Μάτση Χατζηλαζάρου
Σε περιβάλλω με μια μεγάλη
αναμονή.
Σε περιέχω όπως τ’ αραχωβίτικο
κιούπι το λάδι.
Σε ανασαίνω όπως ο θερμαστής
τού καραβιού ρουφάει
μες στα πλεμόνια του το δειλινό
το μπάτη.
Σ’ αγρικώ με την ίδια διάθεση
που ο Ερυθρόδερμος
κολλάει το αυτί του χάμω,
για ν’ ακούσει τον
καλπασμό τού αλόγου.