Οι εκλογές στην Ελλάδα είναι πάντα δουλειές του ποδαριού και της τελευταίας στιγμής. Είναι λοιπόν απόλαυση η σπάνια περίπτωση που κάποιος από τους συνεργάτες των απανταχού άρπα κόλλα πολιτικών μας κάνει την υπέρβαση.
Ένα απόσπασμα από φυλλάδιο με προγραμματικές θέσεις. “Σιγά τα αυγά” ίσως σκεφτείτε. “Δεν τα διαβάζω ποτέ αυτά.” Πράγματι κανένας μάστορας εικαστικών δεν μπορεί να βελτιώσει ένα μέτριο κείμενο. Αλλά όταν σαν ψηφοφόρος το συγκρίνω με αυτό εδώ;
Το πρώτο ήταν του outsider και αυτό εδώ πιο πάνω ακριβώς του νυν δημάρχου και φαβορί. Ο οποίος όμως έχασε. Γιατί το branding είναι τεράστιας σημασίας για ένα σωρό ψηφοφόρους όπως είναι και για όλους μας κάθε μέρα σαν καταναλωτές. Αν δεν έχετε ασχοληθεί με δημοτικές εκλογές φανταστείτε το κάπως έτσι: λίγους μήνες πριν την κρίσιμη μέρα ξαφνικά όλοι αποφασίζουν το όνομα του κόμματος και ζητάνε…χθες έτοιμο λογότυπο. Έχουν διάφορες ιδέες για χρώματα, ονόματα (όλα κιτς και κοινότυπα) και κάπως πρέπει να παρουσιάσεις κάτι καλό. Δεν είναι τυχαίο ότι όλα μοιάζουν και τα περισσότερα είναι μπάχαλο. Πως λοιπόν ξέφυγε αυτό εδώ;
Ξεκάθαρο, διαφορετικό, ελπιδοφόρο. Δεν έπεσε στα χιλιοπαιγμένα κλισέ με τον Θεό Διόνυσο ή τα αμπέλια που έχουμε συνηθίσει. Καλλικρατικός πλέον ο Δήμος, μόνο το όνομα “Διόνυσος” έχει μείνει για ένα αρκετά αλλοπρόσαλλο σύμπλεγμα κοινοτήτων. Προς τιμήν του συνδυασμού δεν κόλλησε να αναρρωτηθεί τι σχέση έχουν τα πουλιά ή το πανί. (Ο θεός Διόνυσος ήρθε με πλοίο.)
Είμαι αρκετά σίγουρος ότι πολλοί ψηφοφόροι και ειδικά οι νέοι αποφάσισαν από τον αέρα που βγάζει η καμπάνια. Η οποία συντονίστηκε μάλιστα αρκετά καλά χωρίς να ξεφύγουν τέτοια χάλια με αφισοκολλήσεις, πανώ ή άλλες “γυφτιές”. Οι παλαιοκομματικές κινήσεις που προδίδουν έναν συνδυασμό όσο αξιόλογους ανθρώπους ή καλές προθέσεις κι αν έχει.
Όπως με μια ματιά αποφασίζουμε αν εμπιστευόμαστε έναν υποψήφιο, έτσι και με οποιαδήποτε οπτική επικοινωνία. Αυτές οι αφίσες δεν με προκαταβάλλουν θετικά. Όταν φτάσω στην κάλπη και δω το ίδιο λογότυπο ή τα ίδια χρώματα θα τον μαυρίσω.
Ένα τόσο διαφορετικό λογότυπο όπως αυτό του συνδυασμού που τελικά κέρδισε μου πιάνει καταρχάς την προσοχή. Μετά ενσωματώνει πράγματα τα οποία δεν μπορεί κανένα κατεβατό “θέσεων” (που δεν διαβάζει κανείς σχεδόν από αυτούς που επηρεάζονται πιο εύκολα) όπως η σιγουριά, η σοβαρότητα και η αισιοδοξία. Άλλος λέει ότι μοιάζει σαν να απλώνει νέα σεντόνια (αλλαγή, φρεσκάδα), άλλος ότι μοιάζει σαν να ετοιμάζεται να πετάξει με αεράκι αλλαγής. Το θέμα είναι ότι λειτουργεί 
υποσυνείδητα, χωρίς βαρύγδουπα σύμβολα και κλισέ.
Κάτι αντίστοιχο είχε διαλέξει ο Ομπάμα το 2008 με το εξαιρετικά πετυχημένο λογότυπο στο οποίο το “Ο” του ονόματός του έγινε σημαία αλλά και σαν ήλιος που ανατέλλει πίσω από φρεσκοργωμένα χωράφια.
Αυτά δεν τα ψωνίζεις από “γραφίστα”. Τα βλέπει και τα καταλαβαίνει κάποιος που έχει ασχοληθεί με branding και με πολιτική για να έχει σχετική εμπειρία.
Σχετιζόμενο άρθρο για την ίδια καμπάνια και την σημασία της φωτογραφίας εδώ.
Σημείωση: Αφού ανέβηκε το άρθρο, επικοινώνησε μαζί μου η Κα Βιργινία Κολλάρου της εταιρείας Artfish, υπεύθυνη της πετυχημένης καμπάνιας του νέου δημάρχου Διονύσου και μου ζήτησε να ανεβάσω αυτήν εδώ την αφίσα ως πιο χαρακτηριστική δουλειά. (Σε σχέση με τα άλλα που είχα βρει εγώ στο διαδίκτυο.) Το γεγονός ότι δεν καταλαβαίνω την διαφορά μάλλον αποδεικνύει όσα γράφω πιο πάνω, οπότε την παραθέτω εδώ:
Comments are closed.