Για να είμαι ειλικρινής το πρωτοείδα στο Facebook σε μήνυμα φίλου (μπορεί και φίλης δεν θυμάμαι): «Να έχεις μια χαρούμενη και δημιουργική μέρα αγαπητέ».
Ως Έλλην αυτό το «δημιουργική» μου φάνηκε κάπως. Εμείς ρε παιδί μου λέγαμε ένα σκέτο «Καλημέρα», «Καλό Μήνα» «καλή υγεία να ‘χουμε», «καλά κρασιά», «καλό βόλι» και τα τοιαύτα. Αυτό το «δημιουργική» δεν το ‘χαμε και παρακαλώ να με διορθώσετε αν σφάλλω.
Μετά το ξανάδα η μάλλον τ’ άκουσα: «Χρόνια Πολλά και Δημιουργικά». (Άντε πάλι η δημιουργία ξανά.) Ρε λες να πρόκειται για καμιά σέχτα φανατικών οπαδών του Τζήμερου σκέφτηκα; Μήπως είναι καμιά αίρεση Δημιουργικής Σιεντολογίας και ξέρω γω τι παπαρολογίας; Ευθύς αμέσως οι συνομωσιολογικές κεραίες μου υψώθηκαν με καχυποψία και δημιουργική περίσκεψη.
Στο καπάκι μου έρχεται μια διαφήμιση για σεμινάρια «δημιουργικής» γραφής. Ε αυτό παραπάει συλλογίστηκα. Τι θα πει δημιουργική γραφή πάλι; Μια είναι η γραφή και μια είναι η ανάγνωση. Καθότι είμαι της θετικής κατεύθυνσης και στα φιλολογικά δεν μου το ‘χω. Ποια είναι τότε η μη δημιουργική γραφή, εξηγήστε μου κάποιος σας παρακαλώ μου έχουν δημιουργηθεί απορίες.
Ξάφνου άρχισε να με κυριεύει ένας φόβος, ένα άγχος, ένα δημιουργικό άγος. Να δεις λέω που οι καιροί έχουν αλλάξει, η δημιουργία είναι το trend της σύγχρονης δημιουργικής εποχής, είναι must, η δημιουργία είναι το mainstream. Πρέπει να είμαστε δημιουργικοί να δημιουργούμε δημιουργικά, να χαιρόμαστε τη δημιουργία, ως δημιουργίες κι εμείς του μεγάλου Δημιουργού.
Οι σκέψεις μου είχαν κυριευτεί από δημιουργικές ανησυχίες και ενδοσκοπικές αναζητήσεις δημιουργίας; Πόσο δημιουργικός ήμουν σήμερα; Τι θα δημιουργήσω αύριο; Είμαι καλός δημιουργός, μήπως δεν είμαι; Τι δημιουργίες έχω να επιδείξω στον κοινωνικό δημιουργικό περίγυρο; Αν δεν δημιουργήσω πως θα ευημερήσω, πως θα συνυπάρξω με τους άλλους δημιουργικούς συμπολίτες;
Ωιμέ…, ήμουν μια σκέτη δημιουργική απογοήτευση. Στον καθημερινό δημιουργικό απολογισμό, συνειδητοποιούσα ότι τα μόνα που δημιουργούσα ήταν κάποιες ποσότητες διοξειδίου του άνθρακα και μπόλικο βιοκαύσιμο κι αυτά προφανώς δεν είναι και πολύ δημιουργικά. Πέραν αυτών τίποτα…, μηδέν εις το δημιουργικό πηλίκο, δημιουργικός βαθμός: below zero!
Α-νώφελο, Α-παράδεκτο και Α-δημιουργικό.
Μέχρι που τα πήρα κρανιο-εγκεφαλικά και αναδημιουργικά. Όχι άλλη δημιουργία στη ζωή μου. Δεν επιθυμώ να δημιουργώ. Δεν γουστάρω δημιουργίες, δημιουργήματα και δημιουργικά ανοσιουργήματα. Θέλω τεμπελιά και καθισιό και το απόλυτο δημιουργικό κενό.
Διεκδικώ το δικαίωμά μου στην δημιουργική αφασία.
Επαναστατώ κατά της δημιουργίας και της δημιουργικής ραδιουργίας.
Φτάνει πια με τις δημιουργικές ευχές και τα δημιουργικά κατευόδια.
Όχι στον δημιουργικό αυταρχισμό.
Όχι στη δημιουργική καταπίεση.
Όχι στην χούντα των δημιουργών και των δημιουργικών βασανιστών.
Κάτω οι βαρόνοι της δημιουργίας.
Σύνθημά μας να είναι: «Όχι ξανά Δημιουργία».
PS: Επειδή προφανώς κανείς δε κατάλαβε το γραφικό δημιούργημά μου και τι θέλω να πω (ο ποιητής), διευκρινίζω ότι ούτε κι εγώ καταλαβαίνω, απλά μου ήρθε δημιουργικός οίστρος.
