Κυκλοφορεί ευρέως ένα κείμενο το οποίο παραποιεί άσχημα τόσο την λογοτεχνική ικανότητα του ποιητή όσο και την νοημοσύνη του. Δεν είναι ποιήματα ούτε ποίηση αλλά κακοποίηση. Τουλάχιστον 1880 ιστοσελίδες και blogs μπροστά στην ομιλία του (όπως τεκμηριώνεται από την επίσημη ιστοσελίδα των βραβείων Νομπέλ – διαβάστε την εδώ) προσθέτουν το εξής κείμενο:
“Εδώ και μήνες η Ελλάδα είναι στο πραιτώριο. Χλευάζεται και κατασυκοφαντείται. Αναίσχυντοι αργυραμοιβοί την παίζουν στα ζάρια. Προσβάλλουν τους ανθρώπους της, αμφισβητούν την ιστορία της και τον πολιτισμό της. Όποια εφημερίδα και να ανοίξεις, μας έχουν κατατάξει στα «σκουπίδια». Μας θεωρούν ένα περιττό βάρος, από το οποίο όλοι θέλουν να απαλλαγούν, αλλά δεν ξέρουν ακόμα πώς.
Ε, λοιπόν, η Ελλάδα δεν είναι για τα σκουπίδια!
Δεν είμαστε οι Έλληνες διεφθαρμένοι και τεμπέληδες. Χαβαλέδες ήμασταν για πολύ καιρό. Βάλαμε τον αυτόματο πιλότο. Ένας φτωχός λαός, που γνώρισε την αφθονία και παρασύρθηκε γιατί νόμισε πως θα κρατήσει για πάντα. Πίστεψε και στα «ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα» κάποιων αδίστακτων πολιτικάντηδων. Για την ακρίβεια ίσως στην Ελλάδα υπάρχουν λιγότεροι διεφθαρμένοι και τεμπέληδες απ’ ότι σε πολλές άλλες χώρες.
Και τώρα ήρθε η ώρα του λογαριασμού. Είναι μια δύσκολη ώρα, αλλά δεν ήρθε το τέλος.
Όμως, ευτυχώς ακόμα στην Ελλάδα το 15% του πληθυσμού της δεν ζει με κουπόνια.
Ευτυχώς ακόμα στην Ελλάδα, κάθε ελληνόπουλο έχει δωρεάν πρόσβαση στο Πανεπιστήμιο.
Ευτυχώς ακόμα στην Ελλάδα έχουμε ένα, έστω ημιτελές, αλλά έχουμε σύστημα υγείας.
Ευτυχώς ακόμα στην Ελλάδα έχουμε ένα κράτος που έχει μια μεγάλη περιουσία. Άλλα κράτη δεν έχουν τίποτα. Αυτήν βλέπουν και ξερογλύφονται.
Ευτυχώς ακόμα στην Ελλάδα οι γονείς βοηθάνε τα παιδιά τους και εκείνα τους γονείς τους.
Ευτυχώς, η μικρή και φτωχή Ελλάδα δεν ήταν απούσα από καμιά μεγάλη μάχη για την ελευθερία. Και έδινε το είναι της, όταν οι άλλοι είχαν ήδη παραδώσει και την ψυχή και το πνεύμα.
Ευτυχώς ακόμα, η Ελλάδα έχει μέλλον.
Έβλεπα εκείνα τα κορίτσια της Εθνικής Ομάδος Πόλο, να ανεβαίνουν στον Όλυμπο, μες τη «φωλιά του Δράκου», και είπα , πως δεν χάθηκε η ελπίδα. Υπάρχει ακόμα το μέταλλο του νικητή.
Η Ελλάδα έχει μέλλον, γιατί στη μακραίωνα ιστορία της κάθε μεγάλη ήττα και καταστροφή, αντί να την αφανίσει, την ανάσταινε!
Γιατί τα γράφω αυτά; Μου τηλεφώνησαν κάποιοι «φίλοι» απ’ το εξωτερικό και μας ….νεκρολογούσαν! Είναι απ’ τα κοράκια που έχουν στοιχηματίσει στην πτώχευσή μας και ανησυχούν μήπως και χάσουν τα λεφτά τους! Και βιάζονται! Τόσο πολύ θύμωσα που έκλεισα το τηλέφωνο. Ύστερα τους έστειλα το κείμενο που ακολουθεί….”
Δεν είμαστε οι Έλληνες διεφθαρμένοι και τεμπέληδες. Χαβαλέδες ήμασταν για πολύ καιρό. Βάλαμε τον αυτόματο πιλότο. Ένας φτωχός λαός, που γνώρισε την αφθονία και παρασύρθηκε γιατί νόμισε πως θα κρατήσει για πάντα. Πίστεψε και στα «ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα» κάποιων αδίστακτων πολιτικάντηδων. Για την ακρίβεια ίσως στην Ελλάδα υπάρχουν λιγότεροι διεφθαρμένοι και τεμπέληδες απ’ ότι σε πολλές άλλες χώρες.
