Πόσες εικόνες είναι απαραίτητες στους ανθρώπους της λευκής φυλής για να αποκτήσουν εθνικό φρόνημα! Το διάβασμα και τα θεάματα αποτελούν για τους μη καλλιεργημένους ανθρώπους πηγή φανταστικών βίων. Τίποτα δεν είναι πια υστερόβουλο από την επιθυμία για γνώση. Η Δύση, που αγνοεί το όπιο, γνωρίζει καλά τον τύπο. Ετούτη η μάχη ανάμεσα σε φιλοδοξίες μιας μέρας, που γνώρισαν τη νίκη ή την ήττα, και που αποκαλείται εφημερίδα, τι κόσμο θέτει σε κίνηση για τα μάτια εκείνων που το βλέμμα τους είναι άδειο!
Εδώ βρίσκεται η αιτία που κάνει τις υπάρξεις των ανθρώπων της φυλής μας να είναι φυλακισμένες. Τίποτα δεν αντηχεί μέσα τους με τον τρόπο που προβλέπουμε. Αναλογιστείτε, αγαπητέ μου φίλε, πως στα μέρη μας δεν υπάρχει άνθρωπος ο οποίος να μη θεωρεί ότι έχει κατακτήσει την Ευρώπη. Πόσες δυνατότητες του δίνει αυτό για να περιφρονεί τους άλλους… Θέλετε να δείτε τι σημαίνει ευτράπελο; Τότε πηγαίνετε στον κινηματογράφο. Η δράση του, που περιβάλλεται από σιωπή, καθώς και οι γρήγοροι ρυθμοί του είναι ό,τι καταλληλότερο για να θέσει τη φαντασία μας σε λειτουργία.
Κοιτάξτε τους ανθρώπους που βγαίνουν από τις αίθουσες, μόλις τελειώσει το θέαμα: πίσω από τις χειρονομίες τους θα ανακαλύψετε τις χειρονομίες των ηρώων που μόλις πριν από λίγο παρακολουθούσαν. Πόσο ηρωικά διασχίζουν τις λεωφόρους! Μέσα στο πνεύμα των Ευρωπαίων, αγαπητέ μου φίλε, κρύβονται άγραφοι δίσκοι φωνογράφου. Και κάποιες κινήσεις, που επηρεάζουν έντονα την αντίληψή μας, καταγράφονται εκεί. Αρκεί κάποια επιθυμία μας ή η ραθυμία μας να το παροτρύνει και τότε το ζώο που κρύβουμε μέσα μας αρχίζει το κωμικο-ηρωικό του τραγούδι. Μετά βίας το καλλιεργημένο μας πνεύμα θα το ομορφύνει και θα μας δώσει μερικές φορές την ευχαρίστηση να μας στοιχειώσουν φαντάσματα από διαλεχτές ερωμένες…
Τι αλλόκοτο θέαμα: η παραφροσύνη να παρατηρεί τον ίδιο της τον εαυτό.
.
Andre Malraux – Ο πειρασμός της Δύσης