Βάδιζε με τροπο που θύμιζε άνθρωπο ο οποίος είχε επιστρέφει πρόσφατα στον κόσμο. Κάθε του βήμα ήταν προσεκτικό, μετρημένο. Κάθε του βήμα το απολάμβανε. Ήταν ψηλός και καλοξυρισμένος, ίσως και κάπως αδύνατος. Ντυμένος από τη Σάβιλ Ρόου. Με ελαφρύ, μάλλινο κοστούμι σε ύφασμα «ψαροκόκαλο», το σακάκι φαρδύ στους ώμους και στενό στη μέση. Τα γάντια του, από δέρμα νεβρού, ταίριαζαν με τη ρεπουμπλικά του. Έμοιαζε με Άγγλο, γεμάτος σιγουριά από το δικαίωμά του να βρίσκεται σε έναν τέτοιο δρόμο, ένα τόσο ευχάριστο ανοιξιάτικο απόγευμα. Αλλά τα φαινόμενα απατουν. Κι αυτό γιατί κάθε του βήμα ήταν κάπως υπερβολικά προσεκτικό, κάπως υπερβολικά μετρημένο, σαν να δίσταζε να θεωρήσει ολότελα δεδομένο ακόμα και το έδαφος κάτω από τα πόδια του. Και καθώς προχωρούσε, τα έξυπνα, αεικίνητα μάτια του στρέφονταν πότε αριστερά, πότε δεξιά, σαν να ήταν αποφασισμένος να καταγράψει και την παραμικρή λεπτομέρεια. -Kate Mosse, The Winter Ghosts

Instagram
© 2024 - All rights reserved - αν θέλετε να κλέψετε, πείτε μου να συνεννοηθούμε
Go to top