Σάββατο 14 Δεκέμβρη και η Αφροδίτη σε αργή πλέον κίνηση συναντά το μεσοδιάστημα του Ήλιου με τον Ποσειδώνα…
Καθώς ο Ποσειδώνας είναι η ανώτερη οκτάβα της Αφροδίτης, η καλλιτεχνική έκφραση εκδηλώνεται πιο εύκολα αυτή την εποχή. Ρομαντικές στιγμές, πλατωνικοί έρωτες, επιθυμίες για αγάπη και τρυφερότητα, είναι βασικές μας ανάγκες.
Η ευαισθησία μας γίνεται πιο έντονη και η ψυχή αποζητά το “ιδανικό της ταίρι”.
Πόσο εύκολο όμως είναι να αγγίξει κάποιος το ιδανικό του;
Εδώ ξεκινά ο προβληματισμός και ίσως το πρόβλημα. Ιδανικό σημαίνει κάτι το άπιαστο και το πολύ ιδεατό… Αναζητώντας τον “ιδανικό σύντροφο, το ιδανικό ταίρι, τον ξεχωριστό άνθρωπο”, ίσως αναζητάμε μία ουτοπία. Η εικόνα που πλάθουμε είναι ψευδαίσθηση και καταλήγουμε να προσδοκούμε κάτι που είναι ασαφές, νεφελώδες και πλασματικό.
Η απομυθοποίηση κάποια στιγμή, θα δώσει τον χώρο της στην απογοήτευση και στην πίκρα. Κάποιες φορές, ακολουθεί την απομυθοποίηση συνοδεύεται από παραίτηση.
Κι όλα αυτά για ποιο λόγο;
Επί της ουσίας για μία όμορφη ιστορία, τυλιγμένη σε χρυσόσκονη, που εμείς δημιουργήσαμε και εναποθέσαμε στους ώμους κάποιου άλλου. Εκείνου που θεωρήσαμε ως ιδανικό, ή εκείνου που περιμένουμε πως θα έρθει και θα μοιάζει του ονείρου μας. Αυταπάτη και ψευδαίσθηση που μπορεί να ομορφαίνει για λίγο την καθημερινότητά μας, αλλά δεν φέρνει αποτέλεσμα και ουσία στην πράξη.
Τι μας προσφέρει η μέρα αυτή;
Την δυνατότητα της καλλιτεχνικής έκφρασης, σε ό,τι έχουμε ταλέντο.
Την αγάπη ως όραμα και ιδανικό, με ανιδιοτέλεια.
Την ρομαντική πινελιά στην σχέση μας.
Την ευγένεια σαν προτέρημα ψυχής.
Την έκφραση του “παιδιού” μέσα μας.
Την ζεστασιά απέναντι σε όσους την έχουν ανάγκη.
Την τρυφερότητα προς κάθε πλάσμα της Δημιουργίας.
