Το θέμα δεν πιστεύω ότι μπορεί να εξηγηθεί πιο απλά. Σε όλο τον κόσμο το ποσοστό καισαρικών γεννήσεων είναι 10-15%. Αυτό ορίζει και ως φυσιολογικό ο Διεθνής Οργανισμός Υγείας (WHO). Βραζιλία (36%), Μεξικό (30%), Ιταλία (31%), ΗΠΑ (23%) και Αγγλία (19%) θεωρούνται επικίνδυνα ψηλά. Και η Ελλαδάρα;
Είτε πας σε δημόσιο νοσοκομείο ή σε ιδιωτικό, τα ποσοστά είναι απίστευτα ψηλότερα από οπουδήποτε αλλού. Έχουμε δυο φορές περισσότερους γυναικολόγους ανά 100,000 γυναίκες από ότι στο Αμστερντάμ, το Παρίσι ή την Βαρκελώνη. Και τι κάνουν; Καισαρικές! Απόδειξη ο συσχετισμός μεταξύ ποσοστού καισαρικών και είδος ασφάλισης ή αν είναι Ελληνίδα ή αλλοδαπή.
Τα στοιχεία είναι από την εξαιρετική και ενδελεχή έρευνα αυτή – http://eurpub.oxfordjournals.org/content/15/3/288.full Όσες πλήρωσαν οι ίδιες (και όχι το ταμείο τους) είχαν περίπου το ίδιο ποσοστό καισαρικών με όσες γέννησαν σε δημόσιο νοσοκομείο. Αλλά και πάλι το γενικό ποσοστό είναι πολύ ψηλό αφού έχει περάσει πια η “γραμμή¨τρομοκρατίας η οποία ενισχύει τις καισαρικές γιατί είναι (τάχα μου) πιο “ασφαλείς”.
Και μετά μας φταίει η Τρόικα για τα χάλια μας;
ΥΓ Η λέξη “εγκληματίες” είναι λίγο βαριά. Δυστυχώς ταιριάζει απόλυτα. Ακόμα και στην χώρα της μαφίας δίπλα στην Ιταλία δεν μας φτάνουν σε ποσοστά καισαρικών.
Καθότι μου έκανε την τιμή να με αναφέρει ένα άρθρο της Κας Ι.Αρκά στο αντικλείδι, θεωρώ σωστό να προσθέσω μια απάντηση ειδικά για αυτήν. Αρχίζει πχ με την εξής παρανοϊκή πρόταση: “Γνωρίζουμε όλοι ότι το ποσοστό των καισαρικών στην Ελλάδα είναι από τα υψηλότερα, αν όχι το υψηλότερο, στις ανεπτυγμένες και αναπτυσσόμενες χώρες.” Ωπα. Αν το ‘γνωρίζουμε όλοι’ είναι το υψηλότερο, από τα υψηλότερα και σε ποιες χώρες ακριβώς; Αριστούργημα νερόβραστης κολοκυθόπιτας, όπου προσπαθεί με ψευτοεπιστημονικό πασάλειμμα να αναδειχθεί σε ειδικός η συγγραφέας! ΑΝ υπάρχουν συγκεκριμένα επιχειρήματα, στατιστικά ή νούμερα ας τα παραθέσει. Αυτό προσπάθησα να κάνω στο παρακάτω άρθρο πριν πολλά χρόνια που το έγραψα.
Στη δεύτερη παράγραφο ακολουθεί το σύστημα Trump. Δηλαδή “εγώ δεν ξέρω, απλά ρωτάω” με καταπληκτικές αντικρουόμενες προτάσεις όπως αυτή “ήταν νοσοκομεία στα οποία “προτιμούν” οι γιατροί να κάνουν καισαρικές; Μην με παρεξηγείτε, δεν λέω ότι οι ερευνητές είχαν συγκεκριμένη πρόθεση. ” Τι ακριβώς λέτε καλή μου κυρία λοιπόν; Γιατί με ερωτήματα δεν προχωράει ούτε η λογική ούτε η επιστήμη. A priori, ΚΑΘΕ έρευνα πρέπει να θέση μια υπόθεση εργασίας και μετά να την εξετάσει. Εσείς ποια θέτετε ως “καλύτερη”;
Μετά τολμάει να βάλει το δικό μου γραφικό και να προσπαθήσει να το γκρεμίσει, πάλι με αοριστίες και ερωτήματα ενώ αναφέρω ξεκάθαρα την πηγή των δεδομένων. Αν είχε καλύτερο και αφού έχει το θάρρος σε αυτήν την περίπτωση να πει κάτι συγκεκριμένο, ότι δηλαδή “Εγώ, για παράδειγμα, θα χαρακτήριζα “ιδανικό” το ποσοστό το οποίο ελαχιστοποιεί την βρεφική και μητρική θνησιμότητα, υπό νοσοκομειακές συνθήκες περίθαλψης ανάλογες με αυτές της Δυτικής Ευρώπης (και τις δικές μας).” Εύγε! Για να δούμε λοιπόν το δικό σας γράφημα με αυτή την παραδοχή. Έτσι προχωράει η γνώση. Ξεκάθαρη θέση, ξεκάθαρα δεδομένα. Α, τι; Δεν έχει γράφημα, έχει πάλι πασάλειμμα και αλλαγή θέματος…
Το κόλπο γκρόσο όμως το φυλάει για το συμπέρασμα. Όπου αντί να χτίσει λογικό συνεπακόλουθο πετάει το καταπληκτικό “δεν υπάρχει κανένας λόγος να υποθέτουμε ότι το μεγάλο ποσοστό καισαρικών στην Ελλάδα συνεπάγεται περισσότερους θανάτους ή είναι για κάποιον ιατρικό λόγο “εγκληματικό”” Αριστούργημα! Δηλαδή μόνο ο θάνατος είναι “έγκλημα”. Καθότι η αρθρογράφος είναι ειδική με θεία πρόσβαση στην αλήθεια, ξέρει ότι η καισαρική δεν έχει κανένα απολύτως αρνητικό αντίκτυπο στη μητέρα, το παιδί ή αλλού στην κοινωνία. Τόσο απλά. Αν δεν έχει πολιτευτεί ακόμα, συνιστώ να το κάνει σύντομα γιατί μόνο σε πολιτικούς έχουμε δει τέτοια προσέγγιση! Για τηλεπαράθυρο το “Η δήλωση “στην Ελλάδα γίνονται οι διπλάσιες καισαρικές από ό,τι στην Ισπανία ή στη Γερμανία” δεν σημαίνει απολύτως τίποτε, αν κανείς δεν δείξει ότι οι επιπλέον καισαρικές είναι πράγματι βλαβερές.” Ωπα. Τη μια στιγμή συγκρίνει την Ελλάδα με αυτές τις χώρες, την επόμενη δεν βλέπει πρόβλημα να έχουμε διπλάσιες καισαρικές.