Και τώρα ήρθε η ώρα του λογαριασμού. Είναι μια δύσκολη ώρα, αλλά δεν ήρθε το τέλος.
Όμως, ευτυχώς ακόμα στην Ελλάδα το 15% του πληθυσμού της δεν ζει με κουπόνια.
Ευτυχώς ακόμα στην Ελλάδα, κάθε ελληνόπουλο έχει δωρεάν πρόσβαση στο Πανεπιστήμιο.
Ευτυχώς ακόμα στην Ελλάδα έχουμε ένα, έστω ημιτελές, αλλά έχουμε σύστημα υγείας.
Ευτυχώς ακόμα στην Ελλάδα έχουμε ένα κράτος που έχει μια μεγάλη περιουσία. Άλλα κράτη δεν έχουν τίποτα. Αυτήν βλέπουν και ξερογλύφονται.
Ευτυχώς ακόμα στην Ελλάδα οι γονείς βοηθάνε τα παιδιά τους και εκείνα τους γονείς τους.
Ευτυχώς, η μικρή και φτωχή Ελλάδα δεν ήταν απούσα από καμιά μεγάλη μάχη για την ελευθερία. Και έδινε το είναι της, όταν οι άλλοι είχαν ήδη παραδώσει και την ψυχή και το πνεύμα.
Ευτυχώς ακόμα, η Ελλάδα έχει μέλλον.
Έβλεπα εκείνα τα κορίτσια της Εθνικής Ομάδος Πόλο, να ανεβαίνουν στον Όλυμπο, μες τη «φωλιά του Δράκου», και είπα , πως δεν χάθηκε η ελπίδα. Υπάρχει ακόμα το μέταλλο του νικητή.
Η Ελλάδα έχει μέλλον, γιατί στη μακραίωνα ιστορία της κάθε μεγάλη ήττα και καταστροφή, αντί να την αφανίσει, την ανάσταινε!
Γιατί τα γράφω αυτά; Μου τηλεφώνησαν κάποιοι «φίλοι» απ’ το εξωτερικό και μας ….νεκρολογούσαν! Είναι απ’ τα κοράκια που έχουν στοιχηματίσει στην πτώχευσή μας και ανησυχούν μήπως και χάσουν τα λεφτά τους! Και βιάζονται! Τόσο πολύ θύμωσα που έκλεισα το τηλέφωνο. Ύστερα τους έστειλα το κείμενο που ακολουθεί….”
.
Σαν παραπληροφόρηση, το παραπάνω εξαιρετικά πετυχημένο viral κομμάτι δουλεύει επειδή είναι πολύ δύσκολο να διαψευστεί. Ο Σεφέρης πέθανε και όσοι μπορεί να ξέρουν αρκετά καλά τι γράμματα έστελνε που μάλλον δεν ασχολούνται όπως εγώ να “εμβολιάσουν” αυτό το μικρόβιο για να εξαφανιστεί από το διαδίκτυο. Εκτός από τον τρόπο γραφής επίσης με προβληματίζει η αναφορά στην εθνική ομάδα πόλο η οποία δεν υπήρχε το 1963 για να εντυπωσιάσει τον ποιητή.
.
Οπότε η μόνη λογική εξήγηση είναι ότι ο συγγραφέας του παραπάνω κειμένου δεν ήταν ο Σεφέρης αλλά κάποιος blogger ο οποίος άφησε ασαφή την διαφορά ανάμεσα στα δικά του λόγια και αυτά του Σεφέρη. Η ταχύτητα της blogόσφαιρα έκανε ένα σπασμένο τηλέφωνο δίνοντας και τα δυο κείμενα στον Σεφέρη. (Να θυμίσω προηγούμενο έντονο παρόμοιο κρούσμα που είχα αναλύσει εδώ.) Και η ταχύτητα και προχειρότητα όσων το κάνουν post σε Twitter και Facebook (που πιθανώς δεν το διάβασαν ολόκληρο, πόσο μάλλον να έψαξαν την εγκυρότητά του) το έκαναν πιστευτό χάρη στον όγκο αναφορών.
.
Κουίζ: Γιατί αυξάνονται δραματικά οι αναζητήσεις για “Σεφερη” στο Google Νοέμβριο και Δεκέμβριο κάθε χρόνο;
νομίζω ότι αυτή είναι η σωστή ομιλία (ή τουλάχιστον μέρος αυτής)
http://antikleidi.com/2012/09/14/seferis-1963/
to blog sou einai katapliktiko.
vazei omws dyskola kouiz. poia einai i apantisi?
Ευχαριστώ πολύ! Η ομιλία του Σεφέρη είναι στον σύνδεσμο που παραθέτω στο επίσημο site των βραβείων Νομπέλ. Αλλά το ενδιαφέρον είναι οι μηχανισμοί που προσθέτουν…ελληνική σάλτσα! ; )