Λίγοι άνθρωποι το έχουν στη φύση τους αυτό, να τιμούν χωρίς φθόνο τον ευτυχισμένο φίλο τους είπε ο Αισχύλος.
Τον πραγματικό φίλο δεν τον κρίνεις ποτέ από το πόσο συμπάσχει στις μεγάλες σου στεναχώριες αλλά και από το πόσο καλά ξέρει να μοιράζεται τις μεγάλες σου χαρές, συμπληρώνω εγώ.
Στη λύπη θα βρεις πολλούς άξιους συμπαραστάτες αλλά πριν προλάβεις να χαρείς, συνειδητοποίησε πως δεν το κάνουν επειδή αγαπάνε εσένα αλλά πρωτίστως τον εαυτό τους.
Η δική σου στεναχώρια θεμελιώνει και ενισχύει τη δική τους θέση ισχύος προσδίδοντας της μια αύρα μεγαλείου και υπεροχής.
Ανατρεπτικές εναλλαγές των ρόλων σε ένα παιχνίδι εξουσίας.
Εσύ στη θέση του αδύναμου και ο φίλος στη θέση του δυνατού.
Συμπάσχει μαζί σου επειδή αυτό του δίνει μια αίσθηση υπεροχής.
Σε βοηθάει επειδή θεωρεί πως με αυτό τον τρόπο ο ίδιος ανυψώνεται ένα επίπεδο πιο πάνω από σένα. Ίσως και περισσότερα.
Θα είχες λιποθυμήσει από έκπληξη αν πραγματικά γνώριζες πόση προσμονή είχε υποσυνείδητα για το πότε θα σημάνει η ώρα αυτή.
Ενσυνείδητα δεν θα το παραδεχόταν ποτέ ούτε ο ίδιος στον εαυτό του.
Ο δικός σου γολγοθάς τρέφει την δική του χαμηλή αυτοεκτίμηση και αυτό θα το αντιληφθείς πολύ αργότερα, όταν η ρόδα της ζωής γυρίσει και σου τύχει η καλή ζαριά.
Μην βιαστείς να βροντοφωνάξεις τη χαρά σου, κράτησε την για τον εαυτό σου.
Μόνο εσύ και η μάνα σου θα χαρείτε πραγματικά με αυτή.
Ίσως και κάποιοι φίλοι μετρημένοι στα δάχτυλα του μισού χεριού, ούτε καν ολόκληρου.
Ποτέ δεν ήσουν πλεονέκτης αλλά στην περίπτωση αυτή καλείσαι να γίνεις ολιγαρκής.
Να μην δίνεις δεκάρα τσακιστή για το ποιός χαίρεται με τη χαρά σου.
Φτάνει να την βιώνεις και να την χαίρεσαι εσύ.
Ολιγαρκής και αναίσθητος είναι τα συστατικά που χρειάζεσαι για να την βγάλεις καθαρή.
Ο πραγματικός φίλος μοιάζει με σπάνιο πουλί. Άπιαστο και μοναδικό.
Αρωγός στα δύσκολα και συνοδοιπόρος στην ευτυχία.
Κλαίει με τη λύπη σου και γελάει με τη χαρά σου.
Το μεγαλείο ψυχής το έχουν οι λίγοι κι εκλεκτοί ενώ τον φθόνο οι μίζεροι και οι δυστυχείς.
Εσύ σε ποιά κατηγορία θέλεις να ανήκεις;
