Αν είστε από αυτούς που λένε ότι “α, εγώ δεν τα αφήνω τα δικά μου” μη διαβάσετε παρακάτω. Κάντε κλικ αλλού. Μάλλον κλείστε κι ότι έχετε και διαβάζετε αμέσως μην κολλήσετε κάναν ιό και αρχίσετε να σκέφτεστε ξαφνικά σαν κανονικοί άνθρωποι. Πηγαίνετε σε άλλον πλανήτη. Δεν γίνεται χωρίς κινητό. Και η ταμπλέτα δεν είναι λύση. Τα έχω ξαναγράψει και παλιά που ήταν πιο πολύ της μόδας. Τα παιδιά έχουν μικρά χέρια και μια χαρά μάτια. Οι ταμπλέτες σπάνε πιο εύκολα, είναι άβολες και δεν έχουν λόγο ύπαρξης. Εκτός αν θέλετε απλά να τα ξεφορτωθείτε βάζοντάς τους Netflix και YouTube όλη μέρα.
Και μην τους αγοράσετε κάτι καινούργιο! Βγάζει πολύ περισσότερο νόημα να αγοράσετε εσείς εκείνο το καινούργιο κινητό που λιγουρεύεστε αλλά τσιγκουνεύεστε και να δώσετε το παλιό σας. Δυο λεπτά είναι η μετάβαση. Φροντίστε ότι συγχρονίζει επαφές και φωτογραφίες και μετά του τραβάτε μια επιστροφή στις εργοστασιακές ρυθμίσεις και το δίνετε στο παιδί. Από το να δώσετε 100 ευρώ για μια άχρηστη μπούρδα κινητό που δεν θα καλύψει καν το παιδί στα βασικά (παιχνίδια!) καλύτερα δώστε 250 για το καινούργιο σας και ας πάρει το παλιό. Παράγοντες που υπολογίζω όταν διαλέγω τι θα τους πασάρω ή αν χρειαστεί να αγοράσω:
- Διαθέσιμος χώρος. Ειδικά τα πιο μικρά παιδιά δεν πρόκειται να κάνουν καλή διαχείριση. Οπότε 4GB + 64GB (στάνταρ πια στα Κινέζικα Android των 100-200 ευρώ) είναι απολύτως απαραίτητα. Εκτός αν θέλετε να κάθεστε κάθε τρεις και λίγο για τα “μπαμπά γέμισε!” να καθαρίζετε εφαρμογές. Άσε που τα περισσότερα κωλοSamsung δεν σε αφήνουν κιόλα να μεταφέρεις στην κάρτα μνήμης…
- Θήκη, παραθήκη, τζαμάκι, οτιδήποτε (κι ας είναι τεράστιο) μπας και δεν σπάσει αμέσως. Πλέον με 130 ευρώ παίρνεις και άθραυστο, αδιάβροχο κινητό αν θες. (Και καλά ότι θα το πας ορειβασία κάποτε.)
- Εμφάνιση. Αν σου κουνηθεί ότι δεν αρέσει η εμφάνιση της μπακατέλας που πασάρεις, απλά χώνεις σε (βλέπε πιο πάνω) νέα θήκη. Ή του λες να ζωγραφίσει την παλιά.
To κινητό στην φωτό το είχα εγώ πριν 6 χρόνια, μετά ο γιός μου, μετά ο ανιψιός μου και τώρα επανήλθε σε εμένα ως δεύτερο για τρέξιμο/όταν θα κινδυνέψει/θέλω κάτι μικρό με την δεύτερη SIM μου. Η φωτό είναι πριν 4 χρόνια, το κινητό παραμένει μια χαρά. Gyroscope. Αυτό δεν θα σου το πούνε στον Γερμανό. Επειδή δεν το ξέρουν καν, δεν το έχουν σε αυτά που κοιτάνε να βάλουνε στα φυλλάδιά τους. Αλλά χωρίς γυροσκόπιο δεν έχεις VR και δεν παίζεις πολλά ωραία πράγματα. Το έχουν τα περισσότερα Xiaomi και Samsung από επώνυμα, αλλιώς όλα τα Κινέζικα σχεδόν.
- Μπαταρία. Δεν είναι το πιο κρίσιμο αλλά εύκολα βρίσκεις με 150 ευρώ κινητό με μπαταρία 5000 ή και 10.000 που αντέχει να την ξεχάσει η Μαιρούλα ανοιχτή δυο μέρες να παίζει απροβλημάτιστα. Αλλιώς την κρίσιμη στιγμή εσείς θα τρέχετε.
- Android εννοείται μονόδρομος. Ειδικά με παιδιά θες να ρίξεις εύκολα εκείνα τα mp3 που γουστάρει σήμερα για το ταξίδι ή δυο ταινίες στην κάρτα μνήμη να έχει να βλέπει όταν δεν είναι online. Ο κλειστός κόσμος της Apple δεν είναι μόνο ακριβός, είναι βασικά αδύνατον να κάνεις πλαστελίνη το κινητό όπως θα χρειαστεί σίγουρα με τα παιδιά.
- Θύρα ακουστικών. Ειδικά καθώς μεγαλώνουν θέλουν (και θες κι εσύ!) να απομονωθούν με την φασαρία τους. Ασύρματες καταστάσεις ίσον μπελάς, φόρτιση, αξεσουάρ και τσουμπερφλέκια που θα χαθούν.
- Μάρκα με υποστήριξη στην Ελλάδα. Όχι κρίσιμο αλλά αν βρείτε μοντέλο σε καλή τιμή που να έχει και εδώ ανταλλακτικά εύκολα, καλό το λες. Εφόσον είστε σε μεταχειρισμένο ή κινητό των 100 ευρώ, πολύ οριακά να αξίζει να αλλάξεις πχ οθόνη με 40-50 βέβαια, εκτός αν σπάσει τον πρώτο μήνα. Έχουν αντέξει στην οικογένειά μας με πολύ σπασμένη οθόνη συσκευές 1,2 ως και 4 (ακόμα πάει!) χρόνια. Μη μασάτε, κρίση έχουμε, να μάθουν και τα παιδιά να προσέχουν.
- Αν θέλεις ντε και καλά λίγο πιο μεγάλη οθόνη, μέχρι 6 ίντσες καλά είναι. Με λιγότερο από 200 ευρώ άνετα κάτι τέτοιο δηλαδή.
Τα παιδιά θα έχουν κινητό. Πολλά κινητά. Θα αλλάζουν κιόλα. Αλλού γράφω ιδέες για να μην σας τρελάνουν με δαύτα, εδώ απλά να σας γλιτώσω λεφτά. ; )