Κοινωνικά δυσβάσταχτη και πολιτικά μη διαχειρίσιμη η συμφωνία
Με τη συμφωνία να αποτελεί πλέον αδιαμφισβήτητα θρυαλλίδα ευρύτατων πολιτικών εξελίξεων, ενώ ενισχύονται πλέον οι πιθανότητες κοινωνικών εκρήξεων η χώρα οδηγείται αναπόφευκτα σε περιδίνηση με άγνωστες συνέπειες. Η δυναμική που αναπτύσσουν οι πολιτικές εξελίξεις είναι απρόβλεπτη καθώς η κοινωνία ξεπερνώντας το σοκ της αποφυγής εξόδου από το ευρώ θα οδηγηθεί στο άλλο άκρο.
Παρά τις εγγυήσεις του πρωθυπουργού για την αποκατάσταση του αισθήματος κοινωνικής δικαιοσύνης, σε αυτή τη φάση θεωρείται εξαιρετικά δύσκολη η πολιτική διαχείριση του πακέτου. Υπ’ αυτό το πρίσμα οι αντιδράσεις σε όλες τις κοινοβουλευτικές ομάδες αναμένονται έντονες, ενώ βέβαιη θεωρείται και η δημιουργία νέων σχηματισμών σε ολόκληρο το φάσμα.
Δρομολογημένη και επιβεβλημένη είναι εκ των καταστάσεων η αλλαγή το κυβερνητικού μείγματος και η αναδιάταξη των κοινοβουλευτικών ισορροπιών η οποία θα υλοποιηθεί πλέον αμέσως μετά την ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων στις Βρυξέλλες. Μόλις περάσει η μεγάλη καταιγίδα στις Βρυξέλλες, ο πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας σχεδιάζει ανασχηματισμό υπό το πλαίσιο του σχηματισμού μιας κυβέρνησης ικανής να εφαρμόσει τη συμφωνία απολαμβάνοντας ευρεία κοινοβουλευτική στήριξη και με ικανά κοινωνικά ερείσματα.
Σε αυτό το πλαίσιο, ο Αλέξης Τσίπρας αναμένεται να προχωρήσει άμεσα σε ανασχηματισμό της κυβέρνησης με την εισδοχή τουλάχιστον άμεσα ενός κυβερνητικού εταίρου και ενός ακόμα έμμεσα, ώστε να διευρυνθεί η κοινοβουλευτική στήριξη προς την κυβέρνηση. Στο τραπέζι παραμένει και το ενδεχόμενο δημιουργίας οικουμενικής κυβέρνησης υπό τον Αλέξη Τσίπρα αν οι διαφοροποιήσεις βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ ξεπεράσουν τους 40 βουλευτές.
Ετσι, πολιτικά ο Αλέξης Τσίπρας αυτό που κέρδισε με το Δημοψήφισμα ήταν η παραμονή του στον πρωθυπουργικό θώκο. Μετά όμως από τις διαρροές στη Βουλή και τη διάθεση όλων των μελών της Αριστερής Πλατφόρμας να μη στηρίξουν εφαρμοστικούς νόμους με νέα μέτρα, η αλλαγή του κοινοβουλευτικού μείγματος που στηρίζει την κυβέρνηση χαρακτηρίζεται επιβεβλημένη.
Ο ανασχηματισμός:
Η λογική οικοδόμησης του νέου κυβερνητικού σχήματος είναι σαφώς διαφορετική από του προηγούμενου καθώς μέσα θα πρέπει να χωρέσει ένας –τουλάχιστον- ακόμα κυβερνητικός εταίρος, θα πρέπει να έχει πιο τεχνοκρατική χροιά για να καλύψει τις απαιτήσεις των εταίρων και να δίνει έμφαση στην αποτελεσματικότητα, την υλοποίηση και να έχει λιγότερες ιδεολογικές αναφορές.
Αν και άπαντες επικεντρώνονται στην αντικατάσταση των κκ Λαφαζάνη και Στρατούλη στους άμεσους σχεδιασμούς, ώστε να χωρέσει και άλλος ένας τουλάχιστον κυβερνητικός εταίρος, είναι η απομάκρυνση του Θοδωρή Δρίτσα, ο οποίος αντιτίθεται στην προαποφασισθείσα ιδιωτικοποίηση του ΟΛΠ.
Παράλληλα αλλαγές θα υπάρξουν και στο οικονομικό επιτελείο καθώς και στη δομή της κυβέρνησης με στόχο την ενίσχυση τεχνοκρατών και την επιτάχυνση του μεταρρυθμιστικού έργου και εύρυθμης λειτουργίας του κυβερνητικού μηχανισμού.
Σε αυτό το πλαίσιο αναμένεται η αναβάθμιση του αντιπροέδρου της κυβέρνησης Γιάννη Δραγασάκη με την ανάληψη νέων αρμοδιοτήτων και την εδραίωση του ανενεργού Κυβερνητικού Συμβουλίου Οικονομικής Πολιτικής (ΚΥΣΟΠ), το οποίος από γενικό γραμματέα θα διαθέτει και task force ενός ανθρώπου από κάθε υπουργείο με υπεραρμοδιότητες ώστε να διευθετούνται με κεντρική ευθύνη σχεδιασμοί και υλοποιήσεις υψηλής σημασίας και διυπουργικής συνεργασίας.
Εκτός του κυβερνητικού σχήματος αναμένεται να βρεθεί και ο υπουργός Δικαιοσύνης, Νίκος Παρασκευόπουλος, ο οποίος είχε στο παρελθόν αναφερθεί σε κατασχέσεις γερμανικής ιδιοκτησίας στην Ελλάδα, αναφέροντας ως παράδειγμα το Ινστιτούτο Γκαίτε.
Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες, υπ’ ατμόν βρίσκεται και ο υπουργός παιδείας, Αριστείδης Μπαλτάς, ενώ φαίνεται ότι διασώζεται ο υπουργός Υγείας, Παναγιώτης Κουρουμπλής.
Βέβαιη θεωρείται η αντικατάσταση ενός εκ των Γιώργου Κατρούγκαλου, Γιάννη Πανούση και Μαρίας Κόλλια Τσαρουχά.
Το πολιτικό σκηνικό:
Μετά την αναδιάταξη του κυβερνητικού σκηνικού σε διαδικασία εκ βάθρων ανακατατάξεων μπαίνει ολόκληρο το πολιτικό σκηνικό, οι οποίες θα έχουν διάρκεια θα πυροδοτήσουν αλυσιδωτές αντιδράσεις.
Με το πολιτικό σκηνικό να αποτελεί πλέον κινούμενη άμμο η πιθανότητα πρόωρων εκλογών μετά την αποκατάσταση της λειτουργίας του συστήματος και τη διασφάλιση των χρημάτων για την αποπληρωμή των υποχρεώσεων της χώρας.
Σε αυτό το πλαίσιο αναμένεται διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ, ενίσχυση του ΚΚΕ, ανασύνθεση του χώρου του κέντρου με τη δημιουργία νέου ενωτικού σχήματος με τη συμμετοχή και του Γιώργου Παπανδρέου.
Αντιστοίχως οι διαδικασίες εντείνονται και στον χώρο της κεντροδεξιάς, όπου επισπεύδεται η εκλογή νέου προέδρου στη Νέα Δημοκρατία, το πρόσωπο του οποίου θα συμματοδοτήσει την πορεία που θα κινηθεί η παράταξη.
Αν εκλεγεί προσωπικότητα όπως ο Μάκης Βορίδης τότε δεν αποκλείεται η δημιουργία και νέου φορέα στην κεντροδεξιά, στον οποίο θα συμμετάσχουν ακόμα κασι εν ενεργεία βουλευτές, πολυδιασπώντας το κοινοβούλιο.
Κοινωνικές εκρήξεις:
Άρωμα κοινωνικής αναταραχής στην Ελλάδα φέρνει η νέα επώδυνη συμφωνία που πέτυχε ο Αλέξης Τσίπρας με τους εταίρους καθώς επιβάλλεται ένα ιδιαίτερα σκληρό και πολιτικά μη διαχειρίσιμο πακέτο στον Αλέξη Τσίπρα. Αν και εξυπηρετεί το στόχο της βίαιης και εκ βάθρων αναδιάταξης πολιτικών, κοινοβουλευτικών και κυβερνητικών ισορροπιών και σχημάτων, εν τούτοις είναι πλέον εμφανές ότι θα οδηγήσει σε κοινωνικές εκτήξεις.
Αν και το πακέτο μπορεί να διαμορφωθεί ώστε να είναι πολιτικά αφομοιώσιμο και κοινωνικά ανεκτό, οι εταίροι και οι θεσμοί επιμένουν στην αναμόρφωση του κυβερνητικού σχήματος ως κυβέρνηση εθνικής ενότητας η τεχνοκρατών, παρέχοντας έτσι τα απαιτούμενα εχέγγυα για την υλοποίηση ενός νέου μεταρρυθμιστικού πακέτου.
Η εξάπλωση της κρίσης στα Βαλκάνια, τη Νότια Ευρώπη και η μετεξέλιξή της με χαρακτηριστικά κοινωνικής αναταραχής θεωρείται βέβαιο ότι θα οδηγήσει σε άνοδο του αντιευρωπαϊσμού πρώτα μέσα στη Γερμανία, ενισχύοντας τα ακροδεξιά κόμματα, εν συνεχεία στη Γαλλία. Ενώ και στην Ισπανία θα ανακοπεί η δυναμική των Podemos αλλά θα επανακάμψουν τα εθνικιστικά αποσχιστικά κόμματα δημιουργώντας μεγαλύτερα προβλήματα από αυτά που ενδεχομένως θα λύσει μια τόσο σκληρή πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά συμφωνία.
Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και η κριτική του Der Spiegel το οποίο χαρακτηρίζει την πρόταση του Eurogroup κατάλογο με φρικαλεότητες προς την Ελλάδα.
Στην πραγματικότητα ο Αλέξης Τσίπρας καλείται να αντιμετωπίσει μεθοδεύσεις του εγχώριου επιχειρηματικού και πολιτικού κατεστημένου, το οποίο όμως δεν κατάφερε να πείσει για τη δυνατότητά του να διαχειριστεί την κατάσταση παρά μόνο για την αδυναμία της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ να το πράξει.