Ο Εξυπερύ δεν ήταν απλά, ένας διηγηματογράφος. Ήταν ένας βαθιά σκεπτόμενος άνθρωπος, ένας φιλόσοφος, που προσπάθησε να αποτυπώσει τη ζωή την ίδια και τον προορισμό της μέσα στα έργα του. Γεννήθηκε στη Λυών της Γαλλίας στις 29 Ιουνίου 1900, στην οδό Peyrat 8, σημερινή Antoine De Saint Exypery και ήταν το 3ο παιδί των Antoine Jean Baptiste De Saint Exypery και της Marie Roger Fonscolombe.
Τα παιδικά του χρόνια τα πέρασε κοντά στη θεία του, στο Αμπεριέ. Σε ηλικία μόλις 4 ετών έχασε τον πατέρα του. Από μικρός αγαπούσε τα παραμύθια. Έκανε τις προκαταρκτικές του σπουδές σε εκκλησιαστικά ιδρύματα, στην Ελβετία αλλά και στο Παρίσι, προετοιμαζόμενος για τις εισαγωγικές του εξετάσεις στη Ναυτική Σχολή. Σαν μαθητής υπήρξε απείθαρχος. Μετά την αποτυχία του στα προφορικά, για τη Ναυτική Σχολή, αποφάσισε να παρακολουθήσει τη Σχολή Καλών Τεχνών. Στα δεκαεφτά του έχασε τον καλύτερο του φίλο, τον αγαπημένο μικρότερο αδελφό του, το Φρανσουά. Το τραγικό αυτό γεγονός, τον σημάδεψε συναισθηματικά.
Ένα χρόνο μετά από το χαμό του Φρανσουά, αρραβωνιάστηκε μια οικογενειακή φίλη, η οποία τον εγκατέλειψε μερικά χρόνια αργότερα. Το 1921 καθώς υπηρετεί τη στρατιωτική του θητεία στην Αεροπορία, μαθαίνει να πιλοτάρει και αυτό θα καθορίσει τη μετέπειτα καριέρα του. Στα εικοσιένα του πέφτει με το αεροπλάνο του, σε ένα τρομερό ατύχημα στο Λε Μπουρζέ, όπου τραυματίζεται βαριά αλλά σαν από θαύμα ξεφεύγει απ’ το θάνατο. Ολοκλήρωσε τη θητεία του με το βαθμό του ανθυποσμηναγού και πήρε το πτυχίο του πιλότου μαχητικών αεροσκαφών.
Στα 1925 αρχίζει το συγγραφικό του έργο, γράφοντας το πρώτο του μυθιστόρημα, που διαδραματίζεται στο χώρο της Αεροπορίας και 1 χρόνο αργότερα, προσλαμβάνεται σαν πιλότος, στη Λατεκέρ, μια αεροπορική εταιρία που μεταφέρει το ταχυδρομείο από την Τουλούζ στο Ντακάρ. Παράλληλα, γράφει τον «Ταχυδρόμο του Νότου» και λίγο αργότερα, μεταβαίνει στη Νότια Αφρική, για να μελετήσει τη δυνατότητα εγκατάστασης, νέων αεροπορικών γραμμών, σε εκείνη την περιοχή. Το 1931 ο Σαιντ Εξυπερύ έγινε διευθυντής της Aeroposta Argenina στο Μπουένος Άιρες, όπου γνώρισε την Κονσουέλο Σουνσίν, την οποία και παντρεύτηκε. Την ίδια χρονιά, εκδίδεται η «Νυχτερινή Πτήση» που σημειώνει μεγάλη επιτυχία και του χαρίζει το βραβείο Prix Femina. Ο Εξυπερύ παραιτείται από την Aeroposta.
Εκτός από συγγραφέας και φιλόσοφος, ο Εξυπερύ υπήρξε μια από τις σημαντικότερες μορφές της σύγχρονης αεροπλοϊας. Ήταν απ’ τους μεγάλους προδρόμους, ένας ηγετικός παράγων της δημιουργίας της πρώτης διεθνούς γαλλικής εμπορικής εταιρείας από την οποία ξεπήδησε η Air France. Διετέλεσε δοκιμαστής αεροπλάνων της Air France και πολέμησε κατά το 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο ως πιλότος μαχητικού αεροσκάφους. Η συμβολή του αυτή, αναγνωρίστηκε από την Πολιτεία και για αυτό, παρασημοφορήθηκε.
