«Δεν πιστεύεις λοιπόν ούτε στα φαντάσματα ούτε στην επιστήμη;»
«’Οχι. πιστεύω στα φαντάσματα».
«Τι;»
«Οι νόμοι της φυσικής και της λογικής, το σύστημα των αριθμών, η αρχή της αλγεβρικής αντικατάστασης. Όλα αυτά είναι φαντάσματα. Τόσο πολύ τα πιστεύουμε, που μας φαίνονται αληθινά. Φαίνεται π.χ. απολύτως φυσικό να υποθέτουμε ότι η βαρύτητα και ο νόμος της βαρύτητας προϋπήρχαν του Ισαάκ Νεύτωνα. Θα έμοιαζε παλαβό να πιστεύει κανείς πως μέχρι τον 17ο αιώνα δεν υπήρχε βαρύτητα».
«Φυσικά».
«Συνεπώς, πριν υπάρξει η Γη. πριν υπάρξουν οι άνθρωποι κ.τ.λ.. ο νόμος της βαρύτητας υπήρχε. Έστεκε εκεί χωρίς δική του μάζα, χωρίς ενέργεια και χωρίς να βρίσκεται στο μυαλό κανενός».
«Σωστά».
«Τότε, για να θεωρηθεί κάτι ανύπαρκτο, τι χρειάζεται να κάνει; Μόλις πέρασε κάθε δοκιμασία ανυπαρξίας που υφίσταται. Δεν μπορείς να σκεφτείς ούτε ένα χαρακτηριστικό της ανυπαρξίας που ο νόμος της βαρύτητας δεν είχε ή ένα επιστημονικό χαρακτηριστικό της ύπαρξης που να είχε. Προβλέπω πως αν το σκεφτείς αρκετά θα γυρνάς σε κύκλους μέχρι να συνειδητοποιήσεις ότι ο νόμος της βαρύτητας δεν υπήρχε πριν από τον Νεύτωνα. Έτσι λοιπόν, ο νόμος της βαρύτητας δεν υπάρχει, παρά μόνο στα μυαλά των ανθρώπων.
Είναι ένα φάντασμα!».
Zen and the art of motorcycle maintenance