Από πού προκύπτουν οί έκδηλώσεις μιας δυνατής καί ξεκάθαρης έπιρροής; Είναι δυνατό ό οποιοσδήποτε, άν όχι νά φτάσει στό οημεϊο νά εξομοιωθεί μέ τούς πιό (οχυρούς, τουλάχιστο ν άποκτήοει ώς ένα σημαντικό βαθμό τή λάμψη τους; Οί θεωρητικές καί πειραματικές έρευνες, πού έγιναν μέ οκοπό νά δοθούν άπαντήοεις ο αύτά τά δυό έρωτήματα, στό διάστημα τών πενήντα προηγούμενων χρόνων, ύπήρξαν άντικείμενο πολλαπλών «θέσεων», πού στάθηκαν άφορμή νά δημιουργηθούν πολλές μέθοδοι πρακτικής έφαρμογής. “Αν άνοίξουμε τή «Βιβλιογραφία Ψυχικών Επιστημών», πού δημοσιεύθηκε άπ’ τόν Άλμ- πέρτ Καγιέ(1), στά 1911, θά βρούμε άπαριθμημένα σαράντα οχτώ έργα πού άσχολοϋνται μέ μεθόδους εφαρμογής στήν πράξη πού ή κάθε μιά τους ισχυρίζεται ότι ενισχύει τήν έπιρροή. Από τό 1911 ώς τις μέρες μας, νέα βιβλία έχουν προστεθεί αναφορικά μέ τό θέμα. Τά πιό πολλά έπαναλαμβάνουν τά προκάτοχά τους. Αλλα είναι συνονθυλεύματα, λίγο ώς πολύ έπίπλαστα.
Γύρω στά 1904, ή γαλλική έκδοση μιας μπροσούρας διαφημιστικής, πού κυκλοφόρησε άπό κάποιο Ινστιτούτο των Η.Π.Α, τράβηξε τήν προσοχή μου. Νά, μιά άπ’ τις πιό προκλητικές, θά λεγα παραγράφους αύτής της μπροσούρας, – τουλάχιστον έτσι μοΰ φάνηκε, μέ τό πρώτο διάβασμα. Και μέ τό πέρασμα τοΰ χρόνου έχω έκτιμήσει καλύτερα τήν πειστική άξια της. Γι’ αύτό άκριβώς τήν μεταφέρω έδώ:
«Πρός όφελος έκείνων πού ίσως είναι κατά κάποιον τρόπο έπιφυλακτικοί ώς πρός τή χρήση τοΰ μαγνητισμού (προσωπικού) θά θέλαμε νά θέσουμε τ’ άκόλουθα έρωτήματα:
- – Ένα άτομο δέν έπηρεάζεται άπό εν’ άλλο;
- – Ορισμένα πρόσωπα δέν έπηρεάζονται πιό πολύ άπό άλλα;
- – Δέν έχετε ποτέ συναντήσει όρισμένα άτομα πού θά μπορούσατε νά έπηρεάσετε πιό εϋκολα άπό άλλα;
IV.- “Αν υπάρχει στ’ άλήθεια κάποιο άτομο πού έπηρεάζει εν άλλο μέ τά λόγια, τό βλέμμα, τις χειρονομίες, τή θέληση, δέ θά ταν τότε λογικό νά παραδεχθούμε ότι ένας άντρας ή μιά γυναίκα πού θά χουν μελετήσει βαθύτερα τούς καλύτερους τρόπους έπιρροής πάνω στόν άλλο, θά πρέπει νά γνωρίζουν περισσότερα πάνω στό θέμα αύτό, άπό κάποιον πού δέ μελέτησε ποτέ; Μ’ άλλα λόγια άν ύπάρχει κάτι τέτοιο πού λέγεται προσωπική έπιρροή, δέ θά πρέπει νά θεωρήσουμε σάν προϋπόθεση ότι ό άντρας ή ή γυναίκα πού τή χρησιμοποιούν σύμφωνα μ” ένα καθορισμένο σύστημα, θά πετύχουν πιό σίγουρα άποτελέσματα
(1) Ό Άλμπέρ Καγιέ, ιδρυτής τής « Ενιαίας Εταιρίας» είναι συγγραφέας πολλών αξιόλογων έργων. 1 Εκλαΐκευσε ιδιαίτερα τήν διανοητική θεραπεία.
απ’ αύτούς πού τή χρησιμοποιούν, άς πούμε, στήν τύχη;
Δέν μπορείτε ν άρνηθεϊτε ότι ορισμένα άτομα άσκοϋν μιά έπιρροή πάνω στούς άλλους. Δέν μπορείτε ν’ άρνηθεϊτε οϋτε και τά πλεονεκτήματα μιάς συστηματικής μεθόδου πάνωστή μέθοδο πού έχει σάν βάση τήν άδιαφορία.
Αύτέςοί λίγες άράδες μ’ έκαναν ν’ άποφασίσωνά μελετήσω τή μέθοδο του συγγραφέα, μέθοδο πολύ στοιχειώδικη βέβαια, άπλοποιητική, άλλά μ’ ένα ρεαλισμό πολύ άποτελεσματικό. “Από τότε, γνώρισα όλα τά κείμενα πού έχουν γραφτεί γύρω άπ τό θέμα, τόσο στά γαλλικά, όσο και στ’ άγγλικά. ‘ Η πολυμορφία των άπόψεων είναι κάτι πού θά μπορούσε νά σέ ζαλίσει. Ωστόσο, ή έμπειρία κι ό
διαλογισμός μοϋ έπέτρεψαν νά έπαληθεύσω ότι ή κάθε θεωρία, ότι ή κάθε μέθοδος ξεκινά άπό ένα μέ ρος άλήθειας. “Ετσι φρόντισα νά διακρίνω τις άναλογίες και τις συγκλίσεις τους, τις άλληλοσυμπληρώσεις τους, κι ύστερα νά συγκροτήσω μιά σύνθεση πού ή μελέτη της δέ θά παύε νά χει κάποιο ένδιαφέ- ρον.