Είχα αποφασίσει να μην ασχοληθώ με το ζήτημα του γέροντα Παστίτσιου. Ωστόσο, πριν λίγο δέχθηκα στα social media μία επίθεση από έναν κάφρο (δεν ξέρω πώς αλλιώς να τον ονομάσω), ο οποίος με τη φασίζουσα νοοτροπία του, κατηγορούσε όλον τον υπόλοιπο κόσμο ως “φασισταριά”. Και μένα μαζί, όπως πολύ σωστά καταλάβατε.
Ναι, λοιπόν. Δε θα υπερασπιστώ την ελευθερία της έκφρασης και του λόγου ανθρώπων που εμπνέονται και δημιουργούν γέροντες Παστίτσιους. Αυτή η ελευθερία δεν αξίζει καμίας υπεράσπισης. Επί της ουσίας πρόκειται για ελευθερία που δεν αναγνωρίζει τα όρια σεβασμού της ανθρώπινης αξιοπρέπειας καθώς προσβάλλει τη μνήμη ενός νεκρού ανθρώπου.
Πρόκειται για μία σαφή καταπάτηση του θρησκευτικού συναισθήματος των πιστών ενός μέρους της ελληνικής κοινωνίας. Και επιτέλους, πρόκειται για μία απόδειξη κακής και εκχυδαϊσμένης αισθητικής που με προσβάλλει ως πολιτισμένο άνθρωπο.
Δεν πρόκειται λοιπόν να υπερασπιστώ το θλιβερό θέαμα του παστίτσιου με τα μαλλιά και το καλυμμαύχι.
Βεβαίως, η απάντηση είναι έτοιμη. Μα πρόκειται για σάτιρα αυτών που χρησιμοποιούν το όνομα του γέροντα Παϊσιου για διάφορους ιδιοτελείς σκοπούς. Σαφώς και το πρόσωπο του γέροντα έχει γίνει αντικείμενο εκμετάλλευσης. Κανείς δεν αμφισβητεί το γεγονός. Ωστόσο, η λοιδορία εναντίον ενός νεκρού δεν ταυτίζεται με τη σάτιρα ενός αρνητικού φαινομένου.
Αντιθέτως, η περίπτωση του γέροντα Παστίτσιου αποδεικνύει για άλλη μία φορά ότι η ελληνική κοινωνία πάσχει από αμάθεια, έλλειψη καλλιέργειας και απαιδευσιά. Του λόγου το αληθές; Το μεγαλύτερο μέρος των υπερασπιστών του γέροντα Παστίτσιου, αντί να επικεντρωθούν στο αντικείμενο που υποστηρίζουν ότι τους ενδιαφέρει, την ελευθερία λόγου, αναλώθηκαν σε μία χυδαία επίθεση προς έναν άνθρωπο νεκρό εδώ και χρόνια. Φωτογραφίες ειρωνικές, σχόλια απίστευτης θρησκευτικής επιθετικότητας συνθέτουν ένα συνονθύλευμα που δεν απέχει και πολύ από το φασισμό που καίγονται για να απεμπολίσουν. Άνθρωποι που δεν έχουν καμία γνώση της προσωπικότητας του μοναχού, ούτε και καμία σχέση με αυτό που εκείνος αντιπροσώπευε εξαπολύουν βρισιές, στο όνομα ενός διαστρεβλωμένου «διαφωτισμού». Η χυδαιότητα δεν αποτελεί σάτιρα. Παραμένει χυδαιότητα.
Ο γέροντας Παστίτσιος δε θα έπρεπε να καταδικασθεί από τη δικαιοσύνη. Θα έπρεπε να απορριφθεί από όσους διατρανώνουν το σεβασμό προς τον Άλλο. Γιατί ο Παστίτσιος δεν σατίρισε τελικά ένα αρνητικό φαινόμενο. Έγινε αφορμή για να προσβληθούν θεμελιώδη δικαιώματα της ανθρώπινης προσωπικότητας.
Ο φασισμός είναι δίπλα μας κι έχει πολλές μορφές. Η πιο συνηθισμένη είναι η έλλειψη ανοχής στη διαφορετικότητα και τα πιστεύω του Άλλου. Έχεις κάθε δικαίωμα να μην τα συμμερίζεσαι, ή να μην τα ασπάζεσαι. Αλλά σε καμία περίπτωση, δεν έχεις κανένα δικαίωμα να μην τα σέβεσαι. Δυστυχώς ζούμε στη χώρα του παραλόγου και της έλλειψης ορίων. Όσο παραμένουμε απαίδευτοι, τόσο θα ανεχόμαστε Παστίτσιους.