(Αν ξέρετε το εξαιρετικό πρώτο βιβλίο της Βούλας Μάστορη με τον ίδιο τίτλο, διαβάστε εδώ αποσπάσματα, “Η γιορτή του Αλέξη” και “ο Αλέξης μαθαίνει να κολυμπά“.)
Μη μισείτε τον Αλέξη Τσίπρα. Ψάξτε μέσα σας πόσο του μοιάζετε.
- Μιλάτε πολύ αντί να κάνετε κάτι;
- Διαλύετε σχέσεις;
- Γκρεμίζετε εμπιστοσύνη χωρίς να το πολυσκεφτείτε;
- Αρνείστε συνεργασίες όταν προκύπτουν;
Αντί να πανηγυρίζει τη νίκη που αναμένει την Κυριακή η ΝΔ θα έπρεπε να τα σκέφτεται όλα αυτά. Γιατί ως αντιπολίτευση ήταν αόρατη. Είναι τώρα σε δυνατή θέση απλά επειδή – κλασσικά δικομματικά – περίμενε τη σειρά της. Και αυτό είναι πρόβλημα.
Όταν πρωτοβγήκε ο ΣΥΡΙΖΑ μερικοί είχαν ελπίδες ότι θα κάνει κάτι καινούργιο, κάτι φρέσκο, κάτι ενδιαφέρον. Μερικοί βλέπαμε εξ αρχής τη μνημειώδη ανικανότητά τους και δεν είχαμε. Η ΝΔ στρουθοκαμήλιζε απλά αποφεύγοντας όπου μπορούσε το πολιτικό κόστος. Καταλαβαίνω ότι είναι δύσκολο να απαντήσεις σε μια κυβέρνηση τόσο αλλοπρόσαλλη και ανίκανη. Τι να πεις σε έναν πρωθυπουργό που δεν ξέρει πράγματα που θα έπρεπε να είχε μάθει στο δημοτικό από Γεωγραφία και ούτε καν πως να σταθεί αξιοπρεπώς από διπλωματία;
Αλλά αυτή είναι η δουλειά της αντιπολίτευσης. Να βοηθάει, όχι να κρύβεται. Η ΝΔ δεν βοήθησε πουθενά και καθόλου την χώρα μας όλα αυτά τα χρόνια της εγκληματικής ανικανότητας του ΣΥΡΙΖΑ. Καθόταν και έτριβε τα χέρια της όταν ο Μπαρουφάκης σόλαρε. Αντικειμενικά σοβαρά ελαφρυντικό το γεγονός ότι οι βλακείες που έγιναν, ειδικά στην αρχή, δεν έμοιαζαν με οτιδήποτε θα μπορούσαμε να φανταστούμε άνθρωποι με IQ άνω του 40. Αλλά η ΝΔ καθόταν και κοιτούσε χωρίς να κάνει το παραμικρό. Σα να σπάει πράγματα ένα δίχρονο στον παιδικό σταθμό και απλά να περιμένει η νηπιαγωγός πότε θα τελειώσει για να στείλει λίστα των ζημιών στους γονείς να τους χρεώσει.
Δεν πάει έτσι. Αν ζήσαμε μια μίνι Χούντα της Αριστεράς με τον αυταρχικό τρόπο που περνούσαν ότι ήθελαν στη Βουλή αυτά τα χρόνια, φταίει και η ΝΔ. Πιο ακραίο, αλλά καλό παράδειγμα βέβαια η συμφωνία των Πρεσπών. Τελείως υποκριτικά και πολιτικάντικα η ΝΔ προσπάθησε να την εκμεταλλευτεί πολιτικά ενώ όλοι ξέρουμε ότι δεν είχε αντιπρόταση. Άφησε να γίνει, να πέσουν οι υπογραφές και μετά βγήκε σαν κακομαθημένο παιδί να γκρινιάξει για λεπτομέρειες που θα μπορούσαν να είχαν γίνει αλλιώς.
Αν βγει λοιπόν κυβέρνηση τώρα η ΝΔ φίλοι μου, μην μου πείτε για περίοδο χάριτος ή “θα δούμε” ή “άσε τους να προσπαθήσουν πρώτα”. Αυτό δεν είναι οργανωμένο κράτος, αυτό είναι λοταρία αν το κάνουμε έτσι. Ακόμα κι αν είχα εμπιστοσύνη στον Κυριάκο Μητσοτάκη (που δεν έχω), ακόμα κι αν είχε γύρω του καλή ομάδα συμβούλων (που δεν έχει), ακόμα κι αν ήταν ένα φρέσκο και οργανωμένο κόμμα η ΝΔ (που δεν είναι, γεμάτη παλιά στελέχη και διαπλοκή παλαιοπολιτική παραμένει), ακόμα κι αν είχε εσωτερικούς μηχανισμούς δημοκρατικούς και πολυφωνία πραγματική, πάλι δεν θα έπρεπε να “την αφήσουμε ήσυχη να δουλέψει”. Δεν είναι αυτό δημοκρατία.
Ελπίζω ο ΣΥΡΙΖΑ να είναι καλύτερη αντιπολίτευση από τη ΝΔ. Χλωμό. Μάλλον όχι μόνο δεν θα βοηθάει αλλά θα προκαλεί και προβλήματα. Να’ναι και ο Μπαρουφάκης στη Βουλή και καμιά Ζωή Κω/λου και οι ελπίδες μου για αυτές τις εκλογές εξανεμίζονται. Όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα, αν δεν μάθουμε να συνεργαζόμαστε, αυτή η χώρα δεν θα πάει μπροστά.