Το σχέδιό μου ήταν ιδιοφυές. Η κατάσταση με τους σκύλους στη γειτονιά δεν πάει άλλο. Πας για βόλτα και σου την πέφτουν τρεις. Δεν μπορούμε να βγούμε από το σπίτι μας πια. Κάτι πρέπει να γίνει.
Βέβαια με τους νέους νόμους απαγορεύονται ρητώς οι φόλες. Η φόλα, αν και απαίσια, είχε μια ενσωματωμένη δικαιοσύνη. Γιατί αν ο σκύλος σου είναι στο λουρί και τον ελέγχεις, δεν θα φάει τίποτα περίεργο. Αν σου ξέφυγε αρκετά να βρει την φόλα, μάλλον μπορεί και να σου ξεφύγει για να φάει την φάτσα από εκείνο το τρίχρονο που δεν συμπαθεί. Αλλά απαγορεύονται. Όπως απαγορεύεται να απειλείς καν τον εκνευριστικό σκύλο του γείτονα που γαυγίζει μέρα νύχτα εκεί που τον έχει δεμένο όλη μέρα.
Χρειαζόμουν ένα σχέδιο πλήρες, ύπουλο και αποτελεσματικό. Είδα δώδεκα ταινίες τρόμου για ιδέες. Έφαγα τρεις πίτσες και ήπια διάφορα μήπως δω οράματα. Διάβασα εφημερίδες σε εκείνο το μηχάνημα με τα microfilm που περνάνε τα άρθρα πολύ γρήγορα και απορείς πως διάολο βρίσκει ο ντετέκτιβ οτιδήποτε. Τελικά μου έδωσε την ιδέα ο Βαρουφάκης. “Ο Τσίπρας ήταν αντιμέτωπος με ένα πολύ δύσκολο δίλημμα. Να αυτοκτονήσει ή να εκτελεστεί»
Αυτό είναι! Θα το έκανα να φαίνεται σαν αυτοκτονία. Αποφάσισα να αρχίσω με το αδέσποτο που συχνάζει κοντά στο σχολείο. Μόνο από καταστάσεις που ξέρω από πρώτο χέρι, έχει δαγκώσει ως τώρα τρεις ανθρώπους και τη σκυλίτσα μου. Έπρεπε να είμαι όμως πολύ προσεκτικός, να το στήσω σωστά.
——————————————(δυο εβδομάδες αργότερα)——————————————
Δεν είναι εύκολο. Κάθε μέρα περνάω και προσπαθώ να τον επηρεάσω. Σήμερα του εξηγούσα πάλι το αδιέξοδο με την δανειακή σύμβαση. Άφησα στο χώμα το νούμερο με τους τόκους που πληρώσαμε πέρυσι. Το μύρισε. Λένε έτσι αντιλαμβάνονται οι σκύλοι τα πράγματα καλύτερα. Ελπίζω όλη μέρα να το βλέπει μέχρι να μην αντέχει άλλο. “Δεν είναι μόνο οι τόκοι”, θα ακούει την φωνή μου στο κεφάλι του, “είναι και το αρχικό κεφάλαιο,ο,ο,ο….” (Έχει και ηχώ, έτσι δουλεύει στην ύπνωση νομίζω.)
——————————————-(δυο μήνες αργότερα)————————————————-
Αποφάσισα ότι μόνο με επιχειρήματα δεν γινόταν κάτι. Οπότε άρχισα και τροποποίηση συμπεριφοράς με ένα ύπουλο τέχνασμα. Στην αρχή του πήγαινα φοβερές μπριζόλες και άλλα καλούδια. Αλλά σιγά σιγά έριχνα την ποιότητα του φαγητού. Σκέτη χοιρινή. Μπιφτέκι που μου κάηκε λίγο στην μια μεριά. Παϊδάκια χθεσινά. Κανείς δεν τα τρώει αυτά! Η ιδέα είναι ότι σιγά σιγά, από καλομαθημένος, θα δυσκολευτεί να συνηθίσει τα χειρότερα φαγητά. Θα νιώσει την απογοήτευση. Δεν θα μπορεί να ξυπνήσει το πρωί από την στεναχώρια του.
——————————————-(έξι μήνες αργότερα)————————————————–
Ήταν πολύ μπελάς να πηγαίνω στο σχολείο για την εκπαίδευση του σκύλου, οπότε τον έφερα στο σπίτι. Αρχίζω ίδιο σύστημα με το φαγητό, έτσι σταδιακά. Θα τον έχω στο αρχικά στο κρεβάτι μου. Μετά σιγά σιγά…
