Άλλη μια Παγκόσμια Ημέρα ήρθε και παρήλθε και υγειά δεν είδαμε.
Μιλάω για την 31η του Μάη, Παγκόσμια Ημέρα Κατά του Καπνίσματος.
Σκοπός, λέει, της Παγκόσμιας Ημέρας κατά του καπνίσματος, είναι «να ενθαρρύνει την 24ωρη αποχή από το κάπνισμα σε όλη την υφήλιο». [http://en.wikipedia.org/wiki/World_No_Tobacco_Day]
Στην υφήλιο δεν ξέρω τι έγινε, αλλά στην Ελλάδα είμαι σίγουρη ότι το μήνυμα πέρασε στα ψιλά.
Είχαμε πιο σοβαρά θέματα ν’ ασχοληθούμε.
Ενδεικτικά, μας βασάνισαν σοβαρά ερωτήματα όπως: πόσο μυθικός ήταν ο Χορός του Ζαλόγγου; Ήταν γενοκτονία ο μαζικός χαμός των Ποντίων; έχουμε Παιδεία, Υγεία και ανεξάρτητη Κυβέρνηση; Τι κάνει νιάου-νιάου στα κεραμίδια; κ.ο.κ.
Αλλά κυρίως πέρασε στα ψιλά, γιατί μας αρέσει το τσιγάρο, βρε αδερφέ!
Όχου, μας τα ‘πρηξες πάλι.
Γουστάρουμε να καπνίζουμε παντού και πάντα με μεράκι.
Λεφτά για ψωμί μπορεί να μην έχουμε, αλλά για ένα (και δύο) πακέτο τσιγάρα υπάρχουν πάντα -κι ας είναι πολλαπλάσιο το κόστος.
Λεφτά για νοσηλεία σε νοσοκομεία της προκοπής μπορεί επίσης να μην έχουμε, αλλά τα έχουμε για ένα τσιγαράκι, στην ανάγκη στριφτό, έτσι να μας πουν και μάγκες ή cool.
Μπορεί να είμαστε αριστεροί ή ακόμα και κομμουνιστές, αλλά θα στηρίξουμε πάση θυσία τις βιομηχανίες καπνών με καθημερινές αγορές των προϊόντων τους.
Τι προλεταριάτα και παπαριές. Εμείς θα λέμε Α και θα κάνουμε Ω.
Όλα για την απόλαυση του καπνίζειν.
Γιατί το καπνίζειν εστί φιλοσοφείν στη σύγχρονη Ελλάδα.
Χωρίς τσιγαράκι στο χέρι κρατημένο επιδεικτικά κοντά στη μάπα, ασορτί με υφάκι, δεν παίζει.
Αξία σταθερή.
Ακόμα και σηκωτούς να μας πάρουν, σε φορείο με καρδιακό επεισόδιο σφαίρα για τα επείγοντα, με το σόι από πίσω να ωρύεται τον επικείμενο θάνατό μας, εμείς το τσιγαράκι στο στόμα.
Η Μέρκελ μπορεί να μας έχει βάλει τα δύο πόδια σε ένα παπούτσι, αλλά ο φασισμός του αντικαπνίζειν δεν θα περάσει.
Εμείς γιορτάσαμε την Παγκόσμια Ημέρα Κατά του Καπνίσματος με αυξημένα αναπνευστικά και καρδιακά επεισόδια και αύξηση του κατά κεφαλήν καπνίσματος. Αμέ!
Για να μη μας λένε και μαλάκες όμως, κρύψαμε τα τασάκια.
Εμείς, αδερφέ μου, τηρούμε το νόμο!
Είναι απλά μια ασήμαντη λεπτομερειούλα, ότι ναι μεν απαγορεύτηκαν τα τασάκια, επιτράπηκε δε, με κοινή συναίνεση όλων (πλην των μη-καπνιζόντων προφανώς) το κάπνισμα στους εσωτερικούς χώρους.
Έτσι, σε όλα τα καταστήματα -συμπεριλαμβανομένων των εστιατορίων, cafe, μπαρ, κ.ο.κ.- τασάκι δεν θα βρεις, αλλά το τσιγαράκι θα το κάνεις με τις ευλογίες του προσωπικού, αρκεί να το συνοδεύσεις με το κλασικό πάτημα της γόπας με το παπούτσι στο πάτωμα.
Εκεί καταλήγει το κατά τους τύπους νόμιμο τσιγαράκι, μαζί με τη ροχάλα βεβαίως.
Και άσ’ τους άλλους να ντουμανιάζονται. Δικό σου πρόβλημα;
Είναι πρόβλημά σου το παιδάκι που ανυποψίαστο καπνίζει παθητικά τον καπνό σου καθισμένο στο καροτσάκι δίπλα στους αδαείς γονείς του (που επίσης καπνίζουν);
Είναι πρόβλημά σου ο γεράκος με το άσθμα και τη βαλβίδα στην καρδιά που κάθεται παραπέρα;
Ή η έγκυος με την κοιλιά τούμπανο στο διπλανό τραπέζι;
Δικό τους πρόβλημα.
Αν δε θέλουν να καπνίζουν τα ντουμανιασμένα χνώτα σου, ας πάνε αλλού. Όχου!
Με την ίδια αξιέπαινη νοοτροπία ο οδηγός του Δημοτικού λεωφορείου καπνίζει εντός του λεωφορείου μπροστά στα (έκπληκτα) μάτια μας.