Ιδιαίτερα διασκέδασα και την γραφιστική προσέγγιση. “Και ποια είναι η σκοπιμότητα του να μην περιλάβει κανείς την Ελλάδα απλώς στο επόμενο χρώμα – θα ήταν ίσως ένα σκουροκόκκινο-καφέ, αλλά ας μη διαφωνήσουμε σε αυτό – με εύρος, π.χ. από 41,9% έως 50%, σε συνέπεια με το υπόλοιπο διαγραμμα; Η απάντηση είναι απλή: δραματοποίηση.” Helloooo? Γραφικό είναι σε άρθρο για την ΕΛΛΑΔΑ και τις καισαρικές. ΠΡΟΦΑΝΩΣ και θα δώσω έμφαση και χρωματικά σε αυτήν. Δεν είμαι γραφίστας, αν θέλετε κάντε δικό σας γράφημα καλύτερο να δούμε τι θέλετε να πείτε και αν το κάνατε καλύτερα. Γιατί μόνο λόγια και χοντρά μη λογικά λόγια βλέπω εδώ.
Κλασσικά σε τέτοια άρθρα τύπου “τι φοβερή επαγγελματίας που είμαι, τα ξέρω όλα, προσλάβετέ με” στο τέλος οι γενικεύσεις πάνε σύννεφο. Διαβάζουμε δηλαδή ότι στην Ελλάδα “έχουμε μειώσει δραματικά το ποσοστό θνησιμότητας των γυναικών στη γέννα τις τελευταίες δεκαετίες” και αφήνει να εννοηθεί ότι αυτό είναι λόγω καισαρικών. Αντί να σας κάνει να ΣΚΕΦΤΕΙΤΕ, σας αποβλακώνει με μια ακόμα γενίκευση. Γιατί αν ήταν έτσι απλά, άλλες χώρες με λιγότερες καισαρικές θα έπρεπε να έχουν περισσότερη θνησιμότητα νεογέννητων. Ε, δεν έχουν. Ούτε σε παιδική χαρά μεταξύ ανθρώπων που δεν έχουν δει απέξω πανεπιστήμιο δεν στέκει το συμπέρασμα στο τέλος ότι “για κάθε έρευνα που δίνει ένα αποτέλεσμα, θα υπάρχει σίγουρα κάποια που δίνει το αντίθετο συμπέρασμα.” Όχι, καλή μου κυρία. Η επιστήμη δεν δουλεύει έτσι. Ούτε οι καισαρικές. Αν θέλετε (ορθώς) να δώσετε στο αναγνωστικό κοινό και άλλα πράγματα να σκεφτούν γύρω από αυτό το πολύπλοκο θέμα (άλλωστε το δικό μου άρθρο προφανώς ήταν μόνο μια όψη, έχω γράψει κι άλλα με άλλες όψεις του ίδιου ζητήματος) τότε μπορείτε να το κάνετε με το σπαθί σας, όχι με λάσπη.
καλά κάνατε και θίξατε το θέμα, συγχαρητήρια
Ασχέτως με το αν ο WHO προτείνει 10-15% ως ιδανικό ποσοστό, τα παραπάνω στοιχεία (όχι για την Ελλάδα, όπου η κατάσταση είναι προφανώς ανεξέλεγκτη!) θα έδιναν περισσότερη και καλύτερα αξιολογήσιμη πληροφορία αν είχαμε και ένα χάρτη ποσοστιαίας μητρικής και νεογνικής θνησιμότητας. Το 10-15% δεν λέει τίποτα αν, πχ, στη Γερμανία που έχει περίπου 25%, η θνησιμότητα μαμάδων και μωρών είναι η μικρότερη δυνατή (γιατί, εξάλλου, αυτό είναι το ζητούμενο).
Ψάχνοντας λίγο παραπάνω βρήκα αρκετές έρευνες που καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι το ποσοστό του WHO (το οποίο δεν έχει αναθεωρηθεί από το 1985 !! ) είναι αρκετά χαμηλότερο από το ποσοστό (στις ανεπτυγμένες πάντα χώρες) που εγγυάται την ελάχιστη δυνατή μητρική και βρεφική θνησιμότητα. Το ιδανικό ποσοστό φαίνεται να είναι κάπου στο 22%. Αν θέλετε σας παρέχω και τις πηγές.