Το 1935 προσπάθησε χωρίς επιτυχία να σπάσει το ρεκόρ πτήσης μεταξύ Παρισιού και Σαϊγκόν και το 1938 προσπάθησε να συνδέσει τη Νέα Υόρκη με τη Γη του Πυρός. Αυτή η προσπάθεια, παρά λίγο να του στοιχίσει τη ζωή. Ο Εξυπερύ πέρασε πολλούς μήνες στην Ν. Υόρκη μέχρι να αναρρώσει. Στο διάστημα αυτό ασχολείται με τη συγγραφή. Το 1939 εκδίδεται το «Γη των Ανθρώπων» που του χαρίζει το Μεγάλο Βραβείο Μυθιστορήματος της Γαλλικής Ακαδημίας.
Με το ξέσπασμα του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου επιστρέφει στην ενεργό υπηρεσία, αν και η κατάσταση της υγείας του δεν ήταν καλή, για να αποστρατευτεί το 1940 στο Αλγέρι, λόγω ηλικίας. Αμέσως αναχωρεί για τη Ν. Υόρκη, όπου καταπιάνεται με τη συγγραφή του μεγάλου έργου του «Κάστρο» που συγκέντρωνε τους στοχασμούς μιας ολόκληρης ζωής και εκδόθηκε το 1948. Λίγα χρόνια πριν, το 1943, είχε εκδοθεί το διασημότερο έργο του «ο μικρός πρίγκηπας». Μετά από αυτό, γύρισε στην Ευρώπη για να καταταγεί στις γαλλικές αεροπορικές δυνάμεις με τον βαθμό του ταγματάρχη.
Ο πόλεμος μαίνεται, η Γαλλία «πέφτει» και η κυβέρνηση του Βισύ που έχει συνθηκολογήσει και συνεργάζεται με τους Ναζί, μεταθέτει τον Εξυπερύ στο Μπορντώ. Εκείνος αρνείται να υπακούσει σε μια κυβέρνηση-μαριονέτα των Ναζί και δραπετεύει από τη Γαλλία. Αμέσως απαγορεύονται τα βιβλία του κι εκείνος μεταβαίνει στις ΗΠΑ όπου γράφει το βιβλίο του «πιλότος πολέμου».
Ωστόσο, ο καλός φίλος του Γκιγιωμέ σκοτώνεται σε μάχη, οι σύμμαχοι αποβιβάζονται στη Β.Αφρική και ο Εξυπερύ δεν μπορεί να κρατηθεί μακριά. Θέλει να πετάξει και να πολεμήσει. Αν και η ηλικία του καθιστά τις πτήσεις του πολύ επικίνδυνες (είναι πλέον 44 χρόνων), ύστερα από παρέμβαση φίλων του αξιωματούχων της αμερικανικής κυβέρνησης, πετάει ξανά, όμως καινούργια προβλήματα τον περιμένουν. Ο ανταγωνισμός του Σαρλ Ντε Γκωλ με διάφορες ελίτ της Γαλλίας, απαιτούν από το διάσημο πλέον Εξυπερύ, να πάρει θέση, κάτι που εκείνος αρνείται και έτσι, γίνεται μισητός από όλες τις πλευρές. Οι μεν τον κατηγορούν για πατριώτη και οι δε για φιλοναζισμό.
Ο Ντε Γκωλ απαγορεύει τα βιβλία του Εξυπερύ στη Γαλλία. Η απογοήτευσή του είναι μεγάλη αλλά συνεχίζει να πολεμά. Στις 31 Ιουλίου 1944 εκτελεί την ένατη πολεμική του αποστολή, κυνηγώντας γερμανικά καταδιωκτικά. Ο Σαιντ Εξυπερύ και το αεροπλάνο του εξαφανίζονται στα ανοιχτά της Κορσικής. Δεν επέστρεψαν ποτέ στη βάση τους. Ο «μικρός πρίγκηπας» μέσα στην «αστραπή», το αγαπημένο του αεροπλάνο βρήκε καταφύγιο στα γαλανά νερά της Μεσογείου, για να ατενίζει από εκεί, στην αιωνιότητα, τον ουρανό που τόσο πολύ αγάπησε.