Για τόλμα να του πεις κουβέντα, μπορεί ο νταής να σε βγάλει κι εκτός λεωφορείου, προκειμένου να ασκήσει το δικαίωμα του καπνίζειν εις βάρος σου.
Κάτσε, δικαίωμά μου δεν είναι να καπνίζω όπου και όποτε γουστάρω; Τι ελευθερία έχουμε τέλος πάντων!
«Όταν θέλω να καπνίσω, δεν με σταματά τίποτα».
Τάδε έφη ο πατήρ μου, ο μυαλωμένος, σε ηλικία 74 ετών.
Ένα χρόνο αφού ξεστόμισε την περίφημη αυτήν κοτσάνα τον τρέχαμε στα νοσοκομεία με πνευμονική εμβολή.
Τσιγάρο δεν ξαναέβαλε στο στόμα του από τότε κι ας κάπνιζε από δύο πακέτα και πάνω, όλη του τη ζωή (ακόμα και τώρα θα σου πει περήφανα ότι το άρχισε όταν ήταν 13).
Τώρα πλέον ξέρει ότι το επόμενο τσιγάρο του, θα του κοστίσει πολύ ακριβότερα.
Ναι, είναι εξάρτηση, το καταλαβαίνω.
Αλλά όσο δικαίωμα έχεις εσύ στις εξαρτήσεις σου, άλλο τόσο δικαίωμα έχουμε κι εμείς οι υπόλοιποι στην υγεία.
Ο παθητικός καπνιστής εκτίθεται σε όλους σχεδόν τους κινδύνους υγείας που αντιμετωπίζει ο ενεργητικός καπνιστής.
Κι εντάξει, αν το έχεις διαλέξει να πας από αργό καρκίνο των πνευμόνων, πάω πάσο.
Εγώ όμως τι σου φταίω, που όχι μόνο δεν θέλω να πάω από καρκίνο, αλλά επίσης δε γουστάρω καν να βγαίνω έξω για έναν καφέ και να γυρίζω σπίτι μου μες τη μπόχα από τα δικά σου βρωμοτσίγαρα, ντουμανιασμένε ξένε της διπλανής καρέκλας;
Ο αέρας που καπνίζουμε δεν μπαίνει σε κουτάκια, από δω ως εκεί ο καπνός σου, από δω ως εκεί οξυγόνο.
Όταν καπνίζεις, το μολύνεις τον αέρα και επιβαρύνεις τους πάντες σε ακτίνα αρκετών μέτρων γύρω σου.
Γι’ αυτό, σε παρακαλώ, έχε το υπόψη σου την επόμενη φορά που θα καπνίσεις δίπλα μου, χωρίς να με ρωτήσεις αν είναι ΟΚ, απλά γιατί στο μυαλό σου έχεις τη δικαιολογία του «ανοιχτού χώρου».
Με την ίδια «λογική», γνωστό cafe που σερβίρει και χορτοφαγικό μενού στο κέντρο της Αθήνας ανακοίνωσε ότι αυτοί, λέει, τηρούν τον αντικαπνιστικό νόμο γιατί, λέει, απαγόρευσαν το κάπνισμα στον πάνω όροφο.
Κι ας γίνεται της Πόπης στο ισόγειο, τον πρώτο και τον ημιώροφο.
Και σας ρωτώ: πηγαίνω μετά εγώ εκεί μέσα να κάνω γιόγκα ή να πιω κοκτέιλ καρπούζι, όταν ο καπνός βγαίνει μονίμως από τα αυτιά των συνδαιτυμόνων και απ’ τους πολυελαίους του πάνω ορόφου;
Αμ, δε!
Τέλος, να θυμίσω το αυτονόητο: η λίστα των επιπτώσεων του καπνίσματος στα διάφορα όργανα του σώματος είναι μακριά και ανανεώνεται συνεχώς.
Ενδεικτικά, το Εθνικό κανάλι Υγείας της Αυστραλιανής Βικτώριας δηλώνει ότι πέραν της νικοτίνης το κάπνισμα εκθέτει τον καπνιστή σε 7000 άλλες χημικές ουσίες εκ των οποίων τουλάχιστον 60 είναι αποδεδειγμένα καρκινογόνες! [http://www.betterhealth.vic.gov.au/bhcv2/bhcarticles.nsf/pages/Smoking_effects_on_your_body]
Πόσο μαγκιά είναι τελικά το να καπνίζεις;
ΥΣ1.
Δείτε πόσο καπνίζουμε οι Έλληνες συγκριτικά με άλλες χώρες του κόσμου, με μια ματιά στον παγκόσμιο χάρτη (με την Ελλάδα στο κόκκινο) σε περσινό άρθρο της Ουάσιγκτον Ποστ. [http://www.washingtonpost.com/blogs/worldviews/wp/2012/10/19/who-smokes-most-a-surprising-map-of-smoking-rates-by-country/]
ΥΣ2.
Το παρόν επαναδημοσιεύεται στην μνήμη του πατέρα μου που έφυγε τελικά οριστικά την Τρίτη 7 Γενάρη 2014 από μαζική πνευμονική εμβολή. Δεν είχε κανένα άλλο πρόβλημα υγείας πλην των “καπνισμένων” πνευμόνων.
