H στήλη θέλει να συλλυπηθεί από καρδιάς την κυρία Βέφα Αλεξιάδου. Την εθνική μας μαγείρισσα με την έντονη προσωπικότητα που μεγάλωσε γενιές και γενιές με τα απλά και αγαπημένα φαγητά της. Η κόρη της Αλεξία Αλεξιάδου έφυγε από τη ζωή ξαφνικά όπως δεκάδες νέοι άνθρωποι κάθε μέρα… ήταν όμως γνωστή και ιδιαιτέρως συμπαθής, απλή και ευγενής και για λίγο όλοι κοντοσταθήκαμε με λύπη στο άκουσμα της είδησης, σαν να την ξέραμε προσωπικά.
Μετά δοξάσαμε το Θεό που ακόμα ζούμε, ευχηθήκαμε Καλό Παράδεισο στην άτυχη κοπέλα και συνεχίσαμε τις δουλειές μας. Εγώ ευχήθηκα να τύχει και σεβασμού και οφείλω να πω πως ΟΛΟΙ ανεξαιρέτως σεβάστηκαν την τόσο δυσάρεστη είδηση...
Ίσως η κρίση να έχει αναπτύξει την ανθρωπιά μας ή μπορεί ο θάνατος να απέκτησε και στην Ελλάδα τον σεβασμό που του αξίζει. Όπως και να ‘χει τίποτα δεν ήταν κραυγαλέο και εμπορικό σε μια τόσο δύσκολη στιγμή και τα καλά πρέπει να τα λέμε.
Στο καλό χαμογελαστό κορίτσι…
Η παρέλαση τελείωσε. Τραγικά, μοναχικά και θλιβερά όπως κάθε χρόνο τελευταία. Πιστεύω πως στο άκουσμα της φωνής του σμηναγού όλοι οι έλληνες ανατρίχιασαν… και στη θέα των κιγκλιδωμάτων όλοι αγανάκτησαν.
Για ποιο λόγο ο γονιός να μη μπορεί να δει το παιδί του; Και γιατί τα παιδιά να στρέφουν το κεφάλι στους «επισήμους»;
Τα παιδιά πρέπει να στρέφουν το κεφάλι στα μνημεία! Όχι σ΄ αυτό το σμάρι κοράκια πάνω στα σανίδια κάθε πόλης.
Βέβαια κάποιοι γονείς θα έπρεπε να ντρέπονται για το βρακί των κοριτσιών τους.
Το δωδεκάποντο κι όλη αυτή την κιτσαρία.
Κι εκεί ακόμα όμως, η αιώνια διχασμένη χώρα μας, σαν τη διχαλωτή γλώσσα της οχιάς διαμοιράζεται στο διαδίκτυο.
Να γίνονται οι παρελάσεις ή όχι; Αν τις θες είσαι εθνικιστής αν δεν τις θες είσαι αριστερό κοπρόσκυλο …
Εγώ θέλω να γίνονται και δεν είμαι τίποτα απλά δεν θέλω να ξεχάσω…!
Μα κι αν γίνονται; Αυτό συμβαίνει για να κάνουν πασαρέλα τα υπερχειλισμένα ορμόνες εφηβάκια και κάτι καθηγήτριες σε προ-κλιμακτήριακο παροξυσμό που ντύνονται μαθήτριες ή μήπως για να προβάρουν τα σουρ μεζουρ κοστούμια τους οι επίσημοι άλλη μια φορά;
ΚΑΙ Η ΠΑΤΡΙΔΑ;
Θέλω τώρα μια καθηγήτρια να μου απαντήσει… ή μια μαθήτρια… πως τιμάνε την πατρίδα με αμφίεση Συγγρού;
Τις ημέρες των παρελάσεων τιμούμαι την πατρίδα, δεν ξεβρακωνόμαστε να βγάλουμε τα απωθημένα μας…
Και ειλικρινά δεν ξέρω τι είναι πιο θλιβερό και αξιολύπητο… μια μεσήλικη με τρελαμένη λίμπιντο που δράττεται της ευκαιρίας να τραβήξει την προσοχή ή μια μισή ακόμα γυναίκα που δεν ξέρει καν τι έχει μέσα στο βρακάκι της αλλά σηκώνει τη φουστίτσα τόσο όσο θα μπορούσε μια τέτοια φωτό σε άλλο site να ξεσηκώσει την oργάνωση του saferinternet και άνετα πολύ άνετα να χαρακτηρίσει τον χρήστη για παιδεραστία .
Αλήθεια οι καθηγητριούλες αυτές έκαναν και κάποιο σχετικό project στο νέο κοινωνικό σχολείο;
Ή μήπως οι αριστούχες μαθήτριες απαλλάσσονται και μπορούν να κυκλοφορούν σαν μπουζουκόβιες;
Στο δια ταύτα…
Καθόλου δεν με συγκινεί η εικόνα ημίγυμνης παρελαύνουσας, όχι αριστούχα να είναι αλλά και το παιδί θαύμα, διότι έχει χαθεί το νόημα της ημέρας και πολύ θα σας στεναχωρήσω αλλά στα κιγκλιδώματα θα έπρεπε να είναι τα μυαλά των μανάδων, των πατεράδων και κυρίως των εκπαιδευτικών και του Υπουργείου που επιτρέπουν αυτή την ξευτίλα… σε μια μέρα τιμής πνιγμένη στο αίμα, αποστεωμένη από την πείνα και ορφανή από πατριωτισμό και μνήμες.
-ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ!
Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