Η παντοδύναμη ΦΙΦΑ των συμφερόντων αποφάσισε την ανακατασκευή του Ναού του Ποδοσφαίρου , του Σταδίου Μαρακανά, για 480.000.000 ευρώ , ερήμην και σε βάρος του βραζιλιάνικου λαού, που με την δική του θυσία των συνολικά 4 δισεκατομμυρίων ευρώ θα χρηματοδοτήσει την παγκόσμια δια – σκέδαση.
Τα χρήματα αυτά δεν δόθηκαν ούτε στην Παιδεία, ούτε στην Υγεία και Περίθαλψη, ούτε στην κατασκευή ανθρωπίνων καταλυμάτων για χιλιάδες άστεγους, ούτε στην διαμόρφωση οικοδομικών ή κοινωνικών δομών για την καλυτέρευση των συνθηκών διαβίωσης των χειμαζόμενων μαζών. Αντίθετα, άνθρωποι έχασαν τις παράγκες τους, και γύρω από το Στάδιο δημιουργήθηκε μια ζώνη ασφαλείας που κατέστρεψε όλο το -ούτως η άλλως- βιασμένο Περιβάλλον.
Και από τον Ναό των 200.000 ποδοσφαιρόφιλων λαϊκών μαζών, που εκεί συναντούσαν τα όνειρά τους, φτιάχτηκε ένα έκτρωμα 80.000 θέσεων, για τους πλούσιους θεατές, με εισιτήρια που ξεπερνούν το 100πλάσιο των μέχρι σήμερα τιμών.
Το όνειρο έγινε εφιάλτης. Ήδη διωγμοί και αίμα των απροστάτευτων πολιτών θα πέφτει σαν βαριά σκιά στους αγώνες που οργάνωσε ο ΦΙΦΑ-σισμός με την στήριξη μιας ελλειμματικής Δημοκρατίας, όπως θα κάνει αύριο στο Κατάρ, με τους εκατοντάδες νεκρούς εργάτες της ανθρώπινης ματαιοδοξίας, αφού τέτοια έργα μόνο σε μη δημοκρατικές χώρες πλέον – ερήμην των λαών- θα οργανώνονται.
Όταν ξαπλωμένοι στην αναπαυτική πολυθρόνα μας θα παρακολουθούμε μακάριοι απολαμβάνοντας τα πατατάκια της ευμάρειάς μας τους αγώνες των σε οικονομικό και κοινωνικό θάνατο καταδικασμένων μοντέρνων Μονομάχων, ας προσπαθήσουμε στις ιαχές του αλαλάζοντος πλήθους να ακούσουμε τις οιμωγές, τον θρήνο, ενός λαού, που θυσιάζουμε στο βωμό της εφήμερης διασκέδασής μας.