Αρχικά είχα πάρει με άσχημο μάτι τους πύργους αναρρίχησης. Ήταν ογκώδεις, άσχημοι αισθητικά και δύσκολοι στην υλοποίηση αφού έπρεπε να περιμένουν όλα τα παιδάκια μέχρι να δεθούν τα 1-2 που σκαρφάλωναν, να ανεβούν, να κατεβούν, να λυθούν κοκ. Και τότε ξαφνικά, άρχισαν να παρουσιάζοντα σε εκδηλώσεις. Τους έστηναν, έπαιζαν με ενθουσιασμό τα παιδιά και τους ξέστηναν. Ακόμα καλύτερο όμως ήταν η λεγόμενη τραβέρσα. Δεν χρειάζεται ούτε να φοράνε ειδικά ζωνάρια (μπωντριέ) ούτε να δένονται γιατί όλο γίνεται λίγο πάνω από το έδαφος. (Ή τα ειδικά στρώματα.) Οπότε ακόμα και οι πιο αγχώδεις μαμάδες ηρεμούν.
Θα νόμιζε κανείς ότι τα παιδιά δεν θα εντυπωσιάζονταν. Κι όμως. Το
αποτέλεσμα είναι ακόμα πιο θετικό! Η αδρεναλίνη ίδια, η δυσκολία ίδια ή μεγαλύτερη (αυτό ρυθμίζεται) και πάνω από όλα προσφέρονται για ομαδικά παιχνίδια. Μέρος της γοητείας στην “κανονική” αναρρίχηση είναι η μοναξιά της γιατί είσαι μόνος με τον βράχο. Αλλά στις τραβέρσες τα παιχνίδια γεννιούνται και μόνα τους καθώς όλοι είναι κοντά ο ένας στον άλλο 
αντιμετωπίζοντας την ίδια πρόκληση μαζί.
Δύσκολα θα το αποδώσουμε αυτό που γίνεται με κείμενο και φωτογραφίες, οπότε ευελπιστούμε να το οργανώσουμε στην επόμενη εκδήλωση του Παίζω Έξω (περιμένουμε ιδέες για τοποθεσία). Σε επίπεδο σχολείου ή εκπαιδευτικής διαδικασίας είναι σίγουρα εξαιρετικό βοήθημα αφού εκτός από τον συντονισμό του σώματος, εύκολα σκέφτεσαι διάφορα παιχνίδια που θα δυσκολέψουν ή θα διασκεδάσουν. Μπαίνουν γεωμετρικά σχήματα, χρώματα, λέξεις, τοποθεσίες…ακόμα και θεματικά μπορεί να φτιαχτεί κάτι.
Σκυταλοδρομίες και άλλες, πιο πολύπλοκες ομαδικές “εργασίες” αποκτούν άμεσο νόημα για τα παιδιά που πρέπει να μάθουν να επικοινωνούν και να συνεργάζονται.
Δηλαδή η αναρρίχηση έτσι ξεφεύγει από την κλασσική της θέση στο μάθημα της γυμναστικής και μπορεί να συνδυαστεί ακόμα και με …αρχαία! Ελπίζουμε να δούμε περισσότερες τέτοιες υλοποιήσεις αφού είναι ένας εύκολος και δημιουργικός τρόπος να βελτιωθούν ακόμα και αισθητικά πολύ χώροι που τώρα πνίγονται στο τσιμέντο.
Το σκαρφάλωμα έρχεται φυσικά σε όλα τα παιδιά. Είτε είναι δέντρο, βράχια ή πάνω στους γονείς τους! Τέτοιες υλοποιήσεις αναρρίχησης είτε μόνιμες (πχ σε σχολεία, κοινούς χώρους, πρώην τσιμεντότοιχους) ή για μια εκδήλωση είναι πραγματική όμορφη λύση.
(Ευχαριστούμε την M-Games για τις φωτογραφίες και το υλικό που μας έστειλε σχετικά με τα παιδαγωγικά και πρακτικά θέματα γύρω από το θέμα αυτό. Το δικό τους άρθρο που μας βοήθησε πολύ στην συγγραφή αυτού είναι εδώ με τίτλο “ΔΕΚΑ ΣΟΒΑΡΟΙ ΛΟΓΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΕΠΕΝΔΥΣΕΤΕ ΣΕ ΕΝΑ ΤΟΙΧΟ ΑΝΑΡΡΙΧΗΣΗΣ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΣΑΣ”)
