Αν και η σελίδα στο Facebook είναι πιο δημοφιλής τελευταία, η κλασσική ιστοσελίδα έχει κάθε λόγο ύπαρξης. Είναι – στην χειρότερη – ένα προσπέκτους σας στον κυβερνοχώρο. Στην καλύτερη είναι τρόπος να σας γνωρίσουν και να δώσετε στίγμα σε όσους ανθρώπους δεν προλαβαίνετε να συναντήσετε από κοντά.
Σκεφτείτε το ως εξής: ο Dr Spock από το Star Trek με εκείνο το μηχάνημα τηλεμεταφοράς ξαφνικά παρουσιάζεται στο σαλόνι σας. Τι βλέπει; Τι βλέπει πρώτο, τι εντύπωση δημιουργεί; Μετά τι επιλογές έχει; Σε άλλα δωμάτια θα μπει;
Ακριβώς όπως σε ένα σπίτι, ή καλύτερα σε ένα μουσείο, μπορεί να είναι ελεύθερος να πάει όπου θέλει (διαφορετικές σελίδες του site) ή να τον πάτε…τραινάκι αναγκαστικό από το ένα έκθεμα στο άλλο. Και τα δυο έχουν τα υπέρ και τα κατά τους. Ένα από τα τεράστια μειονεκτήματα της σελίδας στο Facebook είναι ότι δεν μπορείς να ελέγξεις πλήρως αυτές τις ροές.
Οι περισσότεροι υποψήφιοι δεν ξέρουν τι να βάλουν. Σπουδές; Καριέρα; 2.2 παιδιά και φωτογραφία του σκύλου; Αυτό είναι επειδή δεν έχουν απομονώσει το κοινό στο οποίο θέλουν να απευθυνθούν. Αν είχατε 1.5 λεπτό να εξηγήσετε σε έναν 25 χρονο υποψήφιο ψηφοφόρο της περιοχής σας ποιος/α είστε τι θα λέγατε;
Δείτε εδώ ένα ενδιαφέρον παράδειγμα βουλευτή να εξηγεί σχετικά με την βουλευτική αποζημίωση αναλυτικά στην ιστοσελίδα του:
“Βασικό κλειδί στην αντίληψη του ρόλου του Βουλευτή στην Κοινοβουλευτική Δημοκρατία είναι η αντίληψη της έννοιας της ευθύνης. Ο Βουλευτής δε βρίσκει δουλειά, δεν καταλαμβάνει θέση, δε φοράει φανέλα, δε συμπληρώνει ομάδα: ο Βουλευτής, πάνω και πρώτα απ’ όλα, αναλαμβάνει ευθύνη.
Για να διεκπεραιώσει τις υποχρεώσεις για τις οποίες είναι υπεύθυνος, ο Βουλευτής πρέπει να αμείβεται. Πιο δόκιμα, να αποζημιώνεται. Η Βουλευτική Αποζημίωση και τα Βουλευτικά Προνόμια έχουν πλείστες φορές γίνει αντικείμενο συζητήσεων και αντιπαραθέσεων. Σχετικά, σημειώνω τα εξής:
1. Η Βουλευτική Αποζημίωση πρέπει να είναι εύλογη. Δε μπορεί να ζητάμε από αυτόν που εξ ορισμού αναλαμβάνει ένα από τα πιο σημαντικά έργα, να το κάνει με όρους οικονομικής αυτοκαταστροφής. Η πολιτική δε μπορεί να είναι μόνο για τους πλούσιους, το δικαίωμα του εκλέγεσθαι είναι κατάκτηση για όλους τους Έλληνες πολίτες. Δεν αποδέχομαι το επιχείρημα ότι ο Βουλευτής πρέπει να πληρώνεται καλά για να μην «τα πιάνει» από τρίτους. Αυτός που ψάχνεται να «τα πιάσει», θα το κάνει, όσο ψηλή κι αν είναι η αμοιβή του. Επαναλαμβάνω ότι ο Βουλευτής πρέπει να αμείβεται ανάλογα με τη σπουδαιότητα του έργου που του ανατίθεται από τους Πολίτες και την Πολιτεία μας.
2. Η Βουλευτική Αποζημίωση δεν είναι δυνατό να είναι αποσυνδεδεμένη από την συνολική κοινωνική και οικονομική κατάσταση. Για το λόγο αυτό πρέπει να αποσυνδεθεί από κάθε άλλη παράμετρο και να συνδεθεί αποκλειστικά με τις αυξομοιώσεις του κατώτατου μισθού (είτε στον ιδιωτικό, είτε στο δημόσιο τομέα).
3. Η Βουλευτική αποζημίωση πρέπει να αφορά στο ΣΥΝΟΛΟ του έργου του Βουλευτή. Για το λόγο αυτό, είναιαπαράδεκτη η χωριστή καταβολή αμοιβής για τη συμμετοχή του Βουλευτή σε επιτροπές και θα πρέπει να καταργηθεί.
4. Τα Βουλευτικά Προνόμια δίδονται (και είναι αναγκαία) για να διευκολύνουν το έργο του Βουλευτή. Όχι για να του προσπορίσουν πλουτισμό. Όχι για να διευκολύνουν την επανεκλογή του.
