Α. Μ. : Ρεβεγιόν κάνατε;
Ε. Κ. : Βέβαια! Έτυχα και το φλουρί. Παραλίγο να το καταπιώ, η λαίμαργη γυναίκα. Τρεις νοματαίοι έντρομοι με κοπάναγαν στην πλάτη. Τελικά ήταν το φλουρί.
Α. Μ. : Μυστήριο καλύπτει το ποιός έτυχε το φλουρί στο ρεβεγιόν του Κορυδαλλού… Ύποπτα πράγματα αυτά.
Ε. Κ. : Καλά, αναρωτιέσαι ακόμη; Ο Ξηρός το έτυχε.
Α. Μ. : Αληθεύει ότι το φλουρί είχε δώρο μια κάρτα απεριορίστων διαδρομών?
Ε. Κ. : Κι ύστερα λένε πως φταίει ο φυγάς, για να παραφράσω το στίχο της ελληνικής λαϊκάντζας. Εμένα, αν μου έδινες μία τέτοια κάρτα, στη Σουηδία θα είχα φτάσει. Όχι, σε άνθρωπο τόσα χρόνια μέσα… Αδικία… και να τα λέμε αυτά!
Α. Μ. : Υποψιάζομαι ότι πήρε την κάρτα και έτρεξε να συναντήσει τον Κοντομηνά που νοσηλεύεται σε άσκημη κατάσταση… Κάτι λέει τον εβρήκε και έπεσε… ξηρός!
Ε. Κ. : Τι έπαθε; Έμαθε πως ο Μελισσανίδης έγινε Άρχων Κουροπαλάτης κι έσκασε από τη ζήλια του;
Α. Μ. : Όχι καλέ… Έσπασε τον κουμπαρά που του έδωσε το ΤΤ χωρίς να πάρει εντολή Σαμαρά… Και ως άλλη Μανωλίδου… κατέρρευσε. Που να΄ξερε ο καναλάρχης ότι ο κουμπαράς ήταν τιγκα στα ευρά!
Ε. Κ. : Δεν ήξερε, δε ρώταγε; Αλλά γι’ αυτό πάμε κατά διαόλου σ’ αυτή τη χώρα! Γιατί υπάρχουν άνθρωποι που ενεργούν χωρίς τις εντολές Σαμαρά, χρυσή μου. Πού πας άνθρωπέ μου χωρίς το ok? Να μου το θυμηθείς… Θα μας βομβαρδίσουν, αν συνεχίσουμε έτσι.
Α. Μ. : Και ψεκασμοί και βομβαρδισμοί;;; Τσάμπα το κομμωτήριο!
Ε. Κ. : Δεν πιστεύω να έκανες ΚΑΙ μανικιούρ; Με τον Ξηρό ελεύθερο;
Α. Μ. : Όχι ντε, τον περιμένω να μου περάσει γαλλικό!
Ε. Κ. : Έχεις όμως εμπιστοσύνη στο Δένδια…
Α. Μ. : Τυφλή… Τέτοια στραβομάρα. Εγώ και η Θέμις!
Ε. Κ. : Καλά κάνεις! Τώρα που γίναμε και πρόεδροι θα μπει μία τάξις και σε αυτή τη χώρα και στην Ευρώπη. Ελλάς λένε και κλαίνε οι εταίροι μας.
Α. Μ. : Αμ, εμείς, δεν κλαίμε εμείς… Πάνε και μάσκαρες και eyeliner …
Ε. Κ. : Εμείς βρε για μια Ευρώπη ζούμε, αναπνέουμε και κλαίμε. Τι καημός κι αυτός;
Α. Μ. : Ωραίες εποχές, τότενες που ο Δίας την εθώπευε στας παραλίας… Τώρα ανταποδίδει … Και εμείς ΚΥΡΙΟΙ. Και να τα κοψίδια και να τα κοκορέτσια και να τα σπληνάντερα…
Ε. Κ. : Και να τα τσίπουρα, και να τα μπουζούκια….
Α. Μ. : Και οι μπαγλαμάδες…να δεις που ο Ξηρός βγήκε για να τους παίξει κάτι με το μπαγλαμαδάκι του…
Ε. Κ. : Να δω το Δένδια να χορεύει το “Όταν ακούω μπαγλαμάδες” με την καράφλα να γυαλίζει και μετά… ας πέσει η Πανάθα στη Β’ Εθνική. Θα το αντέξω!
