Είμαι πολύ τυχερός άνθρωπος. Τα έχω με άνθρωπο της επικοινωνίας, άνετο με την τεχνολογία και με όρεξη να μάθει. Κάθε φορά που ξεπερνάμε κάτι με ευκολία, στυλ, χιούμορ διασκεδάζοντας εμείς, βλέπω δίπλα άλλους να την πατάνε. Κάνουμε μεταξύ μας χοντρές πλάκες, από αυτές που απαιτούν αυτοπεποίθηση και εμπιστοσύνη, τρολάρουμε τους γύρω μας και γελάμε πολύ. Γιατί τα social media είναι καινούργιο φρούτο. Δεν έχουν θεσπιστεί κανόνες, κοινωνικές συμβάσεις και τρόποι να τα χειριζόμαστε συναισθηματικά. Ειδικά η δικιά μου γενιά μεγάλωσε αλλιώς, ψάχνεται. Βλέπουμε τα παιδιά μας να τα έχουν “πιάσει” επειδή τα ζούνε. Χωρίς σεμινάρια και τρομολαγνεία απλά επειδή τα ζούνε από μικρά, κατευθύνονται από το ένστικτο. Αυτό που πολλοί έχουμε χάσει όταν κρατάμε ένα κινητό στο χέρι, εμείς της γενιάς του “δεν θα πάρω ποτέ κινητό”…
- To σεξ από αληθινό έχει virtual. Αν είναι όλο “θα” και “θα”, εικονίδια, εξυπνάδες και τσατ, Houston χώστον. Καλά όλα αυτά και το τηλεκαμάκι όμορφο για να φτιαχτείτε προκαταρκτικά αν έχει πάει να σπουδάσει στο Περού και πρέπει να αντέξεις μόνος ένα τρίμηνο. Αλλά αν ζει δίπλα σου και εσύ γράφεις στο Messenger αντί να ζωγραφίζεις στο κορμί της, πάρε το πινέλο σου και πιάσε δουλειά. Πρακτικά πράγματα.
- Εσύ φταις για όλα. “Αν δεν είχες κάνει κοινοποίηση εκείνη την ώρα θα είχαν έρθει όλοι στον δικό μου τοίχο να συζητήσουν το θέμα με τον μετανάστη.” Ό,τι θέλει αυτός online να πετύχει, κάπως μαγικά ό,τι κάνεις εσύ online του το χάλασε. Αρχίζουν οι έμμεσες μπηχτές, κάτι status με γνωμικά και πολλές τελίτσες…..
- Δεν γίνεται να είσαι συνέχεια εκεί. Ακόμα κι αν έχεις τα λεφτά να έχεις data αναμμένα διαρκώς, δεν μπορείς να τσεκάρεις αδιάκοπα όποιο μέσο διαλέξει ο σύντροφός σου να στείλει κάτι. “Καλά, δεν είδες που το ανέβασα;” Όχι, έκανα κάτι άλλο. Είναι ο “προσωπικός χώρος” που λέγαμε παλιά αν είχε κατασκηνώσει στο σπίτι σου η κοπέλα. Ισχύει και στον κυβερνοχώρο. Αφήστε να αναπνεύσει ο άνθρωπός σας!
- Ζήλεια. Μεγάλο κεφάλαιο. Ξεπροβάλλει σαν σκοτεινό τέρας εκεί που δεν το περιμένεις. Γιατί βέβαια όταν εσύ κάνεις “like” δεν ξέρεις ο άλλος τι σκέφτεται. Θες να ανεβάζεις φωτογραφίες με το μαγιό για να τον εντυπωσιάσεις, αλλά εκείνος βράζει στο ζουμί του γιατί νομίζει ότι το κάνεις για καμάκι. Πρέπει να συγχρονιστείτε. Πρώτα μάθε πως χρησιμοποιεί ο άλλος το κάθε μέσο και πως το εννοεί. Διαφέρουμε όλοι, τα Νέα Μέσα είναι πάμπολλα. Εσύ έχεις το instagram για να κοιτάς νέα συγγενών μόνο, ο άλλος άκουσε από τον κολλητό ότι “αυτό είναι για καμάκι”.