Λαμβάνοντας υπ’ όψιν τα παραπάνω, και δεσμευόμενος ότι προσωπικά θα παλέψω για να γίνουν κοινή συνείδηση, υπόσχομαι ταυτόχρονα και τα εξής:
Α. Όχι Βουλευτικό αυτοκίνητο. Το αυτοκίνητο για το Βουλευτή, ιδίως για το Βουλευτή της επαρχίας, είναι αναγκαίο εργαλείο και η Βουλή οφείλει να του το παρέχει, εφόσον ο ίδιος δε μπορεί να έχει. Από τη στιγμή όμως που η προσωπική μου εργασία μου έδωσε τη δυνατότητα να έχω ιδιωτικό αυτοκίνητο, δε θα κάνω χρήση του προνομίου του Βουλευτικού αυτοκινήτου. Για τις μετακινήσεις μου θα χρησιμοποιώ το αυτοκίνητο που απέκτησα εργαζόμενος. Αυτή η δέσμευσή μου ισχύει για όσον καιρό υπάρχει η δυνατότητα να συντηρώ από τα προσωπικά μου εισοδήματα ιδιωτικό αυτοκίνητο.
Β. Όχι αμοιβή για συμμετοχή σε επιτροπές. Επειδή θεωρώ λογικά εσφαλμένη την καταβολή αμοιβής για τη συμμετοχή του Βουλευτή στις Κοινοβουλευτικές Επιτροπές πλέον της Βουλευτικής Αποζημίωσης, δε θα λαμβάνω την αμοιβή αυτή. Σε σχέση με το συγκεκριμένο, προκρίνω αυτήν την επιλογή έναντι της υπόσχεσης ότι θα τη λαμβάνω και θα τη διαθέτω για οποιονδήποτε άλλο σκοπό, γιατί η διαφωνία μου είναι εντόνως ιδεολογική και δε θεωρώ ότι είναι δυνατό ο σκοπός να αγιάσει τα μέσα. Αυτή η δέσμευσή μου ισχύει εφ’ όρου ζωής.
Γ. Όχι προεκλογική χρήση των Βουλευτικών προνομίων. Επειδή θεωρώ εσφαλμένη και επικίνδυνη για τη σωστή λειτουργία του Κοινοβουλευτικού μας συστήματος τη χρήση των Βουλευτικών Προνομίων για την εξασφάλιση της επανεκλογής, κατά τους δύο προεκλογικούς μήνες (ή, σε περίπτωση πρόωρων εκλογών, αμέσως με την προκήρυξή τους), δε θα κάνω χρήση αυτών. Αυτή η δέσμευσή μου γίνεται καθαρά για συμβολικούς λόγους και ισχύει εφ’ όρου ζωής.
Δ. Όχι ασυλία. Η ύπαρξη της Βουλευτικής Ασυλίας με βρίσκει ιδεολογικά αντίθετο. Περαιτέρω, ένας τέτοιος αναχρονιστικός θεσμός υποκρύπτει αμφισβήτηση στη Δημοκρατία και τη Δικαιοσύνη μας, υποδηλώνει αμφιβολίες για την ποιότητα και την ανεξαρτησία τους, αφήνει σκιές για πολιτικές διώξεις. Προσωπικά εμπιστεύομαι εξ ορισμού τους θεσμούς πάνω στους οποίους κτίζουμε την Πολιτεία των Ελλήνων. Για το λόγο αυτό, δεσμεύομαι από τώρα ότι θα παραιτούμαι από τη Βουλευτική μου ασυλία κάθε φορά που τυχόν θα ανακύψει ζήτημα. Η δέσμευσή μου αυτή ισχύει εφ’ όρου ζωής.
Ε. Δεν μπήκα στην πολιτική για να πλουτίσω. Η πολιτική δεν είναι επάγγελμα. Ούτε πηγή πλουτισμού. Άποψή μου είναι ότι η μόνη άμυνα απέναντι στην ισοπεδωτική λογική του «όλοι είναι ίδιοι» είναι η απόλυτη διαφάνεια. Για να μπορώ λοιπόν οποιαδήποτε στιγμή της ζωής μου να αντικρίζω τους συμπολίτες μου στα μάτια, ως Βουλευτής θα δημοσιοποιώ σταθερά στο site μου τα στοιχεία του εκκαθαριστικού μου. Με αυτόν τον τρόπο θα είναι δυνατές οι συγκρίσεις, θα μπορεί να διαπιστώσει ο καθένας σε ποια οικονομική κατάσταση μπαίνω στον πολιτικό στίβο και ποια είναι η εξέλιξή μου. Η δέσμευσή μου αυτή ισχύει εφ’ όρου ζωής.
Οι παραπάνω δεσμεύσεις, δημοσιευμένες σε μια ιστοσελίδα, δεν επιφέρουν βέβαια καμία έννομη συνέπεια. Όμως μια τέτοια έγγραφη εκ των προτέρων δέσμευση, προσβάσιμη στον καθένα που θέλει να τη χρησιμοποιήσει, είναι υπεραρκετή για την πολιτική δέσμευσή μου. Η δε παραβίασή της θα με καταστήσει υπόλογο απέναντι σε όλους τους συμπατριώτες μου.”