Α. Μ. : Θεός είναι… Με το φωτοβολταϊκό ενσωματωμένο, έτοιμος για το DWTS … Δεν πιστεύω να γελάς με τις γυροβολιές του υπουργού;;; Και θα το πάρει το πρόγραμμα όλο πάνω του, τώρα που λείπει ο Άκης, που χόρευε – και με τα άξελ του και με τα διπλά τολουπ του…
Ε. Κ. : Ο Άκης είναι ανεπανάληπτος. Το είπε και ο Τόλης. Ο Δένδιας θα κάνει ό,τι μπορεί.
Α. Μ. : ΑΑΑΑ, όχι . Ο Τόνι είπε ότι πρέπει όλοι να ξεπεράσουμε τον εαυτό μας. Δεν θέλω μετριότητες.
Ε. Κ. : Ο Τόνι επίσης είπε ότι μίλησε με το Θεό. Θες να το κάνουμε θέμα;
Α. Μ. : Εγώ ζω για να δω το Γκόλουμ , το Ρομπάι να σέρνει το χορό και να τον ραίνουν με γαρύφαλλα, από το Β΄Νεκροταφείο…
Ε. Κ. : Μα μη ξενερώσεις τώρα κι εσύ… Βέλγος και γαρύφαλλα; Εδώ το πράγμα θέλει Ελληνάρα, σκληρό, ασήκωτο κι εραστή. Θέλει Τατσόπουλο, σου λέω!
Α. Μ. : Καλά μωρε, στο άνθος θα τα χαλάσουμε. θα του πετάμε τουλίπες (μαζί με τις γλάστρες)…
Ε. Κ. : Οι γλάστρες σκέτες δεν θα του έρθουν καλύτερα του Ρομπάι;
Α. Μ. : Ασήκωτος εραστής ο Τατσόπουλος; Καλά πόσο ζυγίζει ο αθεόφοβός; Γλάστρες με τον Τατσόπουλο μέσα…Έκλεισε
Ε. Κ. : Έκλεισε! Τώρα που έθεσε την παραίτησή του στη διάθεση του Τσίπρα, από το να γυρίσει στο γράψιμο, καλύτερα μέσα στη γλάστρα και τορπίλη στο Ρομπάι.
Α. Μ. : Θα πάρει φωτιά ο μπαγλαμάς του Ξηρού και θα στείλει ο Δένδιας τις πυροσβεστικές… Αυτά είναι γούστα!!!!
Ε. Κ. : Τον Άδωνη με τίποτα ασθενοφόρα να μη στείλει, γιατί πού θα βρούμε τα 25 ευρώ; Νέο κορίτσι είμαι, ελεύθερο. Να δίνω τα λεφτά μου στα νοσοκομεία;
Α. Μ. : Όχι βρε… Θα το ρίξεις στο τσιγάρο για να πετύχεις τα “ισοδύναμα”… Άσε που ο Άδωνης θα είναι εκτός συναγωνισμού στο χορό με την Μπουμπούκα υπερχορεύτρια στο πλάι του… Ελπίζω να έχει περισέψει και ολίγη αστακομακαρονάδα από τον μπουφέ του Korydallos Events , γιατί ξεροσφύρι, θα τους τσακίσει η ρετσίνα…
Ε. Κ. : Ρετσίνα… Αν δεν ανοίξει Chateau Latour του Μπορντώ, το γλέντι θα είναι ημιτελές.
Α. Μ. : Μπορντώ;;; Σε άλλο χρώμα δεν έχει;
Ε. Κ. : Βγαίνει και σε ώχρα, αλλά είπαμε να έχει έναν χαρακτήρα, μια γκλαμουριά.
Α. Μ. : Απα, πα η ώχρα με κόβει! Βγάλε αυτό το Λατουρ…Να το νερώσουμε μόνο λίγο μην τους τη μπουμπουνίσει και ποιόν θα πρωτοβάλουμε για πλύση στομάχου…
Ε. Κ. : Το Μπουμπούκο. Δε ζω χωρίς την τσιρίδα του.
Α. Μ. : Να πλύνουμε τα μέσα του;; Τα σοβατεπί και τις κάσες να πάρουμε λίγο. Πως θα καθαρίσει ο τόπος;
Ε. Κ. : Τον καθαρίζει ο Τόνι με τον Δένδια. Μέχρι τότε κοιμήσου ήσυχη, καλή μου!
Α. Μ. : Τι ησυχη μαρήηηηηη. Που σκιάζομαι μη μου χτυπήσει το κουδούνι ο Ξηρός να μου πει τα μεθεόρτια κάλαντα με τον μπαγλαμά; Φούντωσα… Πάω να αμπαρώσω τις πύλες…
Ε. Κ. : Πήγαινε! Εγώ πάω να βρω αυτήν την κάρτα απεριορίστων διαδρομών. Περίμενε Χριστόδουλε… Πού πας μόνος μες το κρύο;
Α. Μ. : Να πάρεις και …μύγδαλα!!!!