Η Ημέρα Αστεροειδών γιορτάζεται στις 30 Ιουνίου, στην επέτειο της μεγαλύτερης στην ιστορία πρόσκρουσης αστεροειδούς στη Γη, στην Τουνγκούσκα της Σιβηρίας, στις 30 Ιουνίου 1908.
Αν και επρόκειτο για έναν μικρομεσαίο αστεροειδή διαμέτρου περίπου 40 μέτρων, η έκρηξή του στην ατμόσφαιρα πάνω από το σιβηρικό δάσος ισοδυναμούσε με 100 τόνους ΤΝΤ και ισοπέδωσε μια τεράστια έκταση 800 τετραγωνικών μιλίων, όσο μια μεγάλη σύγχρονη πόλη.
Σκέφθηκα να αφιερώσω κι εγώ την ημέρα αυτή, σε μία ομάδα αστεροειδών που αγάπησα όσα λίγα σημεία της ψυχολογικής αστρολογίας και είναι πλέον συνυφασμένοι με την καρδιά μου. Δεν είναι πρώτη φορά που μιλώ για τους Κενταύρους, στους οποίους αφιέρωσα πολλά χρόνια μελέτης, στατιστικής και έγραψα βιβλία.
Ήταν το 1996 που ξεκίνησα την διερεύνηση του Χείρωνα, ενός πλανητοειδούς που έκλεινε σχεδόν δύο δεκαετίες από την ανακάλυψή του και στη σημειολογία του αντιλήφθηκα πολλές σημαντικές πτυχές του εσωτερικού μας κόσμου.
Το ερέθισμα τόσο δυνατό, που αποφάσισα να καταγράψω σε ένα βιβλίο τις πληροφορίες αυτές, και να προσπαθήσω να αναδείξω στο ελληνικό αναγνωστικό κοινό της αστρολογίας, ένα θέμα που ως τότε δεν είχε παρουσιαστεί στην ελληνική βιβλιογραφία. Έκτοτε, θεώρησα πως ό,τι είχα να δώσω πάνω στον Χείρωνα, το είχα δώσει.
Όμως η γνώση είναι ατέρμονη και οι μετέπειτα πληροφορίες, όχι μόνο για τον Χείρωνα, αλλά για όλη την συντροφιά των αστεροειδών της κατηγορίας του (των Κενταύρων), με έκαναν να θέλω να συγγράψω ένα δεύτερο βιβλίο και …ίσως ακολουθήσει και επόμενο…
Γιατί είναι σημαντικοί οι Κένταυροι; Είναι μακρινοί αστεροειδείς, με εκκεντρική τροχιά και κινούνται κατ’ εξοχήν τέμνοντας την τροχιά του Ουρανού, του Ποσειδώνα και του Πλούτωνα.
Όπως το λέει η λέξη, «κεντούν την αύρα μας», δημιουργώντας ευάλωτα σημεία στον ψυχισμό, από ξαφνικά γεγονότα που λειτουργούν σαν ηλεκτρική εκκένωση, παραπλανητικές και θολές εμπειρίες και μαγνητικές καταλυτικές καταστάσεις στη ζωή μας.
Είναι τα σημεία εκείνα που δεν θέλουμε να δούμε, φοβόμαστε να αντιμετωπίσουμε, προσπαθούμε να αγνοήσουμε… αλλά υπάρχουν, αιμορραγούν, υποσυνείδητα μας επηρεάζουν και λειτουργούμε ως θύματα ή θύτες.
Η εκκεντρική τους τροχιά, αναδεικνύει την μεταβλητότητα των συγκινήσεων που προκαλούν. Εκεί που νομίζουμε ότι κατανοήσαμε τις τραυματικές εμπειρίες, εκεί μας ξεφεύγουν και ξεγλιστρούν. Χρειάζεται δύναμη, σθένος, πείσμα, θέληση για αυτογνωσία και αυτοθεραπεία…
Μοιάζουν με τα σκοτεινά σημεία της ψυχής που ματώνουν, αλλά δεν τα βλέπουμε. Μπορούμε μέσα από αυτούς, να δούμε πού αιμορραγούμε και να θεραπεύσουμε τον πόνο, βρίσκοντας την λύτρωση που μας αξίζει!
Χρειάζεται η σωστή προσέγγιση του Χείρωνα (στο ατομικό μας ωροσκόπιο), του σοφού πνευματικού δασκάλου, ίσως του πρώτου μύστη που γνώρισε η ανθρωπότητα. Του θείου πλάσματος που αφιερώθηκε στην θεραπεία του ανθρώπινου γένους για να επουλώσει τις πληγές και να ανακουφίσει τον πόνο της ψυχής που ενσαρκώνεται.