“Ας περάσει ο ΣΥΡΙΖΑ τα μέτρα τώρα…”
Να κάνουμε έναν λογικό έλεγχο σε αυτό το επιχείρημα; Αρκεί να περάσουν τα μέτρα για να εφαρμοστούν; Κι άλλα μέτρα έχουν ψηφιστεί αλλά ποτέ δεν εφαρμόστηκαν. Πάμε λοιπόν σε διευκρίνιση:
“Ας ψηφίσουν οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ ότι να’ναι τώρα, κακογραμμένα νομοσχέδια που δεν έχουν δουλευτεί ή διαβαστεί καν και βλέπουμε…”
Τι θα δούμε; Έστω ότι κάποτε αποκτήσουμε κυβέρνηση της προκοπής. Θα κληρονομήσει κακομαθημένο Δημόσιο και εξευτελισμένο ιδιωτικό τομέα σε ένα κλίμα που έχει τρομάξει κάθε σοβαρό ξένο επενδυτή. Ας συνεχίσουμε όμως να βρούμε έστω και ένα θετικό:
“Τουλάχιστον κάποια βασικά που δεν θα πέρναγαν οι άλλοι ποτέ για το ασφαλιστικό και τις συντάξεις ή τις ιδιωτικοποιήσεις…” Με μακροχρόνιες δεσμεύσεις που κάνουν εξαιρετικά δύσκολη την ανάκαμψη; Μόνο το επιπλέον κόστος από αυτό το διάστημα που τα τρώει (και τρώει τα μούτρα του ο ΣΥΡΙΖΑ) έχει αυξήσει εκθετικά το κόστος δανεισμού της χώρας. Έχει διαλύσει το επενδυτικό κλίμα. Έχει γιγαντώσει το πρόβλημα στο Δημόσιο και την διαφθορά.
“Να καταλάβουν κάποιοι επιτέλους τι εστί Αριστερά για να ξεμπερδεύουμε με αυτό το παραμύθι.” Βλέπετε κανείς πρώην “Αριστερός” να αλλάζει μυαλά; Ελάχιστοι, αυτοί που έτσι κι αλλιώς βολοδέρνουν και συζητάνε κάθε φορά, οι λεγόμενοι αναποφάσιστοι οι οποίοι αντίθετα με όσα μας λένε τόσα χρόνια δεν αυξάνονται. Αυτοί που το έπαιζαν υπεράνω αλλά ψήφιζαν ΠΑΣΟΚ μια εποχή, μετά δοκίμασαν μικρά ψευτοφιλελεύθερα παπατζιλίκια και περιφέρονται χωρίς σπίτι τώρα ή γυρνάνε στα μαντριά (απλά δεν το παραδέχονται). Ουσιαστικά συνεχίζουμε να έχουμε δικομματισμό και οι κρίσεις απλά βολεύουν τα ενίοτε δυο κόμματα που περιμένουν την σειρά τους για εξουσία.
Και τι κάνουμε λοιπόν; Ότι μπορούμε! Ο καθένας κοιτάει πως θα κάνει πιο εξαγωγική την εργασία του. Είτε εξάγοντας είδη, ή εξάγοντας εργασία ή εξάγοντας τον εαυτό του. Ζούμε σε μια παγκόσμια οικονομία, ότι τρύπα βρούμε να εκμεταλλευτούμε. Σε δεύτερη φάση θα βρεθεί και ο τρόπος να συνδεθεί με αυτόν τον τόπο. Όσο αγαπάτε την Ελλάδα, τόσο θα βρίσκετε τρόπους να την βοηθάτε. Μην περιμένετε να το κάνει το Κράτος για εμάς, αρχίζουμε ο καθένας μόνος, με όσους άλλους συνεννοούμαστε κατ’ιδίαν και αν κάποτε αποκτήσουμε οργάνωση πιο μεγάλη, μακάρι να μπορούμε να την χρησιμοποιήσουμε.
Κλείνω το άρθρο χωρίς επίλογο και πάω να δουλέψω κάτι εξαγωγικό. 😉
(To άρθρο γράφτηκε το 2014 πριν γίνουν κυβέρνηση οι πανηλίθιοι αλλά δυστυχώς στέκει ακόμα.)