Ντέρμπι, μάχη μέχρι το τέλος και “θα ματώσουν”

[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=I53urwAWgKo]Εγκαινίασα σήμερα το κανάλι της Απόφασης Ψήφου στο YouTube για να ρίχνω κάπου κλιπάκια που βρίσκω με το Aino που ίσως βρείτε χρήσιμα.   (Με ένα κλικ τα βγαζει σαν αρχεία flv ιδανικά και για ταχυδρόμηση ηλεκτρονικά ακόμα.)   Για παράδειγμα η περίληψη των αποτελεσμάτων της δημοσκόπησης που παρουσιάστηκε χθες το βράδυ.  Οι χαρακτηρισμοί για την εκλογική αναμέτρηση στον Δήμο Θεσσαλονίκης είναι ποδοσφαιρικής μέχρι πολεμικής προέλευσης![youtube=http://www.youtube.com/watch?v=IFyNvf39KNk]

Η αίσθηση όμως ότι θα είναι σκληρή μάχη είναι κλασσική τεχνική πόλωσης και έχει συνήθως αποτέλεσμα να ανεβούν οι τόνοι της αντιπαράθεσης.   Οι υπόλοιποι υποψήφιοι, ήδη με το πρόβλημα ότι είναι άγνωστοι, ή θα κάτσουν ευγενικά στα αυγά τους και δεν θα τους μάθει ποτέ κανείς ή θα αρχίσουν τις κορώνες.   Από στατιστικής άποψης αν σας ενδιαφέρει το θέμα διαβάστε εδώ μια εισαγωγή στο θέμα ή (πάλι αμερικανικά κυρίως παραδείγματα) απόσπασμα βιβλίου για το δικομματικό σύστημα.

Με την Μπακογιάννη να περιμένει έτοιμη μετά τις εκλογές για ανακοινώσεις, την πίεση στην οικονομία και την ψυχολογία του κόσμου στα όρια με τις υπόλοιπες κοινωνικές αλλαγές οι συνθήκες είναι πράγματι εκρηκτικές.   Η κυβέρνηση πρέπει να κρατήσει χαμηλό προφίλ αν δεν θέλει να υποστεί μεγάλη ψήφο διαμαρτυρίας στις δημοτικές εκλογές.

Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι όπως οι πολιτικοί “κρέμονται” από τις δημοσκοπήσεις για να πάρουν αποφάσεις, έτσι και τα μέσα ενημέρωσης προσπαθούν απεγνωσμένα να βρούνε τις θέσεις που θα τους φέρουν τηλεθέαση, πωλήσεις εφημερίδων και πολλά clicks.   Υπάρχουν τέσσερις τρόποι να αντιμετωπίσουμε λογικά αυτή την αντίφαση:

1. Ειδικά σε δύσκολο οικονομικό κλίμα πολλοί θεωρούν ότι πρέπει να βάζουν οτιδήποτε πουλάει προκειμένου να μην κλείσει το Μέσο και απολυθούν οι δημοσιογράφοι.

2. Η “δημοκρατική” προσέγγιση ότι τα ΜΜΕ πρέπει να ανοίγουν κάθε κανάλι επικοινωνίας για να γίνουν όπως τα θέλει ο κόσμος το οποίο μακροπρόθεσμα, όπως και οι εκλογές θα φέρει καλύτερα αποτελέσματα.

3. Ο “παιδαγωγικός” τρόπος σκέψης ο οποίος μας επηρεάζει ίσως περισσότερο.  Ναι μεν να ακούμε τον κόσμο λίγο αλλά να κρατάμε τα ιδανικά της κοινωνίας μας πιο ψηλά.

4. Η λογική του “ψαρέματος”, δηλαδή να κάνουμε κόλπα για να φτάσουν να μας ακούσουν και μετά να τους σερβίρουμε πιο “δύσκολο” περιεχόμενο.

Αλλά η συμβιωτική σχέση δημοσιογράφων και πολιτικών γίνεται εμφανής όταν κλείνουν οι κάμερες σε συνάξεις σαν αυτή στα κλιπάκια εδώ.   Πόσο μάλλον που τόσοι δημοσιογράφοι τελικά πολιτεύονται κάνοντας τα οποιαδήποτε δημοσιογραφικά ιδανικά να φαίνονται σαν πολύ μακρινές ιστορίες…