- Πυραμίδα αρνητικών. Όταν όχι μόνο δεν τα ξεχνάει, αλλά λειτουργούν και προσθετικά. “Ε, πριν έξι μήνες είχες κάνει like στον άλλον με τα μπράτσα έξω, μετά πριν τρεις μήνες έκανες accept το αίτημα φιλίας εκείνου του πρώην που σε γουστάρει από το Λύκειο, τώρα άφησες τόση ώρα το μήνυμά μου και δεν έστειλες ούτε μια καρδούλα….” Η παράνοια που αυξάνεται δείχνει ότι δεν ξεκαθαρίστηκαν τα προηγούμενα. Ή δεν μπορείτε, ή δεν θέλετε ή φοβάστε να αλληλοξεβρακωθείτε συναισθηματικά.
- Δεν θέλεις καν να ανοίξεις κινητό ή υπολογιστή. Είσαι πτώμα πριν αρχίσει η μέρα γιατί δεν έχεις ιδέα σε τι θα κολλήσει ο άλλος. Πατάς “post” και χτυπάει με 200 η καρδιά σου από τον φόβο. Πριν προλάβεις να γράψεις δυο λέξεις, κάπως μαγικά έχει γράψει στο τσατ δυο σελίδες από το κινητό, ενώ ταυτόχρονα κάνει και ποδήλατο. Είναι συναισθηματικό βαμπίρ σου λέω, θα σου ρουφήξει το κυβερνοαίμα σου!
- Γίνονται καυγάδες από το τίποτα. Ένα ορθογραφικό και αρχίζει ο τρίτος παγκόσμιο πόλεμος. Μέτρια επιλογή emoticon και έχει θιχτεί σαν να πήδηξες τον καλύτερό του φίλο. “Δεν με αγαπάς πια, σήμερα δεν μου έστειλες μήνυμα στις 6.00 που ξυπνάς, άργησες πέντε λεπτά. Παλιά μου έστελνες αμέσως!” Κι αυτό βέβαια θα ήταν μια φυσιολογική, αποδεκτή παρεξήγηση. Αλλά μόνο εφόσον συζητηθεί και βρεθεί λύση που να ταιριάζει σε όλους.
- Δεν προλαβαίνεις τα δικά σου. Περνάς τόση ώρα στον τοίχο της, ώστε να έχεις ξεχάσει το blog σου, το άλλο προφίλ που έπρεπε να φτιάξεις για την δουλειά και ό,τι άλλο θα έκανες online δημιουργικό και ευχάριστο. Αν είσαι τυχερός όπως είμαι εγώ, τα δικά της online και τα δικά σου, γίνονται υπέροχος παιχνιδότοπος, σε εμπνέει και περνάς και όμορφα. Αν σου ακούγονται ουτοπικά αυτά όμως και δεν με πιστεύεις, παρ’το αλλιώς. Και γρήγορα.
- Όλα εσύ πρέπει να του τα λύνεις online. Σου στέλνει SMS “μπες στο προφίλ μου γιατί μου την μπαίνουν σε αυτό που έκανα ανάρτηση και θέλω υποστήριξη”. Σε πιέζει να κοινοποιείς πράγματα για να μαζέψει like. Σου κάνει κατάληψη το προφίλ για να ξεκινήσει Instagram με πολλούς follower γιατί “θα είμαι ξεφτίλα στους κολλητούς αν με δούνε έτσι.” Αν είναι επαγγελματίας των social media θα έπρεπε να ξέρει να τα κάνει ο ίδιος. Αν δεν είναι γιατί ασχολείται;
- Ανισορροπία δυνάμεων. Εσύ έχεις πιο πολλές φίλες που σχολιάζουν. Ίσως επειδή είναι φίλες και το χρησιμοποιείτε καιρό. Αυτός με το τσιγκέλι καταφέρνει με αναρτήσεις για ποδόσφαιρο ίσως και καμιά γυμνή φωτογραφία μοντέλας να ασχοληθούν οι ίδιοι δυο άκυροι που τους μισοξέρει από τον στρατό. Νιώθει μειονεκτικά. Θα το πληρώσεις.
Όπως όλα αυτά τα πράγματα στις σχέσεις, είναι σχετικά απλό. Αν νιώθεις άσχημα, κάτι δεν πάει καλά. Αν δεν μπορείς να το εξηγήσεις, προσπάθησες να το εξηγήσεις στον σύντροφό σου. Αν δεν ξέρει να ακούει και εσύ δεν ξέρεις να εξωτερικεύεις, αν δεν υπάρχει υπομονή, αν, αν, αν… όπως ξεκίνησα το άρθρο. Είναι δύσκολες εποχές για σχέσεις με τα social media.
(Σημείωση. Όπως πάντα, το ανεβάζω χωρίς να της το δείξω πρώτα. Θα το συζητήσουμε μετά… ; )