση να το ακούσουν.
Ίσως και να μην θέλουν.
Ανασύρουν συνεχώς από το μυαλό τους την ανάμνηση μιας μακρινής ευτυχίας που μοιάζει πλέον με εικονική, εμπλουτισμένη και διανθισμένη με γεγονότα που δεν εκτυλίχθηκαν ποτέ στην πραγματική ζωή.
Ανάμνηση ή επινόηση;
Πραγματικότητα ή φαντασίωση;
Τα όρια είναι τόσο λεπτά και δυσδιάκριτα που η κάθε έννοια χάνει την πραγματική της σημασία.
Οι υπερφυσικές δυνάμεις υπάρχουν στον καθένα από μας.
Όσοι δεν ξέρουν να τις χρησιμοποιούν, κινδυνεύουν λιγότερο από αυτές.
Οι ελάχιστοι που ξέρουν, κινδυνεύουν πολύ περισσότερο.
Τις ανασύρουν από το σκοτάδι και ξεχνάνε πως οι δυνάμεις αυτές είναι τυφλές και χτυπάνε άκριτα όχι μόνο το θύμα αλλά και τον θύτη.
Τι άλλο μπορεί να είναι ο μαγικός έρωτας εκτός από τη μεγαλύτερη υπερφυσική δύναμη;
Η μαγεία του παραλύει όλες τις αισθήσεις και τις ξυπνά όποτε ο ίδιος κρίνει απαραίτητο.
Οι ρόλοι του θύτη και του θύματος εναλλάσσονται με ταχύτητα φωτός.
Αλήθεια, είναι ποτέ κανείς έτοιμος γι’αυτό το ταξίδι;