Αν γινόμουν πολυεκατομμυριούχος πρώτα από όλα θα άλλαζα όνομα. Σε κάτι γελοίο όπως “σκατά στην μούρη μου“. Μετά ότι και να έκανα με τα λεφτά θα έπρεπε να το λένε όλοι. Θα τους έδινα ένα τεράστιο πακέτο με λεφτά τυλιγμένα με κορδέλα, μετά τι να κάνουν; “Σήμερα το ίδρυμα Σκατα Στην Μούρη μου εγκαινίασε την νέα πτέρυγα…” Θα με προλόγιζαν δήμαρχοι και υπουργοί έτσι.
Η άλλη εναλλακτική είναι να ανοίξω μια ακόμα ανόητη αλυσίδα που να πουλάει κάτι ηλίθιο και άχρηστο. Ας πούμε πέτρες. Αλλά θα άνοιγα τα άτιμα παντού. Διαφημίσεις παντού. Και θα το συνέχιζα για δεκαετίες. Χιλιάδες ηλίθια καταστήματα, εκατοντάδες χιλιάδες υπάλληλοι, κανείς δεν θα έβγαζε άκρη. Οι τιμές για τις πέτρες τρελές. Χίλια ευρώ για ένα χαλίκι. Σιγά σιγά θα το συνήθιζαν όλοι σαν να είναι φυσιολογικό.
