Ο Honinbo Shusaku γεννήθηκε σαν σήμερα στις 6 Ιουνίου 1829 στο νησί της Innoshima κοντά στην πόλη της Onomichi στην Ιαπωνία και θεωρείται ο καλύτερος παίχτης στην χρυσή εποχή του επιτραπέζιου παιχνιδιού Go (γκο).
Το γκο είναι ένα στρατηγικό επιτραπέζιο παιχνίδι που ξεκίνησε από την Κίνα (γνωστό σαν Ουέι-Τσι, Weiqi). Οι δυο παίκτες, άσπρος και μαύρος, προσθέτουν εναλλάξ πέτρες στο γκόμπαν (ταμπλό), περικυκλώνοντας περιοχή, φυλακίζοντας πέτρες του αντιπάλου και προστατεύοντας τις δικές τους πέτρες.
Το Γκο παίζεται κυρίως στην Ανατολική Ασία (Κίνα, Ιαπωνία, Κορέα κλπ.), και μέσω του διαδικτύου στον υπόλοιπο κόσμο.
Σύμφωνα με τον μύθο, ο Κινέζος αυτοκράτορας Γιάο (Yao 2337 – 2258 π.Χ.), επινόησε το παιχνίδι αυτό, για τον γιό του Ντάνζου, ελπίζοντας να του διδάξει πειθαρχεία, συγκέντρωση και ισορροπία.
Άλλες εκδοχές, περιγράφουν Κινέζους στρατηγούς που χρησιμοποιούσαν πέτρες για να εξασκούν διάφορες στρατηγικές επίθεσης.
Το όνομα Γκο προέρχεται από την Ιαπωνία που είναι επίσης γνωστό σαν Ίγκο ή Ουίγκο (Igo – Wigo). Το κινέζικο όνομα Ουέι-Τσι μεταφράζεται σαν το “επιτραπέζιο παιχνίδι της περικύκλωσης” ή το “σκάκι της περικύκλωσης”. Στην Κορέα είναι γνωστό σαν Μπαντούκ (Baduk).
Το Γκο θεωρείτο το παιχνίδι των αριστοκρατών στην Κίνα.
Ήταν μια από τις 4 τέχνες (Γκο, Καλλιγραφία, Ζωγραφική και Guqin) που έπρεπε να γνωρίζει κάποιος για να θεωρηθεί μορφωμένος.
Τον 7ο αιώνα το Γκο έρχεται στη Ιαπωνία και στην αρχή του 13ου αιώνα εξαπλώνεται σε όλη τη χώρα.
Στις αρχές του 20ου αιώνα, ο τότε καλύτερος παίκτης στην Ιαπωνία, Χονίνμπο Σουσάι, ιδρύει την πρώτη ακαδημία για παίκτες του Γκο, γεγονός το οποίο επέτρεψε μεγάλη ανάπτυξη του επιπέδου παιξίματος.
Γύρω στο 2000, το Ιαπωνικό manga (κόμικ) Hikaru No Go έκανε διάσημο το παιχνίδι στην νεολαία όχι μόνο της Ιαπωνίας, αλλά και ανά τον κόσμο.
Οι κανόνες του Γκο είναι πολύ απλοί, αλλά η στρατηγική που ακολουθεί είναι περίπλοκη και θεωρείται ότι ξεπερνά σε βάθος άλλα παιχνίδια σαν το Σκάκι. Πρωταθλητές του Γκο δεν σταματούν να τελειοποιούν την στρατηγική τους.
Από παλιά σύγκριναν το Γκο με τον πόλεμο. Στρατηγικές από την κινέζικη Τέχνη του πολέμου, χρησιμοποιούνται μερικές φορές στο Γκο. Σαν τους πολέμους, το Γκο τελειώνει όταν οι παίκτες συμφωνούν ότι δεν υπάρχουν άλλες κινήσεις που να έχουν νόημα. Η τελική βαθμολογία αποτελείται από την περιοχή που ελέγχει ο κάθε παίκτης και τον αριθμό των πετρών που κατάφερε να φυλακίσει.
Μερικοί κανόνες του ενδεικτικά είναι:
- Δυο παίκτες, ο μαύρος και ο άσπρος, τοποθετούν εναλλάξ μια πέτρα στα σημεία που τέμνονται οι γραμμές ενός 19 επι 19 (τα μεγέθη 9 επί 9 και 13 επί 13 είναι εξίσου διαδεδομένα) πίνακα (γκόμπαν). Ο μαύρος παίζει πρώτος.
- Οι πέτρες πρέπει να έχουν ελευθερίες (άδεια σημεία γύρω τους) για να παραμείνουν στο γκόμπαν.
- Όταν μια πέτρα (ή μια ομάδα πετρών) περικυκλώνεται από αντίπαλες πέτρες, έτσι ώστε να μην έχει ελευθερίες,φυλακίζεται και αφαιρείται από το γκόμπαν.
- Εάν ένα σημείο είναι περικυκλωμένο ήδη από αντίπαλες πέτρες, τότε απαγορεύεται να παίξει κάποιος εκεί (κίνηση αυτοκτονίας).
- Η μόνη περίπτωση που επιτρέπεται η κίνηση αυτοκτονίας είναι η εξής: εάν με την συγκεκριμένη κίνηση μπορεί να αφαιρεθεί η τελευταία ελευθερία των αντίπαλων πετρών, τότε οι αντίπαλες πέτρες φυλακίζονται.
- Κανόνας Κο: μια πέτρα δεν μπορεί να τοποθετηθεί σε ένα σημείο, εάν η κίνηση επαναδημιουργεί την ίδια θέση που υπήρχε στο γκόμπαν μετά από την προηγούμενη κίνηση του ίδιου παίκτη.
Το γκο επιτρέπει και τα παιχνίδια με πλεονέκτημα. Αν ένας παίκτης είναι πιο δυνατός από τον αντίπαλο του, τότε παίρνει τα άσπρα, και δίνει στον μαύρο πλεονέκτημα ένα αριθμό πετρών στην αρχή του παιχνιδιού που καλύπτει τη διαφορά δύναμης.
(Πληροφορίες κυρίως από την Βικιπέντια)
