Α ρε Μεγαλέξανδρε! Γιατί πήγες Ανατολικά ρε μπαγάσα; Δεν μπορούσες να κάνεις ένα μπραφ πρώτα να καταλάβεις την Ευρώπη πριν ξανοιχτείς από την άλλη; Να είχαμε Αλεξάνδρειες σε όλη την Ευρώπη, να βλέπαμε τι θα έλεγαν. Άφησε λέει ο Δίας δυο αετούς, έναν από κάθε Άκρη της Γης. Συναντήθηκαν στους Δελφούς και αυτό ήταν το κέντρο του πλανήτη. Για τους Αρχαίους Έλληνες. Αλλά για κάποιο λόγο όλο με τον έναν αετό ασχολήθηκαν μόνο, κοιτούσαν τους μεγάλους πολιτισμούς που προηγήθηκαν. Ο άλλος από που ήρθε και γιατί, καθόλου δεν μας ένοιαξε ποτέ.
Δεν ήταν βέβαια οι Δελφοί κέντρο του κόσμου. Η Μεσοποταμία ήταν. Εκεί Συρία, Ιράν, Ιράκ σε σημερινές χώρες, εκεί που γεννήθηκαν οι νόμοι, η γλώσσα και πολιτισμοί που συστηματικά προσπαθούμε να αγνοήσουμε. Ο κήπος της Εδέμ, η περιοχή όπου, καθόλου τυχαία, ξεκίνησε Χριστιανισμός, Ισλάμ, Βουδισμός, Ινδουισμός ως τον Ινδό ποταμό κοιτούσαν, όχι προς την άλλη. Άντε ως την Κίνα, τον πολιτισμό που συστηματικά ξεχνάμε όταν λέμε “οι Αρχαίοι Έλληνες πρώτοι…” οτιδήποτε.
Σήμερα ακούς Αλέπο στη Συρία ή Καμπούλ και σκέφτεσαι πόλεμο. Κάποτε σκεφτόσουν τα επιτεύγματά τους στις τέχνες και τον πολιτισμό, καταπληκτικούς κήπους και βιβλιοθήκες. Το Ιράν ακούγεται για τα πυρηνικά τους, όχι για μοναδικά τους πολιτιστικά επιτεύγματα, φιλοσοφία και ποίηση του παρελθόντος. Κωνσταντινούπολη, Ισφαχάν, Κάσγκαρ, τα κέντρα μάθησης και ιδεών ήταν εδώ, στη γειτονιά μας.
Με ενοχλεί λοιπόν να μετατοπίζουμε την συζήτηση πάντα στην Αρχαία Ελλάδα γιατί με θίγει ως Ανατολίτη. Δεν ήρθαν εξωγήινοι με πολιτισμό ξαφνικά στην Ελλάδα πριν 3 χιλιάδες χρόνια. Κάναμε εμπόριο προς την Ανατολή και μάθαμε, μεταφέραμε, δοκιμάσαμε, προσαρμόσαμε. Ανατολή. Δεν πήγε από την άλλη ο Μεγαλέξανδρος να κλέψει χρυσάφι από Γαλάτες σαν τον Καίσαρα. Πήγε προς τις Ινδίες για να μάθει από τους μεγάλους πολιτισμούς. Οι μισητοί Πέρσες των δικών μας ιστοριών ήταν εκπληκτικά ευπροσάρμοστοι στις κατακτήσεις τους, αμέσως αντέγραφαν οτιδήποτε έκαναν άλλοι λαοί που τους φαινόταν καλύτερο από τα δικά τους. Η μυθικές υπερβολές τους ήταν λογικό συνεπακόλουθο των μοναδικών εμπορικών ικανοτήτων τους, των δρόμων που έχτισαν και εκμεταλλεύτηκαν. Μια τεράστια αυτοκρατορία που άντεξε στον χρόνο. Πιο πολύ από του Μεγαλέξανδρου βέβαια.
Και οι Ρωμαίοι έπεσαν από την Ανατολή βέβαια. Δεν είχε νόημα να προσπαθούν να βγάλουν κάτι από Άγγλους αγρότες. Μόλις είδαν τον πλούτο των Περσών και των Αιγυπτίων άλλαξαν ρότα. Και για την Αλεξάνδρεια το είχαν σκεφτεί να μεταφέρουν την πρωτεύουσα οι Ρωμαίοι. Από την Ρώμη, μεταφέρθηκε το κέντρο στην Κωνσταντινούπολη και μετά ακόμα πιο ανατολικά. Αφού εκεί ήταν οι δυνάμεις. Οι Μογγόλοι, οι Κινέζοι, οι Πέρσες, ονόματα που εμείς μαθαίνουμε να τα θεωρούμε ενδεικτικά σχεδόν χαζών λαών στην ιστορία μας. Εγώ τον Χριστιανισμό τον βλέπω σαν αρχαίος Ιρανός, πολιορκητικός κριός, ύπουλο και υποκριτικό εργαλείο. Προτιμώ να πεθάνω Ζωροάστρης, τους μισώ τους Βυζαντινούς που τόσο χυδαία διέλυσαν την αρχαιότητα και ένωσαν μια νέα, Δυτική, Ευρώπη με τον σταυρό. Όταν μας έλεγαν για “βάρβαρα φύλα από τις Στέπες” με αυτούς ήμουν πάντα, στα άλογα να ερχόμαστε και να εξαφανιζόμαστε κατά το δοκούν. Εκδίκηση κάθε αυτοκράτορα που ήθελε να τους θεωρήσει όλους απολίτιστους. Όταν συνεργάστηκαν Ρωμαίοι και Πέρσες ήταν προφανές ότι με το τεράστιο τείχος τους μεταξύ Κασπίας και Μαύρης Θάλασσας είχε φοβηθεί το μάτι τους. Κι όταν οι Βησιγότθοι μπήκαν στη Ρώμη και τα έκαναν λαμπόγια, ένιωσα σα να είχε κερδίσει το Champions League ο Πανσερραικός. Ούνοι, Βάνδαλοι, Βησιγότθοι, τα outsider που έκαναν θαύματα, ο Αττίλας πέθανε μετά από τρελό μεθύσι, σαν party animal σωστό, όλες οι μιξοπαρθένες παπάδες ανά την Ευρώπη δεν μπορούσαν να καταλάβουν πως τους παράτησε έτσι ο ντινγκιντάνγκας Θεός τους.
Για να είμαι δίκαιος με τον συνονόματο έκανε καλή δουλειά στο Marketing. Έβαλε τους Έλληνες θεούς ως την Ινδία, ακόμα και οι Βουδιστές έπαθαν κοκομπλόκο όταν είδαν το σουξέ με τα αγάλματα του Απόλλωνα και ξαφνικά αποφάσισαν να το γυρίσουν στο οπτικό υλικό κι αυτοί. Από τότε εμφανίστηκαν ξαφνικά οι Βούδες τους, λόγω ανταγωνισμού. Τα αρχαία Ελληνικά για αρκετούς αιώνες έπαιζαν ως βασική γλώσσα βαθιά στην Ανατολή. Ε, αυτό λέω, δεν πεταγόσουν με τον Βουκεφάλα μια βόλτα να έστρωνες κι από την άλλη, να τα βρίσκουμε πιο έτοιμα τώρα εμείς;
Μετά τιμής,
Ένας γνήσιος Ανατολίτης (ΑγγλοΠόντιος) τεμπελχανάς