Όχι, δεν είναι υποκειμενικό θέμα γούστου. Υπάρχουν αντικειμενικότατοι τρόποι να αποφασίσετε με τι να ασχοληθείτε. Κι αν όχι εσείς επειδή μεγαλώσατε στον Πειραιά ή είχατε έναν θείο που σας πήγαινε στη Λεωφόρο, τουλάχιστον αφιερώστε πέντε λεπτά να διαλέξετε για το παιδί σας ένα σπορ κάπως πιο αντικειμενικά. (Προφανώς είναι πολλά άλλα αθλήματα, εδώ επικεντρώνομαι σε δυο δημοφιλή ως παραδείγματα.)
- Είναι εύκολο να παίζεις οπουδήποτε; Το ποδόσφαιρο έχει ένα μικρό πλεονέκτημα καθότι μπορείς να κλωτσάς και κουκουνάρια σε χωράφι μόνος σου όποτε θες. Βγάζεις το παλτό και έχεις ένα δοκάρι, βάζει το παλτό ο φίλος σου και αποκτήσαμε γκολ. Βέβαια και γήπεδα μπάσκετ υπάρχουν πλέον σχεδόν παντού. Μικρή διαφορά υπέρ της μπάλας.
- Πόσο εύκολα βρίσκει ομάδα να παίξει στη γειτονιά του; Μπάσκετ και ποδόσφαιρο έχει κάθε δήμος και κοινότητα, πολλές φορές 2 ή 3 ομάδες μάλιστα. Σημαντικό πλεονέκτημα για το μπάσκετ το γεγονός ότι γίνεται προπόνηση και με βροχές, κρύο ή χιόνια με ασφάλεια και άνεση στα (πολλά) κλειστά γυμναστήρια, ενώ με το ποδόσφαιρο αναβάλλεται και άντε μετά να κάνεις καλά ένα παιδί γεμάτο ενέργεια μέσα στο σπίτι…
- Θα μπορεί να ασχολείται με αυτό το σπορ όταν μεγαλώσει; Αν κάνετε μια tour γηπέδων θα δείτε πολλούς 40+ να παίζουν μπάσκετ. Στα 5X5 ομοίως αλλά πολλοί καταλήγουν στο νοσοκομείο με ρήξη χιαστού κι άλλα τέτοια. Πρέπει να έχεις πολύ καλή παρέα μετά τα 40 για να παίξεις ποδόσφαιρο ασφαλώς. Μικρή διαφορά υπέρ του μπάσκετ.
- Είναι ομαδικό; Τι πνεύμα προάγει; Εδώ συγκρίνω δυο ομαδικά σπορ αλλά είναι σαφές ότι έχουν τεράστιες διαφορές ως προς το είδος ανθρώπου που έλκουν. Θέλετε το παιδί σας να είναι ανεγκέφαλος φανατικός; Και στο μπάσκετ υπάρχουν βέβαια αλλά πολλοί λιγότεροι. Πλεονέκτημα μπάσκετ.
- Θα μπορεί να πηγαίνει γήπεδο; Και εδώ πλεονέκτημα μπάσκετ. Στην Ελλάδα έχουμε καταφέρει τα ντέρμπι να παίζονται με φιλάθλους της μια μόνο ομάδας αλλά γενικά πολύ πιο πολιτισμένα πράγματα αν θέλετε να πάτε με το παιδί να δείτε αγώνα.
- Έχει ενδιαφέρον το πρωτάθλημα; Μπάσκετ και ξερό ψωμί. Όχι ότι δεν στήνονται αγώνες και δεν λαδώνονται διαιτητές και σε αυτό (στην Ελλάδα) αλλά είναι ξεκάθαρα πιο ενδιαφέρουσα η κατάσταση από ότι στο πρωτάθλημα Μαρινάκη/Κόκαλη/όποιος Ολυμπιακός πρόεδρος τα φροντίζει τελοσπάντων.
- Υπάρχουν πράγματα να ενθουσιάζουν το παιδί χωρίς εμένα; Δεν προλαβαίνουν όλοι οι γονείς να ασχολούνται οι ίδιοι, ούτε ξέρουν. Το μπάσκετ λόγω NBA κατά τη γνώμη μου έχει σαφές προβάδισμα, καθότι οι Αμερικανοί έχουν αναγάγει σε τεράστια επιστήμη το marketing του πρωταθλήματός τους. Το παιδί μπορεί να βλέπει στο YouTube 9λεπτες περιλήψεις των αγώνων, να ενθουσιάζεται με All Star και πολλά ακόμα.
- Τι είναι καλύτερο για το σώμα του παιδιού; Σχεδόν απέφυγα την ερώτηση γιατί εδώ βγάζει ο καθένας τα κόμπλεξ του. Σε ερασιτεχνικό επίπεδο ουσιαστικά δεν έχει διαφορά, μην κρίνετε από τους πρωταθλητές. Το παιδί θα παίξει 4-5 χρόνια μάλλον και μετά θα κάνει κάτι άλλο, χαλαρώστε εσείς οι “α, εγώ έκανα μικρή ενόργανη και μπορούσα να φάω πρωινό με τις φτέρνες δίπλα από τα αυτιά μου μικρή!” Σίγουρα είναι καλύτερο να είσαι έξω στον καθαρό αέρα από το να καταπίνεις χλώριο σε μια πισίνα (μικραίνει το πέος αν δεν το ξέρατε) και πιθανώς η ενόργανη γυμναστική κάνει κακό στα κορίτσια με διάφορους τρόπους. Στο ποδόσφαιρο αποδεδειγμένα οι κεφαλιές προκαλούν ζημιές που φαίνονται ίσως αργότερα. Αλλά πάμε σε άλλο θέμα, ξεκολλήστε! (Πλεονέκτημα μπάσκετ πάντως. Κι ας μη σε κάνει να ψηλώνεις που λένε οι άσχετοι.)
Μπορείτε να προσθέσετε στη λίστα. Αλλά κάντε μια λίστα. Και χαλαρώστε. Τα παιδιά αλλάζουν γούστα σε αυτά τα πράγματα κάθε τρεις και λίγο. Και μπράβο τους. Δώσ’τε το καλό παράδειγμα και αφήστε τις συμβουλές του καναπέ. MHN μου απαντήσετε “εγώ έκανε δέκα χρόνια ξιφασκία και χάρη στην πειθαρχία που έμαθα εκεί έγινα πρόεδρος του ΟΗΕ”, δεν με ενδιαφέρει. Η διασκέδαση στα σπορ είναι υποκειμενικό πράγμα, εγώ απλά λέω να σκεφτόμαστε μήπως ανοίξει το μυαλό μας όταν αποφασίζουμε λιγάκι.