Ξεχάστε τους πολιτικούς. Οι πολιτικοί τοποθετήθηκαν εκεί για να σας δώσουν την εντύπωση ότι έχετε ελευθερία επιλογής. Δεν έχετε. Δεν έχετε καμία επιλογή. Εχετε αφεντικά. Είσαστε ιδιοκτησία τους. Κατέχουν τα πάντα. Κατέχουν το σημαντικότερο κομμάτι της γης. Κατέχουν και ελέγχουν εταιρίες. Εδώ και καιρό έχουν εξαγοράσει τα νομοθετικά, εκτελεστικά σώματα, τα υπουργεία, τα δημαρχεία. Eχουν τους δικαστές στο τσεπάκι τους και έχουν στην ιδιοκτησία τους μεγάλες εταιρίες ΜΜΕ ώστε να ελέγχουν τις ειδήσεις και τις πληροφορίες τις οποίες επιτρέπουν να ακούς. Σας έχουν πιάσει από τα αρχίδια. Ξοδεύουν εκατομμύρια κάθε χρόνο στα παρασκήνια. Ετσι παίρνουν ό,τι θέλουν.
Λοιπόν, ξέρουμε τι αποζητούν. Επιδιώκουν να αποκτήσουν περισσότερα για τους εαυτούς τους και λιγότερα για όλους τους άλλους αλλά θα σας πω και τι δεν επιθυμούν. Δεν θέλουν ένα σύνολο καλά εκπαιδευμένων πολιτών με κριτική σκέψη. Κάτι τέτοιο τους απωθεί πλήρως. Κάτι τέτοιο δεν τους εξυπηρετεί. Είναι αντίθετο προς τα συμφέροντα τους. Ετσι. Δεν θέλουν έξυπνους ανθρώπους που θα καθίσουν στο τραπέζι της κουζίνας τους και να συνειδητοποιήσουν πόσο τους γάμησε τη ζωή αυτό στο σύστημα το οποίο τους πέταξε στη θάλασσα 30 χρόνια πριν. Δεν επιδιώκουν κάτι τέτοιο.
Ξέρετε τι λαχταρούν; Επιθυμούν πειθήνιους εργάτες. Χρειάζονται υπάκουους εργάτες μόνο τόσο έξυπνους ώστε να χειρίζονται τα μηχανήματα και να φέρουν εις πέρας τη γραφειοκρατία. Και ταυτόχρονα τόσο ηλίθιους ώστε να αποδέχονται παθητικά τις όλο και χειρότερες δουλειές με χαμηλότερους μισθούς, περισσότερες ώρες, μειωμένα ευεργετήματα, το τέλος των υπερωριών, την εξαΰλωση των συντάξεων που εξαφανίζονται με το που την εισπράττετε και τώρα εφορμούν στα χρήματα των ασφαλιστικών ταμείων σας. Θέλουν να βάλουν χέρι στα χρήματα της γαμημένης σύνταξής σας. Τα έβαλαν στο μάτι για να τα δώσουν στους εγκληματίες φίλους στα Χρηματιστήρια, και ξέρετε κάτι; Θα τα πάρουν. Θα τα αρπάξουν όλα, τώρα ή λίγο αργότερα επειδή τους ανήκει αυτός ο καταραμένος τόπος. Eίναι μια μεγάλη λέσχη και εσείς δεν ανήκετε σε αυτή. Εσείς και εγώ δεν είμαστε μέλη αυτού του συλλόγου. Μια και το έφερε η κουβέντα, μιλάμε για το ίδιο κλαμπ το οποίο χρησιμοποιούν καθημερινά και ανελέητα όταν σου υποδεικνύουν τι να πιστέψετε. Κάθε μέρα σε βομβαρδίζουν με τα ΜΜΕ τους τι να πιστέψεις, τι να σκέφτεστε και τι να αγοράσετε.
To παραμύθι αποκαλύφθηκε φιλαράκια μου. Το παιχνίδι είναι στημένο. Κάνεις δε μοιάζει να χολοσκάει. Κανείς δεν ενδιαφέρεται. Καλοί, έντιμοι, εργατικοί άνθρωποι στο γραφείο ή στο εργοστάσιο, δεν έχει σημασία που δουλεύετε. Καλοί, έντιμοι, εργατικοί άνθρωποι-αυτοί που έχουν ένα μέτριο εισόδημα-εξακολουθούν να ψηφίζουν αυτά τα πλούσια καθάρματα τα οποία δε δίνουν δεκάρα τσακιστή για εσάς. Σας έχουν χεσμένους. Δεν ιδρώνει το αυτί τους για εσάς καθόλου. Καθόλου. Καθόλου. Κάνεις δε μοιάζει να χολοσκάει. Κανείς δεν ενδιαφέρεται.
Σε αυτό ποντάρουν. Το γεγονός είναι ότι οι Αμερικάνοι ( εδώ βάζουμε όποια άλλη εθνικότητα επιθυμούμε) θα παραμείνουν οικειοθελώς αγράμματοι έχοντας καθημερινά στον κώλο τους ένα τεράστιο πατριωτικό καυλί διότι τα αφεντικά αυτής της χώρας γνωρίζουν την αλήθεια: Το ονομάζουν Αμερικάνικο όνειρο που πρέπει να κοιμάσαι για να το πιστέψεις.
George Carlin (12/5/1937 – 22/6/2